Η μοναδική συναυλία του Παύλου Παυλίδη και των B-Movies για τον φετινό χειμώνα στην Αθήνα ήταν μια μεγάλη γιορτή
Μιας και αυτή θα ήταν η μοναδική φορά που το αθηναϊκό κοινό θα έβλεπε φέτος τη μπάντα, λοιπόν, όπως πληροφορηθήκαμε το αρχικό σετ περιελάμβανε αρκετά περισσότερα τραγούδια από αυτά που τελικά παίχτηκαν μετά τον περιορισμό του χρόνου. Αυτό βέβαια δεν πτόησε μπάντα και κοινό, που όλοι μαζί γι ακόμη μια φορά ενώθηκαν σε αυτήν την τελετουργία που κάποιοι ονομάζουν συναυλία.
Αν και αρχικά μουδιασμένοι, σιγά σιγά ο Παύλος και η μπάντα ζεστάθηκαν και παρέσυραν μαζί τους και το κοινό, τουλάχιστον το μέρος εκείνο του κοινού που ακόμα δεν είχε μπει στο mood της συναυλίας. Με ένα σετ "καλομοιρασμένο" ανάμεσα σε παλιά και καινούρια κομμάτια, τόσο των Σπαθιών όσο και από τις πρώτες κυκλοφορίες των B-Movies, όταν μιλάμε για τα παλιότερα, αλλά και τραγούδια που έχουν ξεχωρίσει από τις πιο πρόσφατες δουλειές τους, Παύλος Παυλίδης και B-Movies μας προσέφεραν ένα live με εναλλαγές ταχύτητας και διάθεσης τόσο γρήγορες που δεν προλάβαινες να καταλάβεις πότε ξεκινούσες να χορεύεις και πότε η μελαγχολία σε κυρίευε, ξέρεις, εκείνη η ωραία δεσποινίδα η μελαγχολία που μόνο ο Παύλος ξέρει και την αγκαλιάζει τόσο ωραία.
Στην σαββατιάτικη συναυλία ακούσαμε και κομμάτια που δεν ακούμε τόσο συχνά, όπως το Grand Hotel, τουλάχιστον στην ηλεκτρική του version, δεν ακούσαμε όμως και κομμάτια που είχαμε -θα μπορούσε κανείς να πει- συνηθίσει να ακούμε στις συναυλίες του Παύλου, όπως ο Βράχος και το Στοιχειωμένο Σπίτι. Ακούσαμε όμως και την Καινούρια Βαρβαρότητα, το κομμάτι που ηχογράφησε πριν μερικούς μήνες μαζί με τον Γιάννη Αγγελάκα και, πάνω απ' όλα, ακούσαμε το Αλλιώτικο Παιδάκι, το τραγούδι που έγραψε για τον Ζακ Κωστόπουλο, με το κοινό -στην πρώτη φορά που παίζεται live το κομμάτι- να το υποδέχεται σαν να 'ταν κάποιο παλιό τραγούδι που αγαπάς πολύ και το ακούς μετά από καιρό ξανά.
Κάπως έτσι, φωνές και βλέμματα και κορμιά και καρδιές βρέθηκαν εκτεθειμένες κι αγκαλιασμένες σε μια παράξενη γιορτή, από τις γιορτές εκείνες που ο έρωτας κι ο θάνατος στήνουν χορό μαζί, από τις γιορτές εκείνες που περιμένεις από τον Παύλο Παυλίδη και ποτέ δεν απογοητεύεσαι.
Δες τις υπόλοιπες φωτογραφίες της συναυλίας στον ακόλουθο σύνδεσμο.
Κείμενο - Φωτογραφίες: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.