Το live άνοιξαν οι Θεσσαλονικείς Reverse Cowbell με funk rock και εναλλακτικούς ήχους που, παρόλο που ήταν κάπως παράταιροι από το... κυρίως μενού, φρόντισαν να μας ζεστάνουν για καλά με το χώρο να γεμίζει από νωρίς. Από τα μικρά liveάδικα της πόλης, το Silver Dollar νομίζω πως ξεχωρίζει, τόσο λόγω του γενικότερου στησίματος του, όσο και τις ιδιότυπης σκηνής του που τοποθετεί τους καλλιτέχνες μέσα σε ένα κουτί (wut?), μια χαμηλή σκηνή με επίσης χαμηλό ταβάνι, και στην περίπτωση των Big Nose Attack τους ταιριάζει από κάθε άποψη -αν και θα μπορούσαν και θα έπρεπε να γεμίζουν και μεγαλύτερους χώρους.
Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησαν κάπως μουδιασμένα, γρήγορα όμως βρήκαν ρυθμό -όπως οι ίδιοι είπαν εξάλλου, όσο περισσότερο πίνετε και πίνουμε, τόσο καλύτεροι ακουγόμαστε- και μας παρέσυραν κι εμάς σε ένα χορό που κράτησε μιάμιση ώρα, στηρίζοντας το set σχεδόν αποκλειστικά σε δικά τους κομμάτια, πλην του Foxy Lady και ίσως καναδυο διασκευών ακόμα που ενδεχομένως μας ξέφυγαν.
Παρούσα και η απαραίτητη vintage αισθητική από τα όργανα και τα ρούχα τους μέχρι και το μικρόφωνο - ακουστικό τηλεφώνου και, φυσικά, τους ενισχυτές, κομμάτι και αυτό της... πιτσοφιλοσοφίας του συγκροτήματος που δηλώνει την ταυτότητα τους. Κομμάτι της ίδιας ταυτότητας και φιλοσοφίας, η ψυχεδέλεια που καταφέρνουν και βγάζουν μόνο με μια κιθάρα και τύμπανα, πότε πιο αισθησιακή, πότε πιο βαριά, πότε μέρος της ταχύτητας που βάζουν.
Πίτσα, αλκοόλ, rock n' roll και τα δυο αδέλφια βάλαν τις μύτες τους μπροστά κι έδειξαν στη Θεσσαλονίκη ότι το Μπραχάμι ροκάρει, και ροκάρει καλά.
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της συναυλίας εδώ.
Κείμενο - φωτογραφίες: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.