Ο Παύλος Παυλίδης και οι B-Movies, με τον Σάκη Αζά εδώ και κάποιο καιρό στην κιθάρα, επιστρέφουν στη Βαβυλωνία του Μύλου μετά από τρία χρόνια και εκείνο το επικό live που είπε τα πάντα... και κάτι παραπάνω.
Με την ίδια διάθεση ήρθαν και αυτή τη φορά. Με όρεξη για ένα live υψηλών εντάσεων, με πολλά τραγούδια της εποχής των Σπαθιών, κι άλλο που δεν θέλαμε κι εμείς. Ο... ρομαντικός "Παυλάκης" των προηγούμενων δίσκων και εμφανίσεων, ξανάγινε ο Παύλος που χορεύει πάνω στη σκηνή, ουρλιάζει στο Παράξενο Τραγούδι, στο Ό,τι Θες Εσύ, στο Στοιχειωμένο Σπίτι και ξεσηκώνει τον ήδη τρελαμένο κόσμο. Μόνο που κάποιοι δεν το κατάλαβαν.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κρίμα από ένα κοινό που δεν ακολουθεί τον καλλιτέχνη. Και το κοινό της Θεσσαλονίκης που τόσο αγαπάει πρόδωσε προχθές τον Παύλο. Τουλάχιστον, στο θετικό της υπόθεσης, είδαμε πολύ νέο αίμα, το οποίο δεν θέλει πολύ για να πάρει μπρος... μία δυο συναυλίες ακόμα.
Σε ό,τι αφορά τους "παλιούς", είδαμε και κάτι που δεν έχουμε ξανασυναντήσει σε live του Παύλου: Λίγο πριν το τέλος της συναυλίας, μια κοπέλα ανέβηκε στη σκηνή και χόρεψε δίπλα και γύρω του κάνοντας και τον ίδιο να χαμογελάει. Ως "ευχαριστώ" της φίλησε το χέρι πριν κατέβει.
Πέραν των γνωστών "παρενθέσεων", όπως τη Μαίρη, το Περιμένω, το Μικρό Πλεούμενο κ.α., η μπάντα μας ταξίδεψε σε αυτό ακριβώς που θέλαμε. Μέχρι και το Τι Περιμένουν μας είπαν, τη Ρίτα, τις Ρόδες και τραγούδια που σπάνια ακούς. Σε μια συναυλία λίγο μετά το νέο του άλμπουμ, ακόμα πιο ατμοσφαιρικό από τις Ιστορίες που Ίσως Έχουν Συμβεί, όπου θα περιμέναμε να παίξει νέα κομμάτια. Ευτυχώς όχι.
Αν έπρεπε να διαλέξουμε ένα live του Παύλου ως καλύτερο, το προχθεσινό θα ήταν πρώτο με διαφορά αν υπήρχε η αρμόζουσα "επικοινωνία" μπάντας και κοινού. Αλλά δεν πειράζει, ξέρουμε πως την επόμενη φορά θα... αποζημιωθούμε.
Οι B-Movies είναι:
Σάκης Αζάς - κιθάρα
Τόλης Δεληγιάννης - μπάσο
Ορέστης Μπενέκας - πλήκτρα
Αλέκος Σπανίδης - ντραμς
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.
Κείμενο: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Φωτογραφίες: Αναστασία Μανωλούδη - Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου - Νίκος Νικολαΐδης
Με την ίδια διάθεση ήρθαν και αυτή τη φορά. Με όρεξη για ένα live υψηλών εντάσεων, με πολλά τραγούδια της εποχής των Σπαθιών, κι άλλο που δεν θέλαμε κι εμείς. Ο... ρομαντικός "Παυλάκης" των προηγούμενων δίσκων και εμφανίσεων, ξανάγινε ο Παύλος που χορεύει πάνω στη σκηνή, ουρλιάζει στο Παράξενο Τραγούδι, στο Ό,τι Θες Εσύ, στο Στοιχειωμένο Σπίτι και ξεσηκώνει τον ήδη τρελαμένο κόσμο. Μόνο που κάποιοι δεν το κατάλαβαν.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κρίμα από ένα κοινό που δεν ακολουθεί τον καλλιτέχνη. Και το κοινό της Θεσσαλονίκης που τόσο αγαπάει πρόδωσε προχθές τον Παύλο. Τουλάχιστον, στο θετικό της υπόθεσης, είδαμε πολύ νέο αίμα, το οποίο δεν θέλει πολύ για να πάρει μπρος... μία δυο συναυλίες ακόμα.
Σε ό,τι αφορά τους "παλιούς", είδαμε και κάτι που δεν έχουμε ξανασυναντήσει σε live του Παύλου: Λίγο πριν το τέλος της συναυλίας, μια κοπέλα ανέβηκε στη σκηνή και χόρεψε δίπλα και γύρω του κάνοντας και τον ίδιο να χαμογελάει. Ως "ευχαριστώ" της φίλησε το χέρι πριν κατέβει.
Πέραν των γνωστών "παρενθέσεων", όπως τη Μαίρη, το Περιμένω, το Μικρό Πλεούμενο κ.α., η μπάντα μας ταξίδεψε σε αυτό ακριβώς που θέλαμε. Μέχρι και το Τι Περιμένουν μας είπαν, τη Ρίτα, τις Ρόδες και τραγούδια που σπάνια ακούς. Σε μια συναυλία λίγο μετά το νέο του άλμπουμ, ακόμα πιο ατμοσφαιρικό από τις Ιστορίες που Ίσως Έχουν Συμβεί, όπου θα περιμέναμε να παίξει νέα κομμάτια. Ευτυχώς όχι.
Αν έπρεπε να διαλέξουμε ένα live του Παύλου ως καλύτερο, το προχθεσινό θα ήταν πρώτο με διαφορά αν υπήρχε η αρμόζουσα "επικοινωνία" μπάντας και κοινού. Αλλά δεν πειράζει, ξέρουμε πως την επόμενη φορά θα... αποζημιωθούμε.
Οι B-Movies είναι:
Σάκης Αζάς - κιθάρα
Τόλης Δεληγιάννης - μπάσο
Ορέστης Μπενέκας - πλήκτρα
Αλέκος Σπανίδης - ντραμς
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.
Κείμενο: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Φωτογραφίες: Αναστασία Μανωλούδη - Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου - Νίκος Νικολαΐδης
Συμφωνώ με τα παραπάνω. Πρεπει να πώ όμως ότι επειδή ήμουν σε εκεινο το επικό πραγματικά live, συγκρίνοντας το με το προχτεσινο διεφεραν κατα πολύ. Το βασικό προβλημα για εμενα ήταν ότι ο ήχος της φωνής του Παυλου...ήταν πραγματικά τραγικός!!!! Κρίμα γιατι ο ίδιος του είχε τόση όρεξη και όντως το κοινό δεν τον "καταλαβε", όμως ο ήχος ήταν νομίζω το βασικότερο μειονέκτημα! Την επόμενη φορά λοιπόν Παυλο δεν πειράζει σε ξαναπεριμενουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ παυλος δεν πρεπει να παιζει στη ζεστη πρωτον και δευτερον σε ανοιχτο χωρο,τα κλειστα μικρα κλαμπακια του πανε περισσοτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφή