"Συνταξιουχοι" στα Πανεπιστημια

Ξεκιναω αυτο το αρθρο με μια παναρχαια δημοσιογραφικη(;) τεχνικη,την παραπλανηση.Ειμαι σιγουρος οτι ο ορος "συνταξιουχοι" παραπεμπει στους αιωνιους φοιτητες,η αληθεια ειναι ομως οτι εννοω,οχι βεβαια πραγματικους συνταξιουχους,αλλα ανθρωπους ηλικιων πανω απο 35 που μπαινουν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Ξερω οτι η κριτικη που ακολουθει θα βρει πολλους πολεμιους,ακομη και τον εαυτο μου,γιατι οπως αυτοι που θα αντιταχθουν στο αρθρο,ετσι και ο ιδιος ο γραφων,πιστευω οτι ο ανθρωπος ΟΦΕΙΛΕΙ να μορφωνεται και να λαμβανει οποια γνωση εχει τη δυνατοτητα να λαβει.
Το προβλημα ομως βρισκεται αλλου.Κατα κανονα,ενας πτυχιουχος στην ηλικια των 35,40,45 ετων,η και παραπανω,εχει φτιαξει τη ζωη του,εχει οικογενεια,εργασια και γνωσεις απαραιτητες για αυτην,εχει και αλλες γνωσεις που ομως δεν του φτανουν η δεν ειναι πανεπιστημιακου επιπεδου.Αυτο το ατομο,το οποιο(κατα κανονα)εισερχεται μεσω πανελληνιων,καταλαμβανει τη θεση καποιου 18χρονου,19χρονου,20χρονου.Θα πει καποιος,ας εγραφε καλυτερα για να μην εχανε τη θεση.Θα συμφωνησω,εχω ομως τουτο να αντιπαραβαλλω:Ο 40χρονος εχει τη δυαντοτητα,εαν δεν καταφερει να περασει καπου,να συνεχισει τη ζωη του οπως πριν,με τη δουλεια και την οικογενεια του.Ο 18χρονος ομως που θα χασει τη θεση εαν περασει καπου αλλου και παει,διοτι δεν θελει η δεν μπορει,ψυχολογικως και οικονομικως,να ξαναδωσει και,οντας χαμηλοτερα στη σειρα προτιμησης να μην βρισκει κανενα ενδιαφερον στη σχολη του.Αυτο θα 'χει ως αποτελεσμα να περασει ολη την υπολοιπη ζωη του κανοντας κατι που δεν του αρεσει,ή παρατωντας τη σχολη και ξαναδινοντας,κατα 99%,ξανα πανελληνιες.Υπαρχει βεβαια και η περιπτωση να φτασει εως τα 40 σαν εργαζομενος και να ξαναδωσει τοτε,οποτε το προβλημα διαιωνιζεται.
Οσο λοιπον οι τελευταιοι των σχολων πηγαινουν στις επομενες,και στις επομενες,και στις επομενες,λογω των 40ρηδων που παιρνουν τις θεσεις τους,τοσο περισσοτεροι γινονται αυτοι που μενουν τελικα τελειως εκτος σχολων.Γι αυτους οι λυσεις ειναι τρεις:ξανα πανελληνιες,καποια ιδιωτικη σχολη(πολυ δυσκολο με την τρεχουσα οικονομικη κατασταση),και το πιο απιθανο,λογω και παλι της καταστασης,αλλα και οχι μονο,να εργαστει καπου,χωρις φυσικα δυνατοτητα καριερας.
Τελειωνοντας με τη γκρινια,μου φαινεται αδιανοητο το πως καποιος,επειδη θελει να παρει απλα μια επιπλεον γνωση που στο 99% των ατομων αυτων θα φανει ουσιαστικα αχρηστη,καταστρεφει τα σχεδια,τις επιδιωξεις και πιθανως,τα ονειρα,και εν μερει τη ζωη ενος εφηβου ο οπιος δεν εχει ζησει τιποτα,δεν εχει καταφερει τιποτα(σε επιπεδο καριερας,οικογενειας κλπ) και το πατημα γι αυτο θα δινοταν απο την εισαγωγη του στη σχο,λη της αρεσκειας του(1η,2η,3η,25η επιλογη,δεν εχει σημασια,ηταν επιλογη του).
Κατανοω οτι το αρθρο δεν φαινεται ολοκληρωμενο χωρις την παροχη λυσεων και αυτο που προτεινω ειναι το ατομικο ψαξιμο.Οποιαδηποτε ακαδημαικη γνωση σε οποιαδηποτε σχολη,ΑΕΙ,ΤΕΙ,δημοσια,ιδιωτικη θα στερησει τη γνωση σε καποιον που πραγματικα τη χρειαζεται.Οντας μελλων βιβλιοθηκονομος και βιωνοντας καθημερινα την κατασταση που περιεγραψα,χρησιμοποιω το αντικειμενο μου ως παραδειγμα για να πω οτι υπαρχουν πολλα βιβλιοθηκονομικα βιβλια και περιοδικα τα οποια μπορεις να διαβασεις εσυ κυριε Χ,που εισαι 40 χρονων,μεγαλυτερος ακομα και απο καθηγητες,και εισαι μεσα στην αιθουσα γιατι απλα θελεις να "διερυνεις τους οριζοντες σου" και στερησες γι αυτο τη θεση απο ενα συνομηλικο μου...
Αντε,πολλα ειπαμε και παλι,over and out,επανερχομαι συντομα.Και,ναι,απειλη ηταν αυτο. :-)