Ιερισσός: Ένα απόγευμα στο στιχουργείο του Παύλου Παυλίδη

Πάνω στο τραπέζι έχει ουίσκι. Από τα μικρά ηχεία ακούγονται Tired Pony, ενώ λίγο πιο πέρα ακουμπισμένη σε stand είναι μια ακουστική κιθάρα. Υπολογιστής, βιβλία, ανάμεσα τους η αυτοβιογραφία του Keith Richards, κι ένα κρεβάτι που θυμίζει ράφι σ’ απόσταση αναπνοής από τη σκεπή. Είμαστε στο στιχουργείο -όπως το αποκαλεί- του Παύλου Παυλίδη στην Ιερισσό. Ένα μικρό ξύλινο σπίτι, μακριά από το κέντρο του χωριού, στο οποίο οδηγεί δρομάκι που φέρνει σ' αδιέξοδο.  Λες και φτιάχτηκε έτσι για να τ' αναγνωρίζουν μόνο όσοι πρέπει...

Το οικόπεδο αγοράστηκε από τους γονείς του Παύλου τη δεκαετία του ’80. Ο ίδιος έρχεται στην περιοχή τα τελευταία δέκα χρόνια. Στην αρχή είχε τροχόσπιτο, ανοιχτό για όλους τους φίλους του. Μαζεύονταν, έβλεπαν ταινίες, άκουγαν μουσική, έπιναν και έτρωγαν όπως κάθε παρέα στη δικό της στέκι . Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και τώρα.

«Δεν περίμενα ποτέ ότι θα δώσω συνέντευξη εδώ. Περισσότερο πιθανή ήταν μια εκπομπή μαγειρικής με τόσα φαγοπότια που έχουμε κάνει!» Μου αποκαλύπτει το «μυστικό» τους. «Οι σχέσεις μας δεν φθείρονται με τα παιδιά εδώ. Ίσως γιατί απουσιάζει η καθημερινή επαφή. Αλλά και γιατί οι σχέσεις μένουν μακριά από οποιαδήποτε επιτήδευση. Εδώ είμαι ο Παύλος και τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από αυτό».

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο 3pointmagazine.gr