Ο Μίλτος Πασχαλίδης είναι σταθερά από τους ελάχιστους πλέον Έλληνες τραγουδοποιούς που παρακολουθώ. Όταν έμαθα πως θα ξεκινούσε τις εμφανίσεις του στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου, παρέα με τους μουσικούς του και την γλυκύτατη Μιρέλα, όρισα άμεσα ημερομηνία για να τους δω. Έτσι, ο Summer Rain Rock Radio κι η αφεντιά μου, βρεθήκαμε το Σάββατο 22 του Νοέμβρη στο γνωστό στέκι του Νέου Κόσμου.
Η προσέλευση του κόσμου ήταν ήδη από πολύ νωρίς, μεγάλη. Λίγο μετά τις 23:00, όταν και ξεκίνησε η μουσική, ενώσαμε την παρέα με μια διπλανή και όλοι μαζί αρχίσαμε να σιγοτραγουδάμε τη Σκυλίσια μέρα. Στη συνέχεια ήρθε το πρώτο σχόλιο του Μίλτου περί... αμφιλεγόμενης νηφαλιότητας και μια μικρή εισαγωγή. Η βραδιά, θα αποτελούταν από δύο σκέλη.
Στο πρώτο μέρος, παρουσιάστηκαν τραγούδια από την προσωπική του δισκογραφία, ενώ στο δεύτερο, κομμάτια δημιουργών που σημάδεψαν την καλλιτεχνική του πορεία. Για την ακρίβεια το δεύτερο μέρος, περιείχε και μέρος της παράστασης Αυτοί μου λείπουν πιο πολύ..., που δόθηκε τέλη Σεπτέμβρη στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής κι ήταν αφιερωμένη στους εξής τέσσερις καλλιτέχνες: Μάνος Ξυδούς, Μάριος Τόκας, Δημήτρης Μητροπάνος και Άλκης Αλκαίος.
Στιγμή που ξεχώρισε, από το πρώτο μέρος, ήταν η ερμηνεία του Χίλια ποτάμια. Ενός κομματιού που ελάχιστοι γνωρίζουν, αλλά οφείλω να ομολογήσω είναι από τα αγαπημένα μου. Ακούσαμε μεταξύ άλλων τα: Βαριές κουβέντες, Πηνελόπη, Απουσία, Τράπουλα, Ακόμα σ' αγαπώ, Φορτηγό καράβι, σε ποίηση Κ. Ουράνη και Τρελός, καθώς και τα: Μι ρε λα και Αλεξίσφαιρο γιλέκο, από τον προσωπικό δίσκο της Μιρέλας Πάχου.
Το δεύτερο και πιο πολύ συναισθηματικά φορτισμένο μέρος, ξεκίνησε με αναφορά του Μίλτου στο τετράστιχο που αγαπά πολύ και είναι από το Ιπτάμενο χαλί:
Ακούσαμε medleys τραγουδιών όπως Τα blues της άγριας νιότης, Φάνης, Θάλασσες, Ρόζα, Πεθαμένες καλησπέρες, Πάντα γελαστοί, Έρωτας αρχάγγελος και το αγαπημένο Σαράκι του Ρεμπώ. Παράλληλα, η θετική αύρα και το χαμόγελο της Μιρέλας, συνόδευσαν τους μουσικούς, καθώς μας παρουσίασε το Μαξιλάρι και ένα solo ακορντεόν σε μελωδίες από την ταινία Amelie.
Το ταξίδι έκλεισε με αναφορές στους Χαϊνηδες, με τον Ακροβάτη και το Καπηλειό να κλέβουν δάκρυα και εντυπώσεις. Ένα ταξίδι με αρκετά "χαστούκια" από συγκεκριμένα τραγούδια, ένα ταξίδι που ήλπιζες να μην τελειώσει. Ένα ταξίδι, με... ποτό και τσιγάρο.
Τον Μίλτο Πασχαλίδη πλαισίωσαν οι: Μιρέλα Πάχου (πιάνο, ακορντεόν, τραγούδι), Δημήτρης Σινογιάννης (ηλ. Κιθάρα), Δημήτρης Μουτάφης (μπάσο), Ηλίας Δουμάνης (τύμπανα) και Πάρις Περυσινάκης (κρητική λύρα).
Κείμενο - φωτογραφίες: Ελπίδα Πουρναρά
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.
Δείτε εδώ πότε είναι οι επόμενες εμφανίσεις του Μίλτου Πασχαλίδη στο Σταυρό του Νότου.
Η προσέλευση του κόσμου ήταν ήδη από πολύ νωρίς, μεγάλη. Λίγο μετά τις 23:00, όταν και ξεκίνησε η μουσική, ενώσαμε την παρέα με μια διπλανή και όλοι μαζί αρχίσαμε να σιγοτραγουδάμε τη Σκυλίσια μέρα. Στη συνέχεια ήρθε το πρώτο σχόλιο του Μίλτου περί... αμφιλεγόμενης νηφαλιότητας και μια μικρή εισαγωγή. Η βραδιά, θα αποτελούταν από δύο σκέλη.
Στο πρώτο μέρος, παρουσιάστηκαν τραγούδια από την προσωπική του δισκογραφία, ενώ στο δεύτερο, κομμάτια δημιουργών που σημάδεψαν την καλλιτεχνική του πορεία. Για την ακρίβεια το δεύτερο μέρος, περιείχε και μέρος της παράστασης Αυτοί μου λείπουν πιο πολύ..., που δόθηκε τέλη Σεπτέμβρη στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής κι ήταν αφιερωμένη στους εξής τέσσερις καλλιτέχνες: Μάνος Ξυδούς, Μάριος Τόκας, Δημήτρης Μητροπάνος και Άλκης Αλκαίος.
Στιγμή που ξεχώρισε, από το πρώτο μέρος, ήταν η ερμηνεία του Χίλια ποτάμια. Ενός κομματιού που ελάχιστοι γνωρίζουν, αλλά οφείλω να ομολογήσω είναι από τα αγαπημένα μου. Ακούσαμε μεταξύ άλλων τα: Βαριές κουβέντες, Πηνελόπη, Απουσία, Τράπουλα, Ακόμα σ' αγαπώ, Φορτηγό καράβι, σε ποίηση Κ. Ουράνη και Τρελός, καθώς και τα: Μι ρε λα και Αλεξίσφαιρο γιλέκο, από τον προσωπικό δίσκο της Μιρέλας Πάχου.
Το δεύτερο και πιο πολύ συναισθηματικά φορτισμένο μέρος, ξεκίνησε με αναφορά του Μίλτου στο τετράστιχο που αγαπά πολύ και είναι από το Ιπτάμενο χαλί:
Τώρα χαμένος στων ονείρων μου το χάρτη
όλο ρωτάω πως τα' φερε έτσι η ζωή
Αυτοί που φύγανε να με καλούν σε πάρτυ
κι αυτοί που ζούνε, να μου λείπουν πιο πολύ.
Ακούσαμε medleys τραγουδιών όπως Τα blues της άγριας νιότης, Φάνης, Θάλασσες, Ρόζα, Πεθαμένες καλησπέρες, Πάντα γελαστοί, Έρωτας αρχάγγελος και το αγαπημένο Σαράκι του Ρεμπώ. Παράλληλα, η θετική αύρα και το χαμόγελο της Μιρέλας, συνόδευσαν τους μουσικούς, καθώς μας παρουσίασε το Μαξιλάρι και ένα solo ακορντεόν σε μελωδίες από την ταινία Amelie.
Το ταξίδι έκλεισε με αναφορές στους Χαϊνηδες, με τον Ακροβάτη και το Καπηλειό να κλέβουν δάκρυα και εντυπώσεις. Ένα ταξίδι με αρκετά "χαστούκια" από συγκεκριμένα τραγούδια, ένα ταξίδι που ήλπιζες να μην τελειώσει. Ένα ταξίδι, με... ποτό και τσιγάρο.
Τον Μίλτο Πασχαλίδη πλαισίωσαν οι: Μιρέλα Πάχου (πιάνο, ακορντεόν, τραγούδι), Δημήτρης Σινογιάννης (ηλ. Κιθάρα), Δημήτρης Μουτάφης (μπάσο), Ηλίας Δουμάνης (τύμπανα) και Πάρις Περυσινάκης (κρητική λύρα).
Κείμενο - φωτογραφίες: Ελπίδα Πουρναρά
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.
Δείτε εδώ πότε είναι οι επόμενες εμφανίσεις του Μίλτου Πασχαλίδη στο Σταυρό του Νότου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.