Το συμπαν μεσα τους....!

Πριν ξεκινησουμε να πω οτι οι δυο συνεντεύξεις με Δραμαμινη και Αγριες Φραουλες παρθηκαν πριν ενα διμηνο,αλλα λογω ανελλειπων υποχρεωσεων και αλλων προσωπικων θεματων δεν ηταν δυνατο να δημοσιευθουν*

Το τρενο που σφυριζει απο τ απειρο ξεκινησε απο το νεο κοσμο για το καταφυγιο των αδερφων Μιχαηλιδη,το σπιτι και κατι σαν home studio τους,που αν εξαιρεσεις τους γεματους απο αφισες δικες τους τοιχους δεν εχει τιποτα να ζηλεψει απο ενα "φοιτητοσπιτο"...Τους μιλησαμε λοιπον,στον αποηχο του 2ου TrollFestival και ιδου οτι μας ειπαν....:

Την πρωτη σας ουσιαστικα εμφανιση και γνωριμια με το ευρυ κοινο την κανατε στο Φεστιβαλ της Θεσσαλονικης(το 2005)…Από τοτε μεχρι το 2007 που βγηκε ο πρωτος σας δισκος ποιες είναι οι εμπειριες σας;

Χαρης: Δεν ειχαμε παρει τοτε και πολύ σοβαρα τα πραγματα,ας πουμε «επαγγελματικα» με τη μουσικη,δηλαδη ημασταν σ ένα χαος του μυαλου μας….Εμπειριες…Κοιταξε,πηγαμε στο φεστιβαλ,ειχαμε καποια τραγουδια,ειχαμε στειλει ένα,το «δρομο» και προκριθηκε,ηταν δωδεκα νομιζω αυτά κι εκει ηταν κι ο Φαμελλος ο οποιος εδειξε ενδιαφερον για το αν εχουμε άλλο υλικο ώστε να κανει την παραγωγη.

Γιαννης: Βεβαια στην ουσια νομιζω ωσπου να βγει ο δισκος το 2007 δεν καναμε πολλα πραγματα…Απο το 2005 μεχρι να βγει ο δισκος δεν ειχαμε ουτε πολλα λαιβ ουτε τιποτα…Ετοιμαζαμε τα τραγουδια του δισκου,αυτή ηταν η ασχολια μας η κυρια…

Χαρης: Ηταν εμπειρια πολύ μεγαλη γιατι ειχαμε μπει στο στουντιο για πρωτη φορα για να κανουμε κατι σοβαρα…Ειχαμε προσπαθησει να ενορχηστρωσουμε φυσικα παρεα με το Μανωλη τα κομματια,όλα ηταν καινουρια…και παντα επειδη εμεις ειχαμε συνηθισει σε καποιους πιο αργους ρυθμους να στο πω ετσι,ο Μανωλης μας ελεγε «ρε παιδια,ξυπνηστε λιγο!Πρεπει να δειξετε το παρων αν θελετε αυτό το πραγμα να γινει σοβαρο!» Σε βαθος χρονου αρχισαμε να κατανοουμε τι εννοουσε ακριβως,ότι δηλαδη η μουσικη περα απ την ευχαριστηση που σου δινει όταν το κανεις ξερω γω στο σπιτι σου η για την παρεα,αν θες να παει αυτό το πραγμα παραεξω πρεπει να εισαι σε μια διαρκη εγρηγορση …Σιγα σιγα το καταλαβαμε,ισως από ένα σημειο και μετα το παρακαναμε κιολας,όπως λες κι εσυ ότι ασχολουμαστε με πολλα προτζεκτ…Αλλα είναι καλυτερο απ το να εισαι αδρανης.

Απ την αρχη κιολας,μαζι με το Φαμελλο όπως ειπατε,τα κανατε ουσιαστικα όλα μονοι σας κι ανεξαρτητα….πλεον βγαζετε κι αλλων μουσικων,κι όχι μονο δισκους,αλλα και βιντεο κλιπ,όλα…

Χαρης: Αυτό προεκυψε στην πορεια,δηλαδη η αναγκη να εκφραστουμε οπως θελουμε εμεις μας οδηγησε στο να κανουμε ολο και περισσοτερα πραγματα εμεις για μας.Καταλαβαμε δηλαδη πολύ γρηγορα ότι όταν αφηνουμε κατι σε καποιους αλλους για μας ολο και πιο αργα θα παει,και ενδεχομενως δεν θα μας εκφραζει και τοσο.Βλεποντας παρεπιπτοντως αλλοι καλλιτεχνες κλιπακια και τετοια ελεγαν «ωραιο το κλιπ,πως το βγαλατε,ποιοι σας το βγαλανε;» λεγαμε «εμεις»,«μπορεις σε παρακαλω να μου κανεις κι εμενα ένα κλιπακι;».Κι ετσι ξεκινησε η φαση…Ο ενας ακουγε τον αλλον,ο ενας εβλεπε τον αλλον,κι ετσι μπηκαμε και σ αυτό το ρολο χωρις ουσιαστικα να το καταλαβουμε…

Μεσα απ αυτό εχετε κανει θα λεγαμε,περα από συνεργασιες,και φιλους…

Χαρης: Βασικα,εχει μπλεχτει μ έναν ομορφο τροπο η συνεργασια με δεσμους φιλικους…Και σαν ανθρωποι ειμαστε τετοιοι τυποι που,απ τη μια είναι και κακο αυτό,πρωτα εμενα με οδηγει ο παραγοντας της ανθρωπινης σχεσης και μετα με οδηγει ο πληρης επαγγελματισμος κι η συνεργασια…Εγω δεν θα θελα να δηλωσω ότι εχω ένα στουντιο,η ότι ειμαι παραγωγος,δεν μ αρεσει αυτος ο ρολος…Αλλα αυτό εχει κι ένα κακο,επειδη πρεπει καποια στιγμη να διαχειριστεις αυτά τα πραγματα πρεπει αναγκαστικα να γινεις «επαγγελματιας»…Εμενα με δυσκολευει αυτό,δεν μπορω να μιλησω ουτε για οικονομικα,ουτε τιποτα,όλα γινονται μ ένα τροπο που πρωτα μετραει η φιλια.Ολο αυτό όμως είναι και λιγο θλιβερο στις εποχες μας που και χρηματα δεν υπαρχουν,δεν μπορεις να πεις ότι υπαρχει υγιες κλιμα ώστε να μπορει ο καθενας να πληρωνει όπως πρεπει μια παραγωγη κι όλα αυτα,δεν υπαρχει…Τωρα ειπα δυο τρια θεματα μαζι αλλα είναι καποιοι προβληματισμοι ,δεν μπορω να τους κφρασω σωστα(??)αλλα που συνεχως τους σκεφτομαι…Δηλαδη,αυτό που θελω να κρατησω απ αυτές τις μαλακιες που ειπα είναι ότι πρωτα εμεις πορευομαστε με βαση τη φιλια…

Γιαννης: Το κανουμε λιγο κι από αναγκη,πχ αυτό το βιντεο κλιπ δεν γινοταν να μας το κανει άλλος,οποτε το καναμε μονοι μας,το δευτερο δισκο το βγαλαμε μονοι μας,καναμε δικια μας δισκογραφικη εταιρεια γιατι απλα λες «θα βρουμε μια εταιρεια να το κυκλοφορησουμε»…

Χαρης: Πηγαμε και θεωρησαν ότι αυτό το υλικο δεν μπορουν να το βγαλουν και ετσι πορευομαστε γενικως….Βλεπουμε ένα εμποδιο μπροστα μας και προσπαθουμε να το ξεπερασουμε μονοι…

Ανεξαρτητες παραγωγες βγαινουνε,ειδικα τα τελευταια χρονια,συνεχεια…Μηπως ηρθε το τελος των δισκογραφικων;

Χαρης: (το τελος)…των ανεξαρτητων παραγωγων;(γελια) νταξει,αυτό το συζηταμε από καιρο…

Είναι ένα θεμα ότι μονο οι «εμπορικοι» μουσικοι ασχολουνται με τις δισκογραφικες…

Χαρης: Νταξει,αφου το βλεπουμε,ουτως η αλλως και τα δισκακια δεν πουλανε,τα δισκοπωλεια κλεινουν,είναι εμφανες ότι αυτό που υπαρχει είναι προβληματικο…Το βλεπουμε γυρω μας…Είναι οριακα ειδος πολυτελειας,το να προσπαθεις να κερδισεις χρηματα,να θες να βρεις χρηματα,να μπεις σ ένα στουντιο να γραψεις,οφειλει να του εξηγησει ο κάθε παραγωγος ότι «ξερετε παιδια αυτό το πραγμα δεν θα χει αποδοση,πρεπει να σαι παρα πολύ τυχερος,αρα,το κατατασσουμε ως ειδος πολυτελειας,το κανεις για σενα…Ε γαμαει αυτό το πραγμα,αλλα ποσο καιρο θα υπαρχουν χρηματα για να το κανουμε;

Πλεον πολλοι καλλιτεχνες προωθουνται μεσω του ιντερνετ….Ποια είναι η γνωμη σας γι αυτό,εσας σας εχει βοηθησει;

Χαρης: Νταξει,μονοδρομος είναι…

Γιαννης: Όταν,ας πουμε,στην ουσια μια εταιρεια,περα απ το να σου κυκλοφορησει το δισκο υποτιθεται ότι θα παρει το ρολο να προωθησει αυτή τη δουλεια,να το κοινοποιησει στον κοσμο κι εφ οσον αυτό δε γινεται,παιρνεις την κατασταση στα χερια σου.

Την επομενη ερωτηση σχεδον την καλυψαμε,ότι κανετε τα παντα,δηλαδη,εκτος από τα σε σχεση με τη μουσικη,που ειστε στιχουργοι,συνθετες,κανετε τα βιντεο κλιπ,παιζετε στα βιντεο κλιπ,τα παντα…!

Χαρης: Κατανταει γραφικο…!(γελια)

Ισα ισα είναι και τοσο καλα που λες «ποσα ταλεντα εχουν αυτά τα παιδια;»

Γιαννης: Τωρα μας μενει μονο ένα πραγμα,να κανουμε μια μηχανη που θα κλωνοποιει κοσμο για να ρχετε στα λαιβ…!(γελια)              (ξανα)

Χαρης: Δηλαδη θελουμε να δημιουργησουμε ένα κοινο που να πληρει τις προυποθεσεις μας,να κλωνοποιηθουν αυτοι οι ανθρωποι,να βρουμε μια φορμουλα τετοια…!(και ξανα γελια) (σ.σ.τελικα παντα πονανε οι κοιλιες μας απ το γελιο στις συνεντευξεις)

Μαζι με την προχθεσινη(σ.σ.1^η μερα 2^ου TrollFestival)σας εχω δει τρεις φορες λαιβ,μια με το ακουστικο προτζεκτ στη θεσσαλονικη,και κάθε φορα εχετε τρομερη ενεργεια κι όλα αυτά….Απο που πηγαζουν;

Χαρης: Είναι ναρκωτικα η φαση……………όχι νταξει!(μαντεψτε,παλι γελια!) Η ενεργεια…Εγω προσωπικα,απ τη μουσικη…Όταν παιζω,νιωθω ότι περναει από μεσα μου η μουσικη κι όπως περναει από μεσα μου η μουσικη μου δημιουργει αυτην την ενεργεια,μου τη βγαζει….Αυτο που αγαπω βγαινει σε μια ενεργεια κινησιολογικη,ας πουμε…Αυτό δεν ξερω από πού πηγαζει,είναι θεμα ιδιοσυγκρασιας ας το πουμε…Αυτό…

Το συμπαν μεσα μου ξερω γω,καπως ετσι;

Χαρης: Αυτό,το συμπαν μεσα μου εκρηγνυται,συγκλονιζεται…

Κι αφου ειπαμε και για τα λαιβ,για το μελλον εχουμε καποιο;Η κατι δισκογραφικα,η οτιδηποτε;

Γιαννης: Για λαιβ τρεις δευτερες στο ΣτΝ με τον Κυριο Κ. και τον Ορεστη Νταντο(σ.σ.εχουν περασει οι ημερομηνιες)…

Χαρης: Και δισκογραφικα ετοιμαζουμε τωρα το προτζεκτ που μελωποιησαμε ποιηματα του Καρυωτακη,θα βγαλουμε πρωτα ένα τραγουδι με τιτλο «Ο Μιχαλιος»,ετσι λεγεται το ποιημα,πολύ συντομα θα βγει αυτό και αργοτερα θα βγει και ολοκληρος ο δισκος ο οποιος θα είναι και σε φυσικο προιον ας πουμε,αν βρουμε έναν τροπο να το κοψουμε…Αυτό….Βασικα ειμαστε πολύ χαρουμενοι μ αυτό το προτζεκτ,κατ αρχην γιατι ο Καρυωτακης μας αρεσει παρα πολύ,κατά δευτερον γιατι το μελωποιησαμε με ένα τροπο για τον Καρυωτακη τετοιο,και τωρα ειμαστε σε φαση που το ενορχηστρωνουμε,που μας εκφραζει και νιωθουμε ότι εχει κατι να πει,ελπιζω να συμφωνησετε κι εσεις όταν το ακουσετε κι αυτό…Μ αρεσει η παραγωγικη διαδικασια να χει κατι ενδιαφερον,δεν μπορεις δηλαδη να ασχολεισαι με πραγματα που να τα βαριεσαι.Είναι ακρως ενδιαφερουσα αυτή η παραγωγικη διαδικασια,το πώς θα το ενορχηστρωσουμε…Δεν είναι απλο πραγμα να κατσεις και να μελοποιησεις ένα τεραστιο ποιητη,γιατι πολύ απλα οφειλεις να το κανεις οσο καλυτερα μπορεις….

Εχουν γινει και παλιοτερα μελωποιησεις του Καρυωτακη,αλλα αυτό το δειγμα που πηραμε με το Μιχαλιο ηταν κατι πολύ δυνατο,διαφορετικο…

Χαρης: Εγω,πανω σ αυτό που λες,είναι κατι παραλληλο μαλλον,είναι ότι παρατηρησα,μπορει να κανω και λαθος,γιατι δεν εχω το full range,ότι εχει μελοποιηθει,εχω ανακαλυψει στο μυαλο μου και μια φυση του Καρυωτακη που δεν την εχει πιασει καποιος άλλος να το εφαρμοσει τοσο εντονα,γιατι δεν είναι αυτή η τοσο σωνει και καλα σκοτεινη,με στομφο η φραση ας πουμε,σωνει και καλα,περα απ αυτά τα χαρακτηριστικα,ότι ο Καρυωτακης εχει ας πουμε ένα μερος που λεγεται «Ελεγεια και σατυρες»,εχει κοινωνικο στιχο,ακομα και η λεξη «θανατος» που πολλες φορες θα ακουσεις στα ποιηματα του,θα διαβασεις μαλλον,δεν είναι αναγκαστικα να το λεει τρομακτικα, «ΘΑΑΑΑΝΑΤΟΟΟΟΣ!!!», όχι,μπορει να καθοταν ο καημενος ο καλλιτεχνης και να λεγε «αυτό είναι θανατος…»,δηλαδη με πολύ διαφορετικο τροπο να το ελεγε,και να ελεγε το ιδιο πραγμα,μπορει να κανω λαθος,αλλα αυτό είναι με την ποιηση,ο καθεναςθελω να πιστευω οτι την αντιλαμβανεται όπως θελει…Μπορει αν του το λεγα να μου λεγε «τι λες ρε αγορι μου,σηκω φυγε!»(γελια),βρηκα μια άλλη πτυχη τελοσπαντων,και προσπαθω αυτή να τη βαλω μεσα στη μουσικη,την ερμηνεια ας το πω ετσι…Αυτό βεβαια είναι παρακινδυνευμενο,γιατι ενδεχομενως,αυτό βεβαια συμβαινει περισσοτερο στο Μιχαλιο παρα στα υπολοιπα που θα ακουσετε,αλλα είναι παρακινδυνευμενο γιατι μπορει ανετα καποιος να σε στησει στη γωνια να σου πει «τι κανεις;» Αν εγω δηλαδη προσπαθησω να βγαλω ένα πιο αναλαφρο σχημα μεσα απ αυτό το ποιημα,αναλαφρο όχι με την κακη εννοια,ειπαμε,απλως να βγαλω μια άλλη πτυχη…

Ειναι και πως το βλεπει ο καθενας….Ακομα και οι ιδιοι οι ποιητες,δεν θυμαμαι ποιος ποιητης το χε πει,αυτά που γραφουν τα γραφουν γι αυτά που νιωθουν αυτοι,αλλα θελουν ο κοσμος να τα δει όπως θελει αυτος,η καπως ετσι….

Χαρης: Είναι και το «κερδος» ενός ποιηματος,να καταφερει δηλαδη ο άλλος διαβαζοντας το να ανοιξει οριζοντες…Δεν υπαρχει καποιος που θα μου πει την αληθεια ενός ποιηματος…Η αληθεια ενός ποιηματος είναι μια,και είναι αυτος που το διαβαζει να σκεφτει πραγματα γυρω απ αυτό,εκει είναι που εντοπιζεται το «κερδος» ενός ποιηματος….

Κι όχι όπως μας εκαναν στο σχολειο,αναλυσεις επι αναλυσεων για τις αναλυσεις….

Χαρης: Ενδεχομενως αν καποιος ειχε στο μυαλο του ότι είναι αυτή η αληθεια νομιζω ότι αυτοματως θα ειχε κι ένα λαθος,η θα ελεγε ένα πολύ μεγαλυτερο ψεμα…

Να παμε τωρα και στο μεγαλο θεμα της εποχης,το πολιτικο…Για την κατασταση της χωρας σ αυτό και στο οικονομικο,τι μπορει να γινει,βασικα αν πιστευετε ότι μπορει να γινει κατι γενικοτερα για να αλλαξει το τοπιο….

Χαρης: ΘΑΝΑΤΟΣ!(με το απαραιτητο πεσιμο πισω στην πολυθρονα) (α,και γελια φυσικα)

Θανατος;

Χαρης: Αυτος είναι ο θανατος…θανατος…τι μπορει να αλλαξει;Όλα μπορουν να αλλαξουν…Δεν ξερω τι μπορει να γινει…Δεν ξερω,ειμαι πολύ μπερδεμενος μ αυτό,αν μπορει να αλλαξει κατι…να πουμε αυτό που βλεπουμε…δεν αρκει που το βλεπουμε;τι απαντηση πρεπει εγω να δωσω δηλαδη;

Ε το πώς τα βλεπετε απ τη δικια σας οπτικη γωνια,κυριως στο τι θα αλλαζατε εσεις ας πουμε για να παμε καλυτερα…

Γιαννης: Εμεις δεν μπορουμε να πουμε καθαρα τι εχει συμβει,ενας οικονομολογος ας πουμε με γνωσεις θα ηταν πολύ πιο αρμοδιος…για να απαντησει στο τι συμβαινει,ετσι;Δηλαδη άλλο το τι εμεις μαθαινουμε απ τις συζητησεις κι αυτα…Αλλο αυτό που μας λενε τα καναλια ότι συμβαινει κι άλλο αυτό που πραγματικα συμβαινει,αυτό δε το γνωριζουμε…Αυτό που γνωριζουμε είναι το τι βιωνουμε εμεις…Αυτό που βιωνουμε εμεις είναι κατι πολύ δυσκολο,αυτό που βιωνει ολος ο κοσμος,και πανω σ αυτό το τι μπορει να αλλαξει είναι μια παρα πολύ δυσκολη ερωτηση….Το τι θα μπορουσαμε εμεις να κανουμε για να αλλαξει…Δεν ξερω,σιγουρα όμως περναμε μια εποχη αναθεωρησης πραγματων,μια εποχη που σε βαζει να σκεφτεις…

Χαρης: Από τα τετριμμενα ότι «πρεπει να γινει κατι» ναι,πρεπει,πρεπει να γινουν όλα αυτά,αλλα απορω γιατι ακομα το συζηταμε αυτό το πραγμα…Δηλαδη…δεν ξερω,δεν ξερω…πραγματικα…

Γιαννης: Νταξει,υπαρχει καποια αντιδραση,αλλα δεν ξερω αν είναι αρκετο αυτό το πραγμα…

Σκεψου ακομα και στις μεγαλες τις πορειες που υποτιθεται ότι γινεται κατι είναι χωρισμενοι ανα κομματα,ενώ το μονο που πραγματικα τους χωριζει είναι το πανο…

Γιαννης: Όταν κανεις κατι πρεπει να γινεται μ ολον τον κοσμο,όχι να χωριζεις τον κοσμο,δηλαδη,είναι λιγο ασχημο αυτό που λες…Κατεβαινουμε με τον ταδε ξερω γω,η με τον αλλον…

Χαρης: Ειναι ένα χαος η κατασταση…

Γιαννης: Δηλαδη εγιναν όλα αυτά,φαγαμε ολη αυτην την πικρα με τις μειωσεις τελοσπαντων κλπ και…;

Χαρης: Απλα δε μιλαω γιατι δε θελω να γινω κακος τωρα….Αλλα καποια στιγμη πρεπει να δειρουμε και κανεναν….(αστειευομενος)

Γιαννης: Κι αυτό δεν αποτυπωθηκε στον κοσμο… Αυτό δεν είναι αστειο;

Χαρης: Οχι αστειο,θλιβερο….δεν υπαρχει….Το τοπιο αλλαξε,αλλα όχι ριζικα…

Ε κοιτα,γενικοτερα σαν λαος με το κλιμα που μας εχουν περασει δεν είναι ότι ειμαστε για αλλαγες,ακομα κι όταν βλεπουμε ότι μας παταν το κεφαλι δεν αλλαζουμε…

Χαρης: Δηλαδη πρεπει να βρουμε ο ελληνας αυτή τη νοοτροπια από πού τη βρηκε,πως την πηρε;Από πού την πηραμε αυτή τη νοοτροπια;Τι φταιει,τι είναι αυτό;

Γιαννης: Ισως είναι και κατι που μας περασε απ τις παλαιοτερες γενιες και εμποτιστηκε σιγα σιγα μεσα μας με το περασμα του χρονου…

Χαρης: Εγω εκανα παντα ένα παραλληρισμο ότι,που στο δικο μου μυαλο στεκει,ας πουμε,το κρατος σ ένα μικροκοσμο,σε μια μεταφορα,είναι ότι γεννιεσαι ένα βρεφος σε μια οικογενεια και μεγαλωνεις με βαση την οικογενεια σου…Αν αρχισουν να σου ζαλιζουνε το κεφαλι με πραγματα διαφορα ας πουμε με τρελες και τετοια,ε τοτε όταν θα μεγαλωσεις θα χεις μια συμπεριφορα αρκετα παραξενη να το πω ετσι…Αυτό δεν το λεω βεβαια για να πω ότι εγω αποποιουμαι κάθε ευθυνη ας πουμε,αλλα το θεμα είναι[…](οι αγαπητοι καγκουρες που παιρνουσαν απ ξω εκαναν αδυνατο να «αποκρυπτογραφησω» τα λογια του Χαρη) Αλλα ακομα κι αυτό εχω κουραστει να το σκεφτομαι και να το φωναζω,γιατι είναι ότι ο Ελληνας δεν βαζει μυαλο,δεν ακουει καποιος,δεν ακουει,οσο και να φωναζω,να βρουμε μια λυση….Μα μπορουμε εμεις να τη βρουμε;Ναι,μπορουμε…Αιωνιες παλι συζητησεις και το αποτελεσμα ποιο είναι;Να πεθαινουμε ψυχολογικα και σιγα σιγα να πεθαινουμε γενικοτερα….

Τελικα μαλλον είναι όπως λεει ο Λιακοπουλος,μας ψεκαζουνε…

Χαρης: Τελικα ναι,μαλλον μας ψεκαζουνε…!

Αυτές ηταν οι ερωτησεις,σας εκανα και λιγο τουρμπο βεβαια τωρα προς το τελος…

Γιαννης: Ε ναι,το θεμα που εθιξες είναι πολύ λεπτο….

Χαρης: Δεν μπορω,τρεμω(από θυμο προφανως)όταν το σκεφτομαι…Και πραγματικα δεν ξερω τι μπορει να αλλαξει….

Γιαννης: Δεν υπαρχει συντονισμος στην ουσια….Δηλαδη αν υπηρχε ενας συντονισμος ουσιαστικος θα αλλαζε κατι…Αλλα με συγκεκριμενο στοχο…Εγω πιστευω δεν εχουμε βρει ακομα το στοχο,το τι θελουμε…Καταλαβες;Αυτό είναι το προβλημα…

Ωραια,ε,τελειωσαμε,να σας ευχαριστησω…

Χαρης: Ευχαριστουμε κι εμεις…

Γιαννης: Και…θα τα ξαναπουμε!