Το club του Σταυρού του Νότου, ήδη από νωρίς με τις μουσικές του σε έκανε να ξεχνάς τη βροχή που δεν έλεγε να πάψει κι ο χαμηλός φωτισμός - που εν συνεχεία έδρασε κατασταλτικά στην όποια φωτογραφική αποτύπωση - προετοίμασαν το έδαφος. Το καλοκαίρι, εν ολίγοις έσκασε μες στον χειμώνα, κι ο Παναγιώτης, ο Σπύρος, ο Θοδωρής κι ο Αντώνης αποδείχθηκαν για ακόμα μια φορά άξιοι πρεσβευτές του.
Λικνιστήκαμε νωχελικά ουκ ολίγες φορές, νιώσαμε και λίγο το κύμα να σκάει παραδίπλα στο "Πάμε σ' ένα νησί", αλλά ακούσαμε και διασκευή στο Δεσποινάκι, λόγω Χριστουγέννων(ε).
Ο δίσκος παρουσιάστηκε σχεδόν στην ολότητά του - παράπονα για την απουσία του "Everyday" από τη setlist, αφήνονται εδώ - δεν έλειψαν και αρκετά medleys και διασκευές, που ικανοποίησαν κάθε μουσικό αυτί, όπως: Τσάι με Λεμόνι στο Μπαλκόνι, Ρίτα, Somebody Told Me, Skyfall, Η Νοικοκυρά Παναγιωταρά και Να το Πάρεις το Κορίτσι! Στο τελευταίο αναφερθέν κομμάτι ήταν λοιπόν, που η γλυκιά Sofita ανέβηκε στο stage και μοιράστηκε το μικρόφωνο με τον Αντώνη, επιδιδόμενοι αμφότεροι σε χορευτικές φιγούρες. Ο χορός συνεχίστηκε σε μια έκρηξη παράδοσης με τα mainstream πλέον Καγκέλια και τα "Ωπωπωπω" να μας παραλύουν.
Γενικώς ήταν ένα live στο οποίο, όπως προείπα, άκουγες τα πάντα. Από Queens of the Stone Age ως Belafonte κι από Εισβολέα μέχρι Damien Marley. Δεν έλειψαν ωστόσο και αναφορές, μέσω ορισμένων κομματιών όπως Ο Έλληνας, Μετανάστης και Χειμώνας βαρύς, στη γενικότερη κοινωνικοπολιτική κατάσταση.
Η φάshie τελείωσε γύρω στη μια και κάτι. Ραντεβού στα αθηναϊκά venues δόθηκε για την Πέμπτη 18/12 σε γνωστό στέκι των Αμπελοκήπων, το Mike's, για το sequel των Vrastaz - όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε. Μέχρι τότε, θα μετράμε φωσφοριζέ αστερισμούς στο ταβάνι και θα κυνηγάμε το χρόνο αναμένοντας τις εξάρες και το χαμόγελο. Υο.
Κείμενο - φωτογραφίες: Ελπίδα Πουρναρά
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ (Λόγω ανεπαρκούς φωτισμού, οι φωτογραφίες είναι οι καλύτερες δυνατές).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.