Οι Fuel Eater μιλούν στον Summer Rain για το νέο τους δίσκο, για το ελληνικό κοινό και τον stoner rock σεισμό των τελευταίων χρόνων, για το αν πέρασε ποτέ από το νου τους να τα παρατήσουν, αλλά φυσικά και για την πολυαναμενόμενη συναυλία τους στο Temple
Πριν δυο βδομάδες περίπου κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ σας. Σίγουρα το πρώτο έφερε μαζί του ενθουσιασμό, το δεύτερο τι συναισθήματα φέρνει για εσάς;
Σίγουρα ο ενθουσιασμός δεν μειώνεται από κυκλοφορία σε κυκλοφορία. Η διαφορά τώρα είναι ότι είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι και ώριμοι, οπότε θέλαμε πολύ περισσότερο να κυκλοφορήσουμε το νέο μας υλικό, το οποίο πιστεύουμε ότι είναι πολύ δυνατό και εξελιγμένο. Άρα σίγουρα υπήρξε μεγαλύτερη ανυπομονησία για το feedback του κόσμου στο δεύτερο δισκογραφικό μας πόνημα καθώς παρουσιάσαμε κάτι αρκετά διαφορετικό.
Πώς θα μεταφράζαμε το Soberian Kinship; Κυριολεκτικά, ή μεταφορικά.
To Soberian είναι ένα λογοπαίγνιο με το sober και το Siberian. Είναι βασισμένο στο γεγονός ότι η γενιά μας θερίζεται από διαφόρων ειδών ψυχολογικές καταπονήσεις, αλλά με ενότητα (kinship) μπορούμε να τα ξεπεράσουμε όλα έχοντας αποκτήσει επίγνωση των πραγμάτων. Πιο ειδικές αναφορές υπάρχουν στους στίχους κάποιων κομματιών μας όπως το "Dome Below", το "Pretty People" και το "Who Am I?".
Το 2012 είχε ξεκινήσει ήδη ο heavy/ stoner rock "χαμός", τόσο με το κοινό που πολλαπλασιάστηκε με απίστευτους ρυθμούς, όσο και με συγκροτήματα που συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να ξεπετάγονται. Σας επηρέασε καθόλου όλος αυτός ο θόρυβος, τόσο στη δημιουργία του συγκροτήματος, όσο και στη σύνθεση της μουσικής;
Μας επηρέασε σε αρκετά μεγάλο βαθμό, κυρίως γιατί υπήρχε κοινή αγάπη για το συγκεκριμένο ιδίωμα. Φροντίσαμε όμως, όπως και οι περισσότερες μπάντες, να μην παραμείνουμε κλεισμένοι στα στερεότυπα της συγκεκριμένης ταμπέλας. Προσθέσαμε πολλά προσωπικά στοιχεία και το εξελίξαμε αρκετά, ειδικά στο νέο μας άλμπουμ, με αποτέλεσμα να δώσουμε το δικό μας στίγμα σε όλο αυτό το κίνημα. Μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζουν και τα πολλά και διάφορα μουσικά ερεθίσματα που έχει ο καθένας μας ξεχωριστά.
Οι πολλές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας έφεραν μια ανακατάταξη στις ισορροπίες ή στον τρόπο που αντιμετωπίζετε τη μουσική σας;
Κάθε προσωπικότητα σε μια μπάντα είναι ιδιαίτερη. Σίγουρα όλα τα παλιά μέλη άφησαν το στίγμα τους με τον έναν ή με τον άλλο τόπο και θα ήταν αδύνατο να μην άλλαζαν κάποιες ισορροπίες. Η αντιμετώπιση της μουσικής μας άλλαξε έως ένα βαθμό και μάλλον προς το καλύτερο καθώς και η εμπειρία αυξάνεται και η αισθητική μας, ανάλογα και με τις εκάστοτε ιδέες.
Σκεφτήκατε ποτέ να το διαλύσετε;
Έχουν υπάρξει φορές που έχουμε απογοητευθεί πολύ με πράγματα που συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν στην μπάντα αλλά δεν μπορούμε να πούμε πως σκεφτήκαμε αυτό το ενδεχόμενο. Αντιθέτως, έχουμε την θέληση και το πείσμα να προσπαθούμε να προχωράμε και να υπερπηδάμε όλα τα εμπόδια που εμφανίζονται στον δρόμο μας. Το πείσμα και η θέληση για εξέλιξη είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει.
Το Σάββατο έρχεται και η παρουσίαση του Soberian Kinship, στο Temple. Ποιες είναι οι σκέψεις και οι προσδοκίες σας από αυτό το live;
Το περιμένουμε όσο τίποτα άλλο. Έχουμε αρκετό καιρό να παίξουμε live και πόσο μάλλον ως headliners στην Αθήνα. Θα αποδώσουμε όλο το νέο άλμπουμ και πολλά από τα κομμάτια θα παιχτούν για πρώτη φορά. Ευχόμαστε ο κόσμος να αγκαλιάσει το νέο υλικό και στην ζωντανή του μορφή και γενικότερα να δημιουργήσουμε ένα διασκεδαστικό κλίμα. Όσοι μας έχουν δει στο παρελθόν ξέρουν ότι αυτό είναι το δυνατό μας σημείο.
Διάβασε ακόμα:
Ήδη γίνονται κουβέντες για κάποια live στην επαρχεία, κάποια σε πόλεις που δεν έχουμε επισκεφθεί ξανά, και ένας μακροπρόθεσμος στόχος είναι ένα tour στα Βαλκάνια το οποίο ήδη προσπαθούμε να στήσουμε.
Θεωρείτε πως το ελληνικό κοινό αγκαλιάζει τις νέες μπάντες;
Υπάρχουν πολλές οπτικές στο συγκεκριμένο ζήτημα. Σε γενικές γραμμές ναι, ο κόσμος αγκαλιάζει καινούργιες προσπάθειες όλο και περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου. Το γεγονός όμως ότι έχουν δημιουργηθεί τόσες πολλές και συνάμα αξιόλογες μπάντες καθιστά δύσκολο για πολύ κόσμο να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του για ένα συγκεκριμένο σχήμα για πάρα πολύ καιρό. Το "αγοραστικό κοινό" στην Ελλάδα είναι κάπως μικρότερο από άλλων χωρών για να συντηρήσει μια τόσο μεγάλη σκηνή. Μπορώ να πω με σιγουριά πάντως πως ακόμα καλά κρατεί η σκηνή μας και μάλιστα σε πάρα πολλά μουσικά ιδιώματα κάτι το οποίο είναι πολύ ευχάριστο.
Θεωρείτε τους εαυτούς σας "νέα μπάντα" ή νέους μουσικούς;
Σε ατομικό επίπεδο ο καθένας μας ασχολείται αρκετά χρόνια με την μουσική άρα δεν θα μας χαρακτήριζα νέους μουσικούς από άποψη εμπειρίας αν και είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχουμε πολλά να μάθουμε ακόμα. Η μπάντα είναι σχετικά νέα ακόμα με αρκετή ωστόσο εμπειρία και χιλιόμετρα στο βιογραφικό της. Σε σχέση με τις βλέψεις μας, τα 6 χρόνια ύπαρξής μας φαντάζουν πολύ λίγα προς το παρόν.
Η Πάτρα είναι μια πόλη με παράδοση σε αυτό που ονομάζουμε εναλλακτική σκηνή. Νιώθετε ως μέρος αυτής της παράδοσης;
Η Πάτρα έχει συνεισφέρει και στον εναλλακτικό ήχο αλλά έχει υπάρξει και γενέτειρα του ακραίου ήχου στην Ελλάδα με την δημιουργία των Death Courier στα τέλη της δεκαετίας του '80. Εμείς βρισκόμαστε κάπου στη μέση όλου αυτού και μπορούμε να πούμε πως με την παρουσία μας έχουμε βάλει ένα λιθαράκι στην μουσική ιστορία της πόλης και στον πρωταγωνιστικό ρόλο που παίζει πλέον στα δρώμενα της χώρας.
Προτιμάτε συναυλίες ή στούντιο; Που νιώθετε πως επικοινωνείτε καλύτερα μεταξύ σας, αλλά και τη μουσική σας με το κοινό;
Είναι ομόφωνη η απάντηση. ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ! Εκεί μας αρέσει να ζούμε, εκεί περνάμε καλύτερα με την βοήθεια του κοινού και η επικοινωνία μας πάνω στο σανίδι έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο πλέον. Το στούντιο, αν και μας αρέσει πολύ η δημιουργία και η σύνθεση, το χρησιμοποιούμε σαν μέσο που μας βγάζει live και μας "μπριζώνει" περισσότερο στο να δώσουμε τους καλύτερους μας εαυτούς.
Ευχαριστώ πολύ!
Εμείς ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία. Ελπίζουμε να σας δούμε όλους το ερχόμενο Σάββατο στο Temple.
Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.