Sküma - Vol. [0] [ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ]

Από τη μια έρημος, σκόνη κι άμμος, από την άλλη κάποιο σκοτεινό μπαρ κατακλυσμένο από καπνό κι αλκοόλ, stoner και heavy metal σε αρμονία και στο βάθος alternative και grunge να δένουν τη συνταγή: Αυτό είναι το ντεμπούτο άλμπουμ των Sküma

Οι Sküma δημιουργήθηκαν στο Ηράκλειο της Κρήτης το 2016 και στα τέλη του περασμένου Νοέμβρη κυκλοφόρησαν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά, με τίτλο Vol. [0], κινούμενοι στον ευρύτερο heavy/ stoner rock και metal χώρο.

Το άλμπουμ ξεκινά με το ομώνυμο κομμάτι, Sküma, το οποίο, παρόλο που η Κρήτη δεν έχει έρημο, σου δίνει την αίσθηση ότι εκεί ακριβώς βρίσκεσαι, σε ένα έξαλλο και ατέλειωτο road trip με τη σκόνη και την άμμο να χτυπούν το πρόσωπο σου ανελέητα. Με αισθητική που ισορροπεί ανάμεσα στο καλιφορνέζικο μέταλ και την grunge του Seattle έρχεται το Insight, το οποίο φέρει ένα ίχνος ίσως Alice in Chains, ίσως και κάτι από Tool, στιβαρό και ισχυρό.




Από την άλλη, το τρίτο κομμάτι του δίσκου, Insomnia, δανείζεται στοιχεία από το Insight, πατώντας όμως σαφώς περισσότερο στο stoner/ desert rock το οποίο μας συστήνουν οι Sküma κατά την έναρξη του δίσκου. Με riffs που θυμίζουν πρωτεργάτες του είδους, όπως οι Kyuss ή ακόμα και οι Queens of the Stone Age, το Insomnia κατακλύζεται από μια groovy διάθεση η οποία οδηγεί σε ένα ξέσπασμα από σχεδόν "μεταλλικά" γκάζια.


Κρατάμε τους QOTSA, βάζουμε και λίγο αγριεμένο ποστ ύφος, απαραίτητο για το συγκεκριμένο κομμάτι, και το αποτέλεσμα είναι το Dead Disco. Γεμάτο νεύρο και ηλεκτρική ενέργεια, εδώ έχουμε σίγουρα ένα κομμάτι που οι φανς του συγκροτήματος θα λατρέψουν να ακούσουν ζωντανά... εκτός αν έχουν αυχενικό.


Βγαλμένο από τα έγκατα της γης, από κάποιο σκοτεινό υπόγειο που κυριαρχούν οι μυρωδιές καπνού και αλκοόλ, έρχεται για να σε κυκλώσει το P4NDA. Σκοτεινό, ατμοσφαιρικό και ακατέργαστο, το κομμάτι ακολουθεί την κλιμάκωση του δίσκου στην... οδύσσεια διαστήματος κι ερήμου που μας οδηγούν οι Sküma. Κι εκεί που νόμιζες ότι ήρθε η ώρα να πάρεις μιαν ανάσα, έρχεται το συγκρότημα για να στο αρνηθεί εμφατικά, με το Newen. Ένα κομμάτι που ξεκάθαρα φανερώνει τις heavy metal καταβολές του συγκροτήματος, κρατώντας όμως την άγρια ομορφιά της ερήμου, κάτι σαν oldschool stoner θα μπορούσε κανείς να πει.




Την μαεστρία του να συνδέουν τις επιρροές τους δημιουργώντας κάτι καινούριο φανερώνουν ξεκάθαρα πλέον με το T.F.B. -ή The Fire Burns, αν ερμηνεύουμε σωστά το κομμάτι. Εδώ πλέον έχουμε ένα μωσαϊκό ήχων στο οποίο το grunge -σχεδόν alt. metal- background βρίσκει τη θέση του δίπλα στα γεμάτα νεύρο metal φωνητικά, η κιθάρα κάνει μια βόλτα σε πιο ατμοσφαιρικά μονοπάτια με μια γερή δόση ανατολής και φυσικά πάνω απ' όλα αυτά πλανάται έτοιμος να εκραγεί ο stoner χαρακτήρας της μπάντας.


Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με το κομμάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να συνδέεται με τον τίτλο του και το οποίο αποτελεί κατά τα φαινόμενα το πιο μέταλ τραγούδι του δίσκου, πατώντας καθαρά πάνω σε αυτές τις φόρμες: Γκάζια, ιδρώτας, ξύλο και όλα αυτά σε ένα σκοτεινό δωμάτιο πνιγμένο στον καπνό για να ολοκληρωθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ο δίσκος, με το Null.


Οι Sküma, ήδη από το ομότιτλο EP που είχαν κυκλοφορήσει, μας είχαν δώσει ενδιαφέροντα δείγματα γραφής. Τώρα, με την πρώτη τους full length απόπειρα συνθέτουν ένα δίσκο συμπαγή, στη διάρκεια του οποίου δεν φοβούνται να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους -δεν θα πούμε τα όρια τους, ακόμα, κινούμενοι βέβαια σε κάπως ασαφείς προς το παρόν δρόμους, απ' ότι φαίνεται όμως οι ίδιοι γνωρίζουν ποια είναι η ταυτότητα τους και θα επενδύσουν σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση, η μουσική που μέχρι στιγμής παράγουν μας οδηγεί στο να πιστέψουμε ότι πρόκειται για ένα συγκρότημα που έχει μέλλον και έχει τα εφόδια να μας αφήσει άφωνους ή, αν μας αφήσει μιλιά, αυτή θα είναι για να παραμιλάμε.

Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου