Στην τελευταία μέρα λοιπόν του φεστιβάλ είδαμε, με ανάποδη σειρά εμφάνισης, τους Dubioza Kolektiv, The Last Drive, Dub Pistols, 1000Mods, Delinquent Habits, Despite Everything, Cyanna Mercury, 63 High, Θραξ Πανκc και Koza Mostra.
Φτάσαμε στο χώρο λίγο μετά τις 19.00, με τους Koza Mostra να είναι στο μέσον περίπου της εμφάνισης τους στη Mode Stage και το βαλκανικό πάρτυ που ξέρουν πολύ καλά να στήνουν μας προθέρμανε κατάλληλα για να μπούμε στο mood της ημέρας/ βραδιάς.
Από τα Βαλκάνια στη Θράκη, εκεί που η παράδοση συναντά την πανκ, στους Θραξ Πανκc που εμφανίστηκαν στην Street Stage. Παραδοσιακά θρακιώτικα τραγούδια κι όχι μόνο, από την τριάδα που μας αποδεικνύει πως μπορείς να παίξεις γαμάτο πανκ με γκάιντα, νταούλι, άντε και ηλεκτρική κιθάρα για να 'ναι πιο ξεκάθαρος ο πανκ χαρακτήρας.
Η... ομαλή μετάβαση από το χορό στο ξύλο συνεχίστηκε, με τους 63 High να καταλαμβάνουν με τη σειρά τους τη Mode Stage με ska, και με punk, και με άγριες διαθέσεις, και φυσικά παρέσυραν το κοινό που ήδη από νωρίς είχε γεμίσει το χώρο.
Την ίδια ώρα που οι 63 High τελείωναν το γεμάτο ενέργεια σετ τους, στην Sailor Jerry Stage ξεκινούσε ένα άλλο σετ που έχει, αλλά δεν έχει σχέση με τα προηγούμενα. Έχει, από άποψη ενέργειας και, φυσικά, των ανατολίτικων επιρροών στη μουσική τους. Αλλά δεν έχει, γιατί οι Cyanna Mercury είναι, και μας το απέδειξαν γι άλλη μια φορά, μάγοι. Ατμοσφαιρικότητα, μυσταγωγία και μια ψυχεδέλεια που σε ρουφάει μέσα της, στην εσωτερική σκηνή όπου επικρατούσε καύσωνας κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Βγαίνοντας να αναπνεύσουμε αέρα, βρεθήκαμε στην Street Stage λίγο πριν εμφανιστούν οι Delinquent Habits. Πήραμε τη θέση μας και περιμέναμε να απολαύσουμε -για πρώτη φορά αν και έχουν ξανάρθει στην Ελλάδα- το θρυλικό hip hop συγκρότημα που μαζί με άλλα του είδους σημάδεψε την προεφηβεία μας. Περιμέναμε ένα show, και αυτό ακριβώς λάβαμε από τον Kemo the Blaxican, ο οποίος μάλιστα εμφανίστηκε με μπουφάν και γάντια, και τον Ives Irie, με περισσή ενέργεια και διάθεση, τεκίλα και ganja επί σκηνής και τρομερή απόδοση σε όλη τη διάρκεια του σετ.
Επιστροφή για λίγο στην εσωτερική σκηνή, για λίγο πανκ ακόμα, hardcore αυτή τη φορά, από τους Despite Everything. Η ζέστη στο χώρο δεν μας άφησε να απολαύσουμε το live, όμως οι Despite Everything δεν πτοήθηκαν και πρόσφεραν όπως κάθε φορά ένα live υψηλών ντεσιμπέλ και ταχυτήτων.
Με το ρολόι να δείχνει 22.00, ήταν ώρα πια να κατευθυνθούμε στην Mode Stage. Εκεί, μπροστά σε ένα ασφυκτικά γεμάτο FIX Open Air, οι 1000Mods μας παρουσίασαν το πιο σκοτεινό -κι όχι μόνο λόγω φωτισμού, το πιο επαγγελματικό από άποψη απόδοσης, το καλύτερο, ή καλύτερα, για να μην αδικήσουμε άλλες εμφανίσεις τους, ένα από τα top10 live τους. Θόρυβος, ψυχεδέλεια, ξύλο, ιδρώτας, ασφυξία, ουρλιαχτά, ξανά ξύλο, σπασμένα πλευρά και σβέρκοι, και μετά σιωπή. Οι 1000Mods μας καληνύχτισαν και ανανέωσαν το ραντεβού στα επόμενα.
Σιωπή στη Mode Stage, αλλά όχι και απέναντι στην Street Stage. Εκεί το γενικό πρόσταγμα ήταν χορός, και ήταν πρόσταγμα των ειδικών πάνω στο θέμα, Dub Pistols. Ένα show από αυτά που σπάνια βλέπουμε στην Ελλάδα -ευτυχώς πλέον όχι τόσο σπάνια όσο παλιότερα- με όλη τη μπάντα να γίνεται ένα με το κοινό κι όλοι μαζί να χορεύουν με dub, reggae, ηλεκτρονικούς ρυθμούς σε ένα μεγάλο πάρτυ.
Την ίδια ώρα -για την ακρίβεια ξεκίνησαν λίγο αργότερα- στο εσωτερικό stage ανέβαινε μια παρέα ζωντανών θρύλων, από τους πρώτους διδάσκοντες σε ό,τι αφορά την ελληνική αγγλόφωνη σκηνή, οι Last Drive. Από το παρελθόν στο παρόν, σαν να μην πέρασε μια μέρα, οι Last Drive κατεδάφισαν ό,τι είχε μείνει όρθιο στην Sailor Jerry Stage.
Και μετά τους Last Drive, και πάλι έξω για λίγο πανκ ακόμα, ποτέ δεν είναι αρκετό εξάλλου. Κι όχι μόνο πανκ. Balkan, ska, έως και dubstep. Τα φώτα σβήνουν. Μια μηχανική φωνή μας λέει τους κανόνες της συναυλίας -όχι και ιδιαίτερα πετυχημένα για να πούμε την αλήθεια, αλλά νόημα βγήκε. Το μήνυμα θα αυτοκαταστραφεί σε 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1... Μπουμ! Μια ντισκόμπαλα κι από πίσω της ένας τύπος ντυμένος με κίτρινη αρματωσιά κάνουν την εμφάνιση τους και οι Dubioza Kolektiv ξεκινούν τη φασαρία. Τραγουδούν για την πατρίδα τους, για τα Βαλκάνια, για την πολιτική, υπέρ του Pirate Bay, κι όσο τραγουδούν ένας μικρός πανικός επικρατεί πάνω στη σκηνή κι ένας μεγάλος κάτω από αυτή. Χοροπηδητό, ξύλο και χορός, όλα μαζί μέχρι να μην μείνει ανάσα.
Κι όταν οι ανάσες πράγματι τελείωσαν, πήραμε το δρόμο της επιστροφής σκεπτόμενοι ήδη ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για το 10ο Street Mode που θα 'ναι κι επετειακό. Στη γωνιά που βρίσκεται η Red Bull Stage οι City of the Sun αποχαιρετούσαν το κοινό και το φεστιβάλ ξεκινώντας το δικό τους jam session στον επίλογο του καλύτερου και πιο επιτυχημένου μέχρι στιγμής Street Mode Festival. Και του χρόνου ξανά όλοι εκεί.
Το πλήρες πρόγραμμα της 3ης ημέρας του Street Mode Festival:
Δες εδώ το ρεπορτάζ της πρώτης ημέρας και εδώ της δεύτερης.
Δες εδώ όλο το πρόγραμμα και τα παράλληλα events!
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες εδώ.
Κείμενο - φωτογραφίες: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.