Σωτήρες - Σωτήρες

Τέσσερις μουσικοί που μετράνε πολλά χρόνια πάνω στη σκηνή, με το όνομα τους ακόμα κι αν δεν το ξέρεις "κάτι σου θυμίζει", αποφασίζουν να φτιάξουν μια νέα μπάντα. Αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι, σωστά; Απολύτως σωστά, κι η σύμπραξη με το όνομα Σωτήρες το αποδεικνύει περίτρανα. Ο Φώτης Σιώτας, ο Λευτέρης Μουμτζής, ο Κώστας Παντέλης και ο Βασίλης Μπαχαρίδης μας παρουσιάζουν την πρώτη τους δουλειά και μας κλείνουν το μάτι σαν να μας λένε ότι θα μας απασχολούν για πολύ καιρό.

Το άλμπουμ, που φέρει το όνομα τους, ξεκινάει με τα Τελώνια, σε μια "πόλη γέρικη κλειδομανταλωμένη", με το μπάσο του Μουμτζή να δίνει τον πρώτο ρυθμό σε ένα κομμάτι ατμοσφαιρικό με πινελιές μπλουζ, από εκείνα που τα ραδιόφωνα αγαπάν(μ)ε να παίζουν. Ακολουθεί το Πάντα Ξένοι, με τον ιδιαίτερο τραγουδιστικό τρόπο του Φώτη να ξεχωρίζει, ξέρεις, εκείνο που σε κάνει στις συναυλίες να φωνάζεις "Μπράβο ρε Φωτάρα" κι όταν είσαι μόνος να ανατριχιάζεις ολόκληρος.

Κοστίζει, μας λένε οι Σωτήρες, με διάχυτο groove και ρυθμό που σε παρασέρνει λίγο πριν από μια ακόμα βουτιά σε τραγούδι φτιαγμένο για τις "μικρές ώρες", το ευφάνταστο στιχουργικά Παυσίλυπον. Πίσω στην ανηφόρα, όχι όμως ανηφόρα δύσκολη αλλά από εκείνες που τρέχεις στο μήκος της κοιτώντας δεξιά κι αριστερά την πανέμορφη διαδρομή. Συνοδεία σου, το Παράδοξο, παράδοξο όσο κι η διαδρομή που χτίζεις στο μυαλό σου.

Ο Τζακ ακολουθεί ορχηστρικός και κρύβει μέσα του μια δόση από Radiohead και μια δόση παράδοσης, ή και ρεμπέτικου, με τη μουσική να παίρνει τη θέση των στίχων και να μην σου λείπουν ούτε μια στιγμή.

Επόμενο σε αυτήν την εκπληκτική πρώτη δουλειά των Σωτήρων, η Κοκκινοσκουφίτσα. Πρώτο sinlge που έφτασε στα αυτιά μας από το project, ιδιαίτερο από όπου κι αν το πιάσεις: Στιχουργικά, μουσικά, ενορχηστρωτικά, ως πρώτο single θα λέγαμε σχεδόν εύκολα ότι αποτελεί και τη "ναυαρχίδα" του δίσκου, το κομμάτι που θα παλέψει με τα Τελώνια για το ποιο θα παιχτεί περισσότερο στα ραδιόφωνα.

Στο δίσκο υπάρχει και μια νύφη, που κανείς δεν ξέρει γιατί κλαίει. Οι Σωτήρες θα σου πουν ότι είναι μια Λυπημένη Νύφη, που χορεύει το χορό του Ισαΐα στον σχεδόν ροκ ρυθμό που του δίνουν. Και μετά θα σου πουν για το Βασιλιά της Παγερούπολης, με το Φώτη Σιώτα να δοκιμάζει τη φωνή του και στις υψηλές νότες, μιμούμενος τις... κυρίες της γειτονιάς κι όπως φαίνεται το καταφέρνει. Ξεκάθαρη κι εδώ η επιρροή όλης της μπάντας από τη μπλουζ ροκ.

Βλαχομπαρόκ: Δεν είναι λέξη - επινόηση κάποιου από αυτούς που κατακρίνουν τα πάντα, ούτε κάποιο πολύ ψαγμένο μαγαζί. Είναι το κομμάτι που κλείνει ο δίσκος και έχει μέσα του ότι αναφέραμε παραπάνω, με μπόνους μια αίσθηση χιούμορ που σε πιάνει αδιάβαστο, rock n' roll αισθητική, φάνκι ξεσπάσματα, "τηλεπρόβατα", "πασόκ και ζεϊμπέκικα".

Θα ήταν ψέμα να πούμε ότι δεν βλέπουμε το ντεμπούτο των Σωτήρων στο Top10 μας για τα άλμπουμ της χρονιάς. Ακόμη μεγαλύτερο ψέμα θα ήταν να πούμε ότι στην πορεία του δίσκου δεν επιβεβαιώθηκε η αρχική μας φράση, για τις συμπράξεις γνωστών μουσικών. Άλμπουμ που μπορεί να μπει δυνατά στα ραδιόφωνα και θεωρούμε ότι έχει ήδη μπει σε αρκετές καρδιές.

Ο δίσκος κυκλοφορεί τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου με τα κομμάτια ήδη να ακούγονται στον αέρα του Summer Rain.

Το συγκρότημα θα συνοδεύσει την κυκλοφορία αυτή με μια μίνι περιοδεία με συναυλίες σε:

Υπόγειο, Θεσσαλονίκη - 11 Δεκεμβρίου
Σταυρός του Νότου Club, Αθήνα - 13 Δεκεμβρίου
Ravens, Λεμεσός - 21 Δεκεμβρίου
Εναλλάξ, Λευκωσία - 22 Δεκεμβρίου

Βρες τους Σωτήρες στο Facebook και το επίσημο site της δισκογραφικής τους, Louvana Records.

Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου