Γιάννης Αγγελάκας @ Δημοτικό Κηποθέατρο Πρέβεζας, 27/7/2018

Ο Γιάννης Αγγελάκας και οι 100°C ανεβαίνουν στη σκηνή με κόκκινο φεγγάρι κι από κάτω σαν μια παρέα που μαζεύτηκε να γιορτάσει την αγάπη, σαν να γυρεύαμε κάτι μέσα στις νύχτες των άλλων

Κι ενώ τα πάντα γύρω μοιάζουν να 'ναι καμμένα, για την ακρίβεια είναι καμμένα, ψυχές και σώματα, ψάχνεις κάπου να πιαστείς, ίσως και να τραγουδήσεις γι' αυτά που ήρθαν κι έφυγαν αλλά και για 'κείνα που μείναν. Ενώ ακυρώνονται τα πάντα γύρω μας, μέχρι και το καλοκαίρι μοιάζει να αναβλήθηκε για του χρόνου, μέχρι νεοτέρας ας πούμε, από νωρίς το απόγευμα αναρωτιόμαστε αν θα γίνει η συναυλία του Γιάννη Αγγελάκα στο Κηποθέατρο.

Ναι, η μουσική είναι αυτό που χρειάζεσαι όλες τις ώρες και στις χαρές και στις λύπες. Η μουσική "μαζεύει" τον κόσμο, εκτοξεύεται το συναίσθημα και τα κορμιά σμίγουν άθελα τους ή και ηθελημένα, αυτό το πιο ωραίο και να συμβαίνει.

Ο Γιάννης Αγγελάκας και οι 100°C ανεβαίνουν στη σκηνή με κόκκινο φεγγάρι κι από κάτω σαν μια παρέα που μαζεύτηκε να γιορτάσει την αγάπη, σαν να γυρεύαμε κάτι μέσα στις νύχτες των άλλων.
Τα τραγούδια τα έχουν πει όλα. Γι' αυτά που σε καίνε, που μοιάζεις σαν σαράβαλο, για τις λύπες που σε ψάχνουν, που όμως σιγά μην κλάψεις, άλλωστε ο χαμένος τα παίρνει όλα, δικαιοσύνη, χα, ας γελάσω και να που έρχεται κι εκείνη η μέρα που φωνάζεις με όση φωνή έχει απομείνει στο λαρύγγι "Εγώ θα φλέγομαι, θ' ανθίζω, θα γιορτάζω, θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θα ανατέλλω"

*Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της συναυλίας εδώ.

Κείμενο - φωτογραφίες: Ζέτα Καρκαμπούνα