"Πανγκοπανηγυροψυχεδέλειες", ουζοτσίπουρα, γκάιντες, νταούλια και κιθάρες, και θραξ και πανκc και έτοιμοι για το Street Mode Festival #StreetModeFestival
Η λέξη "Πανκοπανηγυροψυχεδέλεια" είναι κοντά, αλλά όχι αρκετή για να περιγράψει το φαινόμενο των Θραξ Πανκc. Από το 2008 και μετά, παίζουν σε γάμους, πανηγύρια, πορείες και άλλες περιστάσεις. Παντού και πουθενά, αναμειγνύοντας συστατικά από όλες τις μουσικές και κουλτούρες του κόσμου, παίζουν τη μουσική τους όπως οι ίδιοι ξέρουν. Άλλοτε πολλοί και άλλοτε λιγότεροι αριθμητικά επί σκηνής, εξοπλισμένοι με γκάιντες, λύρες και νταούλια, μαγεύουν και παρασύρουν, και αυτό ακριβώς έρχονται να κάνουν στην επιστροφή τους στη σκηνή του Street Mode Festival.
Με αφορμή αυτήν την εμφάνιση, μιλήσαμε μαζί τους για το "Θραξ" και το "Πανκc" της ζωής τους, την επιρροή τους από την παράδοση και τη σχέση τους με την ιστορία, δώσαμε απάντηση στο αιώνιο ερώτημα "ούζο ή τσίπουρο", αλλά φυσικά και το επικό 10ο Street Mode Festival από το οποίο απέχουμε μόλις δυο μέρες.
Πρώτη απορία, δική μου αλλά νομίζω και όλων, πώς προέκυψε το "Θραξ" και πώς το "Πανκc" στη ζωή σας;
Το θραξ προέρχεται από την περιοχή που μεγαλώσαμε και είχαμε τα πρώτα μας ακούσματα. Το πανκc από την διάθεση και την οπτική που έχουμε στη τοπική λαϊκή παράδοση...
Πότε θυμάστε τον εαυτό σας να ακούει πρώτη φορά πανκ;
Είναι πολύ σχετική ερώτηση αυτή αν αναλογιστούμε ότι το πανκ για τον καθένα μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό. Σε κάθε περίπτωση και οι τρεις μας έχουμε τέτοια ακούσματα από αρκετά μικρή ηλικία και όταν λέμε αρκετά μικρή μιλάμε για ηλικίες δημοτικού.
Επηρεαστήκατε από παραδείγματα πχ όπως των VIC που έκαναν κάτι αντίστοιχο παντρεύοντας παράδοση με πιο σκληρό ήχο;
Και μεις και οι VIC ανήκουμε στην ίδια γενιά που πειραματιζόμαστε με τον παραδοσιακό ήχο. Αυτός ο ήχος και κυρίως της Θράκης, πάντα μας ενδιέφερε, μας άρεσε και συνεπώς τον εξελίσσουμε σύμφωνα με την αισθητική μας. Από 'κει και πέρα οι επιρροές μας επεκτείνονται σε ένα μεγάλο εύρος ερεθισμάτων μουσικών και όχι μόνο.
Κι η ενασχόληση σας όμως με την παραδοσιακή μουσική πρέπει να κρατάει αρκετά χρόνια...
Μεγαλώσαμε σε μια περιοχή με πλούσια μουσική παράδοση. Η θρακιώτικη μουσική από μόνη της είναι πολύ ξεσηκωτική σε ό,τι ηλικία και να την ακούσεις. Ο ήχος της γκάιντας σε συνδυασμό με το νταούλι σε οδηγεί σε μια κατάσταση έκστασης χωρίς να το καταλάβεις! Είμαστε στη πλεονεκτική θέση να λέμε ότι έχουμε ζήσει πανηγύρια με καλούς παραδοσιακούς μουσικούς, μουσικούς στο οικογενειακό μας περιβάλλον και τα έχουμε ζήσει σε μικρή ηλικία. Πολύ σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς ότι όσο μεγαλώναμε και ασχολιόμασταν πιο σοβαρά με τη μουσική, υποσυνείδητα, μας έβγαιναν παιξίματα ανάλογα με τα ερεθίσματα που είχαμε. Ο Πάνος από την άλλη αν και κιθαρίστας μελετούσε παραδοσιακές μουσικές ώστε να μπορέσει να τις εναρμονίσει στο παίξιμό του. Όταν συναντηθήκαμε και οι τρεις μας δεν ήταν πολύ δύσκολο να βγει άκρη.
Έχει σχέση η γνώση της παράδοσης και της ιστορίας με τη διαμόρφωση του κάθε ανθρώπου; Πιστεύετε ότι ισχύει η φράση ότι "η ιστορία επαναλαμβάνεται";
Γενικότερα είναι καλό να γνωρίζουμε τις ρίζες μας και από πού προερχόμαστε. Την ιστορία του τόπου μας αλλά και ποιοι την διαμόρφωσαν. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα γλιτώναμε πολλές "παρεξηγήσεις" που έχουν διχάσει τον κόσμο και τους έχουν οδηγήσει σε μισαλλοδοξίες. Η αντικειμενική γνώση είναι πολύτιμη και μόνο καλό μπορεί να κάνει. Το θέμα είναι ότι η αντικειμενική γνώση δεν αποκτιέται απευθείας διαβάζοντας απλά και μόνο ένα βιβλίο της αρεσκείας μας. Πρέπει να ψάχνεις συνέχεια και να είσαι έτοιμος ανά πάσα ώρα και στιγμή, να αναθεωρήσεις τα πιστεύω σου αποδεχόμενος ότι τόσο καιρό μπορεί να πιστεύεις σε ένα ψέμα. Αποδεχόμενος ότι έχεις κάνει και συ λάθη λόγω αμάθειας και έλλειψης γνώσεων.
Όσο αναφορά για την επανάληψη της ιστορίας, αν καθίσει κάποιος και μελετήσει παγκόσμια ιστορία δεν είναι και πολύ δύσκολο να καταλάβει ότι ισχύει. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και αυτή η ιστορία συνεχίζεται με διαφορετικά πρόσωπα εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Αγάπη για την παράδοση σημαίνει απαραίτητα και αγάπη για συντηρητικές/ οπισθοδρομικές αντιλήψεις;
Εδώ και καιρό βλέπουμε ανθρώπους νεαρής ηλικίας που τρέχανε σε φεστιβάλ να δουν ξένες ροκ μπάντες από το εξωτερικό να βλέπουν με διαφορετικό μάτι την παραδοσιακή μουσική. Σίγουρα παίζει ρόλο πως κάποια συγκροτήματα έχουν βάλει στον ήχο τους παραδοσιακά στοιχεία και μιλάμε για μπάντες ελληνικές αλλά και ξένες. Οπότε μπορείς να καταλάβεις ότι σ' αυτόν τον ήχο μπαίνουν πλέον και πιο ελεύθερα μυαλά. Στις μεγαλύτερες ηλικίες συναντάς ακόμα μια συντηρητική στάση, αλλά ακόμα και σ' αυτές τις ηλικίες υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που στο μυαλό είναι πολύ πιο επαναστάτες από όσο νομίζουμε.
Είναι "καλτ" η παραδοσιακή μουσική;
Κανονικά όχι αλλά δεν είναι πολύ δύσκολο να γίνει. Βέβαια αυτό γίνεται με όλες τις μουσικές...
Αρχές Σεπτέμβρη ανεβαίνετε ξανά στη σκηνή του Street Mode. Πώς ήταν η πρώτη εμπειρία από το φεστιβάλ και τι θα περιμένατε φέτος;
Το να βλέπεις μπάντες τεράστιες που αγαπούσαμε από παλιά να μοιράζονται το ίδιο stage με συγκροτήματα που ανήκουν στην underground και indie ελληνική σκηνή είναι κάτι πολύ σημαντικό και μαγικό συνάμα. Είναι ένα φεστιβάλ που ξέρει να σέβεται ελληνικά συγκροτήματα που εξαιτίας της "έντεχνης" κατάστασης που υπάρχει στην Ελλάδα είναι στη αφάνεια ενώ έχουν τόσο πολλά να δώσουν. Φέτος βέβαια η διοργάνωση πάει να ξεπεράσει κατά πολύ τον εαυτό της και πιστεύουμε ότι θα είναι κάτι μοναδικό.
Νομίζω γενικά σας αρέσει να συμμετέχετε σε φεστιβάλ, αν υπολογίσουμε σε πόσα έχετε ήδη εμφανιστεί και πόσα ακόμη έπονται. Τι είναι αυτό που σας τραβάει περισσότερο σε ένα φεστιβάλ πχ ο κόσμος, η διοργάνωση, οι γνωριμίες;
Ότι και να πούμε δε θα μπορέσουμε να περιγράψουμε ακριβώς. Είναι η ενέργεια που εκλύεται. Τόσος κόσμος μαζεμένος με ένα κοινό σκοπό, να χορέψει, να τραγουδήσει και να ξεφύγει, σωματικά κι εγκεφαλικά, ενώ τα περισσότερα από τα φεστιβάλ λαβαίνουν τόπο σε πολύ όμορφα σημεία στη φύση συνήθως. Τι παραπάνω να πούμε!
Είναι οι Θραξ Πανκc μια live μπάντα; Βρίσκει πάνω στη σκηνή η πανκοπανηγυροψυχεδέλεια το νόημα της;
Αυτό θα αφήσουμε εσάς να το κρίνετε...
Ούζο ή τσίπουρο; Με γλυκάνισο ή άνευ;
Με το ψάρι και το παστό, ούζο. Με κάνα λουκάνικο τσίπουρο!
Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.