Παύλος Παυλίδης & B-Movies - Στον Διπλανό Ουρανό

Δυο χρόνια μετά τις Ιστορίες που Ίσως Έχουν Συμβεί, Παύλος Παυλίδης & B-Movies επιστρέφουν "πιστοί στο ραντεβού τους με την άνοιξη", με ένα ακόμη άλμπουμ. Ο "διπλανός ουρανός" με τραγούδια που ήδη έχουμε ακούσει, και άλλα που περιμέναμε μέχρι τώρα για να ακούσουμε, επιβεβαιώνει αυτό που εδώ και 2-3 χρόνια ξέρουμε: Ο Παύλος Παυλίδης διανύει την πιο ώριμη περίοδο του, κάτι που φαίνεται στο γράψιμο αλλά και τη μεγαλύτερη στροφή του στον ακουστικό ήχο (στις live εμφανίσεις του).

Το άλμπουμ ξεκινάει με μια "παυλιδική"μπαλάντα, που πρωτογνωρίσαμε πριν κάποιους μήνες στα ακουστικά του live στη Θεσσαλονίκη: Ξέρω τι Κάνει, με όλα τα μοτίβα που αγαπάμε στον καλλιτέχνη και τα φωνητικά που σε ταξιδεύουν. Σειρά έχει ο Δειλιέν, ο δεύτερος "ήρωας" του Παυλίδη που φέρει κάποιο όνομα, μετά από τον Μόχα. Και δεν έχουν μεγάλη διαφορά, αφού ο μεν περιμένει "εκείνο το κορίτσι να ξαπλώνει πάνω στην άμμο και θα τραγουδάει τάχα", ενώ ο δε, αν και δειλός, κάποτε πολύ παλιά αγάπησε "ένα κορίτσι όσο ξέρω ν' αγαπάω".

Ακολουθεί μια βόλτα στη Θάλασσα. Είτε αλληγορική η σημασία της, όπως μας συνηθίζει συχνά πυκνά, είτε κυριολεκτική, μέσα στην απλότητα της μουσικής της το κομμάτι μας ξυπνά πολλά συναισθήματα. Και αμέσως μετά μας ξεδιπλώνεται η ωρίμανση του Παυλίδη.

Ο Έρωτας και ο Χρόνος, ο "παυλιδικός" ορισμός του έρωτα και του χρόνου, όπως μας τους έχει ξαναπαρουσιάσει, αλλά με μια πινελιά αρκετά διαφορετική εσωτερικά, στην ψυχή των τραγουδιών. Κι ύστερα έρχεται μια Ήσυχη Βροχή, που θυμίζει λίγο το Χαζοπούλι στην εισαγωγή της και πραγματεύεται το αγαπημένο θέμα του μουσικού τον τελευταίο καιρό: Τον εσωτερικό του κόσμο, τον οποίο εναποθέτει στον καθρέφτη, τον παρατηρεί και κρατά σημειώσεις γι αυτόν, που γίνονται τραγούδια.

Ακολουθεί το κομμάτι που δάνεισε το όνομα του στο άλμπουμ: Στον Διπλανό Ουρανό, εκεί που οι άνθρωποι περπατούν χαμένοι στον ίδιο τους τον εαυτό. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που αφήνονται να τους παρασύρει το Σιωπηλό Ποτάμι. Άλλο ένα κομμάτι που ασχολείται με την ψυχή, πιθανώς, δείχνοντας την ευρεία γκάμα του Παυλίδη στη χρησιμοποίηση εναλλακτικών τρόπων για να εκφράσει το ίδιο ακριβώς πράγμα: Την ανάγκη του να συνομιλεί με τον ίδιο του τον εαυτό.

Μα το Πιο Τρελό Σενάριο "το γράφει πάντα η ζωή", όπως μας διηγείται σε ένα ακόμη τραγούδι όπου χρησιμοποιεί αρκετά από τα αγαπημένα του μοτίβα, αν και πλέον δείχνει να αλλάζει ρότα και να απομακρύνεται από αυτά που τόσα χρόνια τον συνόδευαν. Η συνέχεια δίνεται με το Μέχρι τα Χαράματα, ένα κομμάτι στο οποίο δίνεται περισσότερη έμφαση στη μουσική και στα φωνητικά, με μια φράση να δίνει το στιχουργικό στίγμα. Είναι και το μοναδικό κομμάτι του άλμπουμ του όποιου τη μουσική έχουν γράψει από κοινού Παυλίδης και Θανάσης Τζίνγκοβιτς.

Στον επίλογο συναντάμε τον επίλογο των συναυλιών της μπάντας τον τελευταίο καιρό: Ένα Μικρό Πλεούμενο και η ανεξάντλητη θάλασσα, που δεν έχει τέλος, όπως και το ταξίδι. Αυτός είναι και ο πιο κατάλληλος επίλογος για ένα από τα πιο ταξιδιάρικα άλμπουμ του Παύλου Παυλίδη. Όχι ταξιδιάρικο όπως ήταν το Αυτό το Πλοίο που Όλο Φτάνει, αλλά με τη νοσταλγική πινελιά του πεντηκονταετή πλέον μουσικού που κάνει μια απογραφή συναισθημάτων της τωρινής και της πρότερης κατάστασης του, των χρόνων που έχουν περάσει και των σκιρτημάτων που ένιωθε τότε και αυτών που νιώθει τώρα για εκείνες τις στιγμές.

*Το άλμπουμ Στον Διπλανό Ουρανό κυκλοφορεί από τις 11 Μαΐου από την Inner Ear Records. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.

*Ο Παύλος Παυλίδης θα εμφανιστεί στις 23 Μαΐου σε μια μεγάλη συναυλία ενάντια στη βία, ενώ θα συμμετέχει στο 37o River Party και θα εμφανιστεί και στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.

Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου