"...πες τους ο χρονος πως τρελαθηκε,δεν κανει σταση γολγοθα..."

Ο χρονος η εμεις;
Ισως ενα blog να μην ειναι το καταλληλο μεσο για την εκφραση θρησκευτικων πεποιθησεων,ομως εγω θα τα πω,κι ας οδηγηθω στην αγχονη...
Παρακαλουνται οσοι νιωθουν Χριστιανοι να αποφυγουν την αναγνωση του παρακατω...

Πρωτα απο ολα,δεν σας κατηγορω...Κανεναν που πιστευει,σε οποιαδηποτε θρησκεια,ουτε και τον εαυτο μου,που γνωριζει πως υπαρχει Θεος,ομως αρνειται να τον δεχτει οπως μας τον παρουσιαζουν...
Αυτο που πραγματικα πιστευω ειναι οτι ο πραγματικος Θεος ζει μεσα μας,κι οχι σε ενα κρυο(για τους αγνωμονες,μιλαω μεταφορικα) κτιριο...Εκει λεει ειναι "το σπιτι του Θεου και τοπος προσευχης"...αν δεν κανω λαθος ομως,δεν απαγορευει κανεις την προσευχη στο σπιτι σου,ισα ισα που θεωρειται εξισου ευεργετικη...Και δεν νομιζω πως ειναι απαραιτητες ολες αυτες οι τελετουργιες για να αποδειξει κανεις την πιστη του...
Προχωρωντας λιγο παρακατω,παω λιγο στα ακρα,στους φανατικους της θρησκειας,που και καλα ειναι οι πιο πιστοι........με τις δρασεις τους ομως καταληγουν πολυ μακρια απο την πιστη τους...μιλαω φυσικα για τον βιαιο προσυλιτισμο και την..."καταρολογια" στην οποια υποκεινται οι..."βλασφημοι"...
Γενικολογοντας,γιατι δεν θελω να πιασω καθε θεμα ξεχωριστα,αυτο που πιστευω ακραδαντα ειναι οτι η πιστη ειναι προσωπικο θεμα καθενος και κανεις,κανεις ομως,δεν εχει το δικαιωμα να παρεμβει...
ακομη κι αν πιστευει στο τιποτα,να ειναι "αθεος" οπως λεμε...
γιατι η πιστη ειναι απλα ενα στηριγμα,και ο καθενας στηριζεται οπου νιωθει οτι μπορει να στηριχθει...
θα 'θελα να μιλησω και για τα εσωτερικα της...καλης εκκλησιας,ομως θελω να απολαυσω τον μπιλαρα,οποτε,καποια αλλη φορα...it's a promise... ;)