Μετα απο πανω-κατω 2 εβδομαδες επεστρεψα σ' αυτο που τοσο γουσταρω,και θελω να αναφερθω και σε ενα αλλο ατομο που ξερω οτι γουσταρει αυτη τη φαση,εννοω με το blog κλπ.
Πιθανον να εισαι και η μοναδικη που θα το διαβασει,αλλα δεν πειραζει,θα σε διαφημισω στον εαυτο σου... :)
και
Οι δυο αυτοι ιστοτοποι εχουν κατι που δεν εχουν τα μεγαλα δημοσιογραφικα site,blogs η οτιδηποτε....
Εχουν αληθεια...
Δεν γραφω αυτο το αρθρακι για να επαινεσω μια φιλη μου,το γραφω γιατι ειδα κατι αληθινο μεσα τον ψευτικο κοσμο του internet,και θεωρω πως,αν και δεν χρειαζεται την δικη μου προωθηση,γιατι εχει αρκετους αναγνωστες χωρις να ανεβαζει τα γραφομενα της στο facebook οπως ελογου μου για να κερδισει αναγνωστες και να γνωστοποιησει τις αποψεις της...Και φυσικα τη γνωμη μου αυτη μπορω να της την πω και αυριο που θα συναντηθουμε στο σχολειο,ομως νομιζω οτι αυτη η μικρη αναφορα και απο εδω δεν κανει κακο...
Δεν ξερω,αν σε ενοχλει πες μου να το διαγραψω....
Παντως,αυτο που μενει ως επιλογος ειναι οτι η θλιμμενη νεραιδα(μαλλον ακυρος χαρακτηρισμος το θλιμμενη)εχει πολλα στην καρδια και το μυαλο της...και εννοειται πως δεν περιμενα να το διαπιστωσω απο τα κρυα,αλλα και ταυτοχρονα ζεστα,blog της,το διαπιστωνω καθε μερα..
Δεν πρεπει να ξεχασω να αναφερω πως αυτη και η φιλες της δινουν εναν ομορφο τονο στην κωλορουτινα μου... :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.