Όπως μας είχαν προειδοποιήσει, "αγνή και βίαια ενέργεια" διέπει το δίσκο από το πρώτο δευτερόλεπτο. Κυριολεκτικά, αφού το πρώτο κομμάτι του άλμπουμ και ομώνυμο του, φροντίζει να μας βάλει για τα καλά στο κλίμα.
Κάτι σαν "επιστροφή στις ρίζες", χρησιμοποιώντας στο έπακρο τα μέσα που προσφέρει η τεχνολογία του 2015, οι Prodigy έχουν φτιάξει ένα από τα αγαπημένα μας άλμπουμ για τη χρονιά που διανύουμε. Και το λέμε με σιγουριά, παρόλο που είμαστε μόλις στον 4ο μήνα της.
Πολύ... Nasty, nasty η μουσική, nasty, nasty οι στίχοι, nasty, nasty το ίδιο το συγκρότημα. Δεν ξέρω πως θα αντιδράσει το φανατικό τους κοινό, αλλά σίγουρα (και) τα νέα κομμάτια θα προκαλούν το δικό τους θόρυβο σε κάθε συναυλία τους.
Μέχρι που φτάνουμε στο νο.8 του άλμπουμ. Ένα κομμάτι από αυτά που δεν έχουμε συνηθίσει τη μπάντα, ίσως ούτε και οι ίδιοι περίμεναν για τους εαυτούς τους. Η "μπαλάντα", ας μας επιτραπεί η έκφραση, με τον τίτλο Beyond the Deathray σε προετοιμάζει για το δεύτερο ουσιαστικά μέρος του άλμπουμ, το οποίο ξεκινάει με μια... ρυθμική βόμβα, σε συνεργασία με τον Flux Pavilion.
Λίγο πιο κάτω κάνει την εμφάνιση της η Ανατολή, στο Medicine, σε άλλο ένα πείραμα από αυτά που δεν μας συνηθίζει το συγκρότημα, με το αποτέλεσμα παρ' όλα αυτά να έχει το γνωστό, επίπονο για τον αυχένα, αποτέλεσμα.
Το άλμπουμ κλείνει από τη μία με το Invisible Sun, που φέρνει με λίγη φαντασία σε dubstep, και από την άλλη με το σχεδόν μέταλ Wall of Death, όπως αρμόζει σε μια μπάντα όπως οι Prodigy.
Που καταλήγουμε; Αν έχετε τα χρήματα, μην διστάσετε. Αν δεν τα έχετε, πάλι μην διστάσετε, η μουσική θα είχε πεθάνει χωρίς πειρατεία.
Ελπίζουμε στο Rockwave να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις μας και να πέσει η Μαλακάσα. Δείτε εδώ όλα τα τελευταία νέα του φεστιβάλ.
Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.