Και να 'μαι παλι,δυο συνεχομενα βραδια στο ιδιο γνωριμο περιβαλλον....Καιρο ειχε να με φερει ετσι ο καιρος στο ιδιο μονοπατι δυο βραδια σερι....Και που θα γραψω,τι θα γραψω παλι δηλαδη;Παλι γκρινια,γκρινια,γκρινια,κι ενας στιχος.....
Αλλα ας τα παρουμε απ την αρχη....
Εκει που καθεσαι,σχεδον,ηρεμος στον καναπε σου,ακους μουσικουλα και βλεπεις στην τιβι την κλασσικη ταινια που ο πρωταγωνιστης ξεκιναει φτωχος κι ορφανος και στο τελος γινεται ο βασιλιας του κοσμου,ντριιινννν χτυπαει το τηλεφωνο...δηλαδη οχι ντριν,με δραμαμινη χτυπαει,αλλα ειπα να το παιξω κλασσικος....Ε κι απο μεσα ακους τον ιδιο τον Πασχαλιδη αυτοπροσωπως να σου τραγουδαει τον Ακροβατη....Και βεβαια,ποιος σ' εχει παρει τηλεφωνο;Η δροσια σου....
Και πανω που ακους το "...ποτε δεν κλαιει..." ε,σε παιρνουν λιγο τα ζουμια....Γιατι ετσι εχεις μαθει,να ξεσπας οργη,πονο,θλιψη,αλλα και ευτυχια κι αγαπη,σε πνιχτα κλαμματα και ψιθυριστα ουρλιαχτα....
Κι εκεινη τη στιγμη,νιωθεις πως εισαι εσυ ο πρωταγωνιστης της ταινιας,πως εχεις "κερδισει το κοριτσι" και σου μενει ο "μεγαλος κακος".....Ελα ομως που δεν ειναι ενας....Κι ελα που δεν ειναι ταινια και τα κακα δεν ερχονται ενα-ενα αλλα ολα μαζι.....
Δεν θα γκρινιαξω παλι,απλα ειπαμε,θελω καπου να τα λεω γαμωτο,κι αφου στο προφορικο παιρνω F,τα γραφω εδω και διωχνω οποιον καλοπροαιρετο δειχνει ενα μικρο ενδιαφερον για το καταθετηριο της απυθμενης "λοκιλας" μου....Βεβαια,και να μην σας αρεσουν αυτα που γραφω εμενα στ' αρχιδια μου,τουλαχιστον τα βγαζω απο μεσα μου.....Θα μου πεις,δεν μπορεις να τα λες στη "δροσια σου" που σε παιρνει και τηλεφωνο στον ακροβατη;Ε ναι ρε φιλε,μπορω,αλλα αυτη δεν ειναι υποχρεωμενη να τ' ακουει.....!Ουτε κι εσυ,αλλα εσυ μπορεις να κλεισεις την καρτελα,αυτη δεν μπορει να μου κλεισει το στομα(αν και καμια φαπα την τρωω που και που)...
Τοση ωρα γραφω και ακομα δεν εχω γραψει κατι σχετικο με τον τιτλο.....Χαμενο ρουχο λοιπον....Ε δεν μπορω να μακρυγορω ΚΑΙ γι αυτο,καντε μονοι σας τους συνειρμνους,κοψτε φατσα και βγαλτε συμπερασμα...!
Πφφφφ......σκατα,παλι μαλακιες γραφω.....Λεω να παω να κοιμηθω και να ξυπνησω το πρωι μ ενα χαμογελο μεχρι τ αυτια....εωσοτου αρχισω παλι να σκεφτομαι,οποτε γαμα το και το χαμογελο....
Τουλαχιστον,σημερα μια μικρη ελπιδα την πηρα.....Ελπιζω συντομα να χω το σπιτακι μου....
Πφφφφ......σκατα,τι θελω και τα λεω σ' ενα αψυχο πραγμα.....Αλλα ετσι εχω μαθει,τοσα χρονια μπροστα στον καθρεφτη,τωρα μου ειναι δυσκολο να τα συζηταω με καποιο αλλο ατομο....Που θα παει ομως,θα συνηθισω....οπως συνηθισα και το νεο τροπο ζωης....γιατι...ροδα ειναι και γυριζει....μια μπροστα και μια πισω...που θα παει,θα συνηθισω....
Αντε,αφου τελειωσε κι η μπυρα,παω να την πεσω.....Καληνυχτες ρει,κι ελπιζω το αυριανο βραδυ να με βρει μ ενα χαμογελο,κι οχι παλι πανω απ το πληκτρολογιο....Κι εσας το ιδιο....Αντε μωρε βγειτε εξω κι αγαπηστε και μην διαβαζετε τις παλαβομαρες ενος (ελπιζω) τρελου.....!
υ.γ.Θλιψη,αντε γαμησου,μην αλλαζεις συνεχεια προσωπα,ασε και λιγο τη χαρα να δει το φως του ηλιου......!
υ.γ.2 παλι δεν εβαλα ψαγμενες φωτο....τι εχω παθει;;;;;
Αλλα ας τα παρουμε απ την αρχη....
Εκει που καθεσαι,σχεδον,ηρεμος στον καναπε σου,ακους μουσικουλα και βλεπεις στην τιβι την κλασσικη ταινια που ο πρωταγωνιστης ξεκιναει φτωχος κι ορφανος και στο τελος γινεται ο βασιλιας του κοσμου,ντριιινννν χτυπαει το τηλεφωνο...δηλαδη οχι ντριν,με δραμαμινη χτυπαει,αλλα ειπα να το παιξω κλασσικος....Ε κι απο μεσα ακους τον ιδιο τον Πασχαλιδη αυτοπροσωπως να σου τραγουδαει τον Ακροβατη....Και βεβαια,ποιος σ' εχει παρει τηλεφωνο;Η δροσια σου....
Και πανω που ακους το "...ποτε δεν κλαιει..." ε,σε παιρνουν λιγο τα ζουμια....Γιατι ετσι εχεις μαθει,να ξεσπας οργη,πονο,θλιψη,αλλα και ευτυχια κι αγαπη,σε πνιχτα κλαμματα και ψιθυριστα ουρλιαχτα....
Κι εκεινη τη στιγμη,νιωθεις πως εισαι εσυ ο πρωταγωνιστης της ταινιας,πως εχεις "κερδισει το κοριτσι" και σου μενει ο "μεγαλος κακος".....Ελα ομως που δεν ειναι ενας....Κι ελα που δεν ειναι ταινια και τα κακα δεν ερχονται ενα-ενα αλλα ολα μαζι.....
Δεν θα γκρινιαξω παλι,απλα ειπαμε,θελω καπου να τα λεω γαμωτο,κι αφου στο προφορικο παιρνω F,τα γραφω εδω και διωχνω οποιον καλοπροαιρετο δειχνει ενα μικρο ενδιαφερον για το καταθετηριο της απυθμενης "λοκιλας" μου....Βεβαια,και να μην σας αρεσουν αυτα που γραφω εμενα στ' αρχιδια μου,τουλαχιστον τα βγαζω απο μεσα μου.....Θα μου πεις,δεν μπορεις να τα λες στη "δροσια σου" που σε παιρνει και τηλεφωνο στον ακροβατη;Ε ναι ρε φιλε,μπορω,αλλα αυτη δεν ειναι υποχρεωμενη να τ' ακουει.....!Ουτε κι εσυ,αλλα εσυ μπορεις να κλεισεις την καρτελα,αυτη δεν μπορει να μου κλεισει το στομα(αν και καμια φαπα την τρωω που και που)...
Τοση ωρα γραφω και ακομα δεν εχω γραψει κατι σχετικο με τον τιτλο.....Χαμενο ρουχο λοιπον....Ε δεν μπορω να μακρυγορω ΚΑΙ γι αυτο,καντε μονοι σας τους συνειρμνους,κοψτε φατσα και βγαλτε συμπερασμα...!
Πφφφφ......σκατα,παλι μαλακιες γραφω.....Λεω να παω να κοιμηθω και να ξυπνησω το πρωι μ ενα χαμογελο μεχρι τ αυτια....εωσοτου αρχισω παλι να σκεφτομαι,οποτε γαμα το και το χαμογελο....
Τουλαχιστον,σημερα μια μικρη ελπιδα την πηρα.....Ελπιζω συντομα να χω το σπιτακι μου....
Πφφφφ......σκατα,τι θελω και τα λεω σ' ενα αψυχο πραγμα.....Αλλα ετσι εχω μαθει,τοσα χρονια μπροστα στον καθρεφτη,τωρα μου ειναι δυσκολο να τα συζηταω με καποιο αλλο ατομο....Που θα παει ομως,θα συνηθισω....οπως συνηθισα και το νεο τροπο ζωης....γιατι...ροδα ειναι και γυριζει....μια μπροστα και μια πισω...που θα παει,θα συνηθισω....
Αντε,αφου τελειωσε κι η μπυρα,παω να την πεσω.....Καληνυχτες ρει,κι ελπιζω το αυριανο βραδυ να με βρει μ ενα χαμογελο,κι οχι παλι πανω απ το πληκτρολογιο....Κι εσας το ιδιο....Αντε μωρε βγειτε εξω κι αγαπηστε και μην διαβαζετε τις παλαβομαρες ενος (ελπιζω) τρελου.....!
υ.γ.Θλιψη,αντε γαμησου,μην αλλαζεις συνεχεια προσωπα,ασε και λιγο τη χαρα να δει το φως του ηλιου......!
υ.γ.2 παλι δεν εβαλα ψαγμενες φωτο....τι εχω παθει;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.