Ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης έγραψε τον ιδανικό πρόλογο, παρέα με τη μπάντα του, με κομμάτια από την εποχή της Ανοιχτής Θάλασσας μέχρι την πιο πρόσφατη δουλειά του με το Ostinato Rigore και το Ας Έρθει Τώρα η Βροχή. Πολλά χρόνια πάνω στη σκηνή, με πολλά τραγούδια, και χαμογελάσαμε όταν είδαμε τον κόσμο της Θεσσαλονίκης να ανταποκρίνεται με τέτοιο τρόπο σε έναν καλλιτέχνη που, δυστυχώς, αντιστρόφως ανάλογα με την αξία του, είναι γνωστός κυρίως στις σκηνές της Αθήνας.
Η συνέχεια άνηκε στους Sleepin Pillow, μπάντα που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, και μας έβαλαν στο κλίμα με το πιο γνωστό τους κομμάτι, Black Sea. Μια εμφάνιση απόλυτα ατμοσφαιρική, με περισσή ενέργεια, σε συνδυασμό με τις πρώτες μπύρες που είχαν από ώρα καταναλωθεί, έδωσαν πάσα... ακριβείας στον Παύλο Παυλίδη και τους B-Movies για τη συνέχεια.
Χρόνια είχαμε να τους δούμε να παίζουν με τον ήλιο ακόμα στον ουρανό. Κι αν δεν μας είπαν πολλά τραγούδια, λόγω του περιορισμένου της ώρας, φρόντισαν σε αυτό το "mini live" να μας δώσουν μια γερή γουλιά από Σπαθιά και μια βαθιά ρουφηξιά από B-Movies, παίζοντας σχεδόν όλα τα... κλασσικά, και μερικά καινούρια, πριν πέσει ο ήλιος, βγάλουν τα γυαλιά και δώσουν τη σκυτάλη στους V.I.C.
Ιδιαίτερος φωτισμός, καπνός, και το σκοτάδι που άρχισε να πέφτει για τα καλά πρόσφεραν στους V.I.C. το χώρο -δυστυχώς όχι και το χρόνο, που και σε αυτούς ήταν περιορισμένος- για να απλώσουν τους ψυχεδελικούς, σκληρούς, ατμοσφαιρικούς ρυθμούς τους προκαλώντας εκρήξεις στον κόσμο που πλέον είχε γεμίσει το χώρο. Μεταξύ άλλων, ξεχωρίζουμε την πρόσφατη διασκευή τους στο Lex Talionis των Rotting Christ, που είχε κυκλοφορήσει με το Metal Hammer, και φυσικά τα Karakolia, λίγο πριν το τέλος, στη διάρκεια του οποίου τυχεροί ήμασταν που δεν ήμασταν σε κλειστό χώρο για να κατεδαφιστεί.
Τελευταίος, ο "παλιός", ο Σταμάτης Γαρδέλης, όπως μας συστήθηκε, και η μπάντα του: Γιάννης Αγγελάκας, με μια μπάντα αποτελούμενη από κιθάρες, τύμπανα, πνευστά, μας προκάλεσε μικρούς ωστικούς οργασμούς -τουλάχιστον σε σχέση με το λιτό σχήμα των τελευταίων χρόνων, μας σύστησε το πρώτο κομμάτι της νέας δουλειάς που ετοιμάζουν, με τον τίτλο Νεάντερταλ, μας έβαλε φωτιές με το Σαράβαλο, το Ακούω την Αγάπη, την Ταξιδιάρα Ψυχή και μας αποχαιρέτισε, δεν το περιμέναμε, αλλά έγινε κι αυτό, με το Δως μου Λίγη Ακόμα Αγάπη και τη Γιορτή, που μας αποτέλειωσε και μας έδειξε το δρόμο προς την έξοδο.
Αν μου ζητούσες να στήσω ένα φεστιβάλ, και τα πέντε σχήματα που εμφανίστηκαν θα ήταν μέσα στις επιλογές μου. Ίσως βέβαια να ήταν διαφορετικό το πρόγραμμα, για να είναι περισσότερο "κοντά" μουσικά οι εκάστοτε εμφανιζόμενοι, σίγουρα θα ήταν διαφορετικά κατανεμημένος ο χρόνος, και εξίσου σίγουρα όταν θες να βάλεις μαζί το "παλιό και το νέο αίμα" της ελληνικής σκηνής, θέλεις τους μεγάλους Αγγελάκα και Παυλίδη, θέλεις τους next big thing V.I.C., τους τρομερούς Sleepin Pillow και έναν εκπρόσωπο της νεότερης ελληνόφωνης σκηνής που να γράφει και να τραγουδάει σαν το Βαγγέλη Μαρκαντώνη.
* Τις επίσημες ευχαριστίες, συγγνώμες και ευχές μας για καλή επιτυχία από εδώ και πέρα στο Στέφανο και τον Ηλία που ήρθαν αυθημερόν για τη συναυλία από τη Φλώρινα, στη Μαρία και τη Σοφία.
** Λόγω του ιδιαίτερου φωτισμού και της πολυκοσμίας, δεν ήταν δυνατό να έχουμε περισσότερες φωτογραφίες από το Γιάννη Αγγελάκα και τους V.I.C.
*** Προσπαθήσαμε με λόγια και φωτογραφίες να μεταφέρουμε το κλίμα της βραδιάς όσο το δυνατόν πιο κοντά σε όσα ζήσαμε, πράγμα αδύνατο, ελπίζουμε όμως κάτι να καταφέραμε.
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.
Κείμενο - φωτογραφίες: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.