Οι Rumjacks στον Summer Rain Radio

English version here.

Δημιουργημένοι το φθινόπωρο του 2008 στο Σίδνεϊ με ιρλανδικό - σκωτσέζικο αίμα στις φλέβες και τη φωτιά της πανκ να καίει μέσα τους, οι Rumjacks ακολουθώντας την έκρηξη της celtic punk κάνουν τη δική τους επανάσταση, με στίχους και ήχους.

Πρώτη (live) επαφή με το ελληνικό κοινό στο 5ο Los Almiros Festival, όπου δημιουργήθηκε και μια αμοιβαία σχέση... λατρείας. Αναμενόμενη η φετινή τους επιστροφή, για δυο εμφανίσεις αυτή τη φορά, την Παρασκευή 1 Σεπτέμβρη στην Αθήνα και το Gagarin 205, και το Σάββατο 2 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη, για να συμμετάσχουν στο 9ο Street Mode Festival, το οποίο λόγω μεγάλης ζήτησης εισιτηρίων μεταφέρθηκε στο Fix Open Air.

Με αφορμή αυτές τις εμφανίσεις δεν γινόταν να αφήσουμε την ευκαιρία να χαθεί, και συνομιλήσαμε με τον Frankie McLaughlin, τραγουδιστή, κιθαρίστα και... ειδικό στο tin whistle (σαν μεταλλική φλογέρα), και Johnny McKelvey, μπασίστα του συγκροτήματος.

Απολαύστε υπεύθυνα:

Απ' ότι φαίνεται η πρώτη σας φορά στην Ελλάδα -τον προηγούμενο χρόνο- έπεισε όχι μόνον εσάς, αλλά και το ελληνικό κοινό, ότι θέλουμε να σας βλέπουμε πιο συχνά στη χώρα μας. Πως νιώθετε που επιστρέφετε εδώ, αυτή τη φορά για δυο συναυλίες σε μεγάλες πόλεις, στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα;

Johnny: Αισθανόμαστε καταπληκτικά! Κάναμε πολύ σύντομη στάση (στην Ελλάδα) την προηγούμενη φορά και ξέραμε ότι θέλαμε να επιστρέψουμε και να παίξουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Όταν παίξαμε στο Los Almiros Festival, το κοινό είχε τόση ενέργεια και θετικότητα, που ξέραμε ότι έπρεπε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα και να ξαναπαίξουμε για τους ανθρώπους εδώ.

Frankie: Είμαστε τόσο χαρούμενοι που επιστρέφουμε στην Ελλάδα! Πέρυσι ήταν απίστευτα και όλοι ήταν τέλειοι. Ανυπομονούμε να δούμε οικείους φίλους και να γνωρίσουμε πολλούς καινούριους.

Johnny: Γνωρίσαμε μερικούς απίστευτους χαρακτήρες πέρυσι και ελπίζουμε να τους ξαναδούμε και να γνωρίσουμε καινούριους ανθρώπους.

Η συναυλία στη Θεσσαλονίκη θα γίνει στα πλαίσια του 9ου Street Mode Festival, το οποίο τείνει να γίνει το μοναδικό φεστιβάλ στην Ελλάδα αντάξιο διάσημων παγκόσμιων φεστιβάλ, με πλήθος παράλληλων εκδηλώσεων, ταυτόχρονων stages και διασταυρώμενων μουσικών ειδών. Πιστεύετε ότι το Street Mode είναι στο σωστό "μονοπάτι" προς αυτήν την κατεύθυνση; Αν μπορούσαμε να παραμείνετε σε ολόκληρο το φεστιβάλ, ποια συγκροτήματα θα θέλατε περισσότερο να δείτε;

Frankie: Το line up είναι τρομερό. Θα ήθελα πάρα πολύ να μείνω στο φεστιβάλ και να δω μπάντες όπως οι Dub Pistols ή οι Skints, αλλά είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα παίξουμε δίπλα στους King Blues και τους Asian Dub Foundation. Φεστιβάλ Σαν αυτό είναι μια σπουδαία εμπειρία για τους λάτρεις της μουσικής, και είναι τόσο σημαντικά όσο μικρότερα φεστιβάλ ή οικείες συναυλίες σε club, συγχαρητήρια λοιπόν που το πραγματοποιείτε.

Ποια είναι η σπουδαιότερη, χειρότερη και "πιο παράξενη" συναυλία που δώσατε ποτέ;

Johnny: Όταν παίξαμε στο Woodstock στην Πολωνία πέρυσι μπροστά σε 450 ανθρώπους ήταν τρομερά (για την ακρίβεια η φράση ήταν "mind blowing")! Κάθε συναυλία έχει τα δικά της μικρά παράξενα πράγματα που συμβαίνουν, αλλά υποθέτω ότι τα πιο παράξενα πράγματα συμβαίνουν μετά τις συναυλίες.

Τα τραγούδια σας είναι βασισμένα σε αληθινές ιστορίες; Από που προέρχεται η έμπνευση;

Frankie: Απολύτως, η καθημερινή ζωή είναι με διαφορά η μεγαλύτερη μου έμπνευση. Τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε ήδη υπάρχουν, οπότε το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να κοιτάμε τριγύρω μας. Είναι σημαντικό βέβαια για μένα, όταν γράφω στίχους, να μην τους φτιάχνω τελείως προσωπικούς, αλλά να αφήνω χώρο για τον ακροατή να μπει και να συνδεθεί με την ιστορία με τους δικούς του όρους.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών η celtic punk έχει κάνει ένα σημαντικό ξέσπασμα, με εμπορική επιτυχία, η οποία βέβαια ωθείται από την σπουδαία δουλειά που γίνεται από τα συγκροτήματα. Κάνατε τα πρώτα σας βήματα ως μπάντα ακριβώς πριν από αυτό το ξέσπασμα και "συμμετείχατε" σε αυτό με τη δική σας σπουδαία μουσική. Νιώθετε πως έχετε παίξει κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη της celtic punk; Πώς ξεκίνησε το ενδιαφέρον σας για την παραδοσιακή μουσική και πώς αποφασίσατε να ακολουθήσετε αυτό το μουσικό μονοπάτι;

Frankie: Θα ήθελα να πιστεύω ότι βοηθήσαμε στην δημοτικότητα αυτού του είδους μουσικής, μαζί με πολλές άλλες σπουδαίες μπάντες σε όλον τον κόσμο. Περισσότερες celt/ folk/ punk μπάντες συμμετέχουν σε μεγάλα φεστιβάλ και πραγματοποιούν εκτενείς περιοδείες μόνες τους. Για εμάς, η κέλτικη folk επιρροή ήταν μέρος της ζωής μας από πάντα. Κάποιοι από εμάς μεγάλωσαν σε σκωτσέζικα και ιρλανδικά νοικοκυριά, οπότε η αγάπη μας για παλιούς ήχους και καλλιτέχνες υπήρχε ήδη. Στην εποχή μας όλοι παίζαμε σε διάφορες πανκ και πιο heavy μπάντες, και όλες αυτές οι επιρροές τελικά συγκεντρώθηκαν και μας έδωσαν τον δικό μας χαρακτηριστικό ήχο για να ρίξουμε στο μείγμα.

Θα λέγατε ότι η μουσική σας ακολουθεί την κληρονομιά μεγάλων punk συγκροτημάτων; Έχετε μουσικά είδωλα;

Johnny: Ο Joe Strummer. Όλοι πέρα από αυτόν είναι καθαρή σύμπτωση (γέλια).

Όπως ειπώθηκε νωρίτερα, έχετε δυο συναυλίες σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα και πολλοί φανς ίσως ταξιδέψουν και στις δυο πόλεις για να σας δουν. Ποιο είναι το πιο μακρινό ταξίδι που έχετε κάνει για να δείτε κάποιο συγκρότημα να παίζει ζωντανά;

Frankie: Η Αυστραλία είναι τόσο διαολεμένα μεγάλη που σχεδόν κάθε φορά που θέλεις να δεις μια μπάντα, υπάρχει ένα χορταστικό ταξίδι (γέλια). Αλλά πέταξα από το Μιλάνο στο Αμβούργο μια φορά για να δω τους Bad Religion.

Τέλος, υπάρχει κάτι που θα θέλατε να πείτε στους Έλληνες φανς σας για να τους "προετοιμάσετε" για τις συναυλίες σας;

Johnny: Ένα "βίβα" (cheers) για όλη την υποστήριξη και ένα ευχαριστώ που κάνετε εφικτό να επιστρέψουμε και να παίξουμε για εσάς. Τα λέμε στο μπαρ!

Βρες εδώ περισσότερες λεπτομέρειες για τη συναυλία των Rumjacks στην Αθήνα και εδώ το πλήρες πρόγραμμα και όλες τις λεπτομέρειες για το 9ο Street Mode Festival.

*Οι live φωτογραφίες είναι του Λάμπρου Loco Παπαευθυμίου από την εμφάνιση των Rumjacks στο Los Almiros Festival. Περισσότερα εδώ.

Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου