Nick Cave & The Bad Seeds - Skeleton Tree

Οι άνθρωποι αντιδρούν στην απώλεια με πολλούς -πάρα πολλούς- τρόπους. Ο Nick Cave δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο πέρα από το να γράφει και να τραγουδάει. Εξάλλου, το κάνει τόσο καλά που αυτός ο τρόπος έκφρασης θα έλεγε κανείς πώς είναι μονόδρομος για τον 59χρονο μουσικό που μόλις πριν λίγους μήνες έχασε το γιο του και το Skeleton Tree κρύβει μέσα του σχεδόν στην ολότητα του το πένθος του, με στίχους "προφητικούς", στίχους ξεκάθαρα για τον Arthur και τον ίδιο τον Nick Cave να προσεγγίζει την όλη διαδικασία από άλλη οπτική γωνία.

Οκτώ κομμάτια όλα κι όλα περιέχει το 16ο άλμπουμ του Σπηλιά και των Κακών του Σπόρων, και ο πρόλογος δίνεται με το ατμοσφαιρικό και μυσταγωγικό Jesus Alone, στο οποίο ο Nick Cave περισσότερο απαγγέλλει παρά τραγουδά, τους στίχους που ψάχνουν τον Μεσσία, άνθρωπο ανάμεσα στους ανθρώπους. Στο Ring of Saturn μας θυμίζει άλλη μια φορά πώς θα μπορούσε το ίδιο εύκολα να είναι ένας εξαιρετικά πετυχημένος ποιητής, παίρνοντας τους στίχους, ή ηθοποιός, παίρνοντας αυτή τη μοναδική εκφραστικότητα του.

Αν ακόμα δεν έχεις γεμίσει κρασί το ποτήρι, κάνε το, γιατί το Girl in Amber θα σε καλέσει στο φωτισμένο αποκλειστικά με κεριά περιβάλλον του, "trapped forever" κι εσύ μαζί της, όπως κι ο Nick Cave που, όπως μας φανερώνει το One More Time With Feeling, το έγραψε για τη γυναίκα του. Το Magneto "εγκαινιάζει" μια βουτιά ακόμα πιο βαθιά στην ψυχή της μουσικής των Bad Seeds, στην ψυχή του Nick Cave, πιο πειραματικά ενδεχομένως, παράλληλα όμως πιο ξεκάθαρα. Ένας στίχος του έδωσε το όνομα του στο ντοκιμαντέρ, ο ίδιος στίχος που κρύβει μέσα του όλο το νόημα του κομματιού: "one more time with feeling I love, you love, I laugh, you love".

Anthrocene. Ναι, μεταφράζεται όπως το κατάλαβες, όπως πιθανότατα το διάβασες. Πρόκειται βέβαια για την ανθρωποσύνη, για την κυριαρχία του ανθρώπου, τον οποίο ο Nick Cave στήνει απέναντι του, του μιλά, τον ικετεύει, και εν τέλει του δίνει μια σπουδαία συμβουλή, όλα αυτά με ένα μουσικό κρεσέντο να εκτυλίσσεται ακριβώς πίσω του. Στο I Need You η εσωτερικά σπαραχτική ερμηνεία του Nick Cave θα μπορούσε να ζητά την επιστροφή του γιου του, του μόνο ανθρώπου που μπορεί να διορθώσει το πιθανό χάος στο οποίο βρίσκεται πλέον: "Nothing really matters, nothing really matters when the one you love is gone".

Στο ίδιο μοτίβο κινούνται και τα δυο τελευταία κομμάτια του δίσκου. Στο πρώτο, το Distant Sky (μαζί με την Else Torp), η υπνωτική μουσική σε οδηγεί στους μακρινούς ουρανούς, εκεί που ο ίδιος ο Nick Cave θέλει να σε οδηγήσει αλλά και να πάει, μακριά από όλους αυτούς που έλεγαν μεγάλα λόγια και ψέμματα.

Στο Skeleton Tree μας λέει πως "nothing is for free", σίγουρα όμως δεν μιλά για οικονομικό τίμημα. Μας λέει και για ένα κυριακάτικο πρωινό και, σκέψου, ένα τέτοιο κυριακάτικο πρωινό, την ώρα που ξημερώνει κι αυτό το επιβλητικό μπλε κάνει την εμφάνιση του, να έχεις παρέα σου αυτό το κομμάτι, αυτό το δίσκο καλύτερα.

In the bottomline, που λεν' και στο χωριό μου, αν υπάρχει ένα μόνο άτομο στον κόσμο που μπορεί να γίνει πατέρας, αδελφός, σύντροφος, φίλος και ψυχολόγος σου "απλώς" με τη μουσική του, να σε κάνει να δεις τη ζωή σου αλλιώς, να θες να αγαπήσεις, να θες να ζήσεις αγκαλιάζοντας την ίδια στιγμή το θάνατο, αυτός είναι ο Nick Cave. Αν όλα τα προηγούμενα χρόνια το πίστευες, αν το Push the Sky Away σε έκανε δακρύζοντας να το επιβεβαιώσεις, το Skeleton Tree θα σε κάνει να παλέψεις ώρες ατελείωτες με τον εαυτό σου, σε μια μάχη που θα σε βγάλει νικητή, είτε βγεις αλώβητος, είτε σακατεμένος από τα χτυπήματα. Βίβες αδέρφια.

Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου