Πιο πρόσφατα

30/3/13

Να χαμε λεει...

Μωρε εχουμε,και περισσεια,και σιγουρα τρελη φαντασια....Τα αρχιδια να κανουμε την γαμημενη την ανταρσια τα χουμε;Ε,κατι κανουμε κι απ αυτο.....Τι φταιει τοτε;
Μηπως ειναι αυτο που λενε οι αγαπητοι χριστιανοι(μιας κι ερχεται και πασχας)οι δοκιμασιες του θεου;
Θα λεγα για το θεο τους,αλλα φοβαμαι μηπως ο θεος της αγαπης κανει κι αλλα περαν απο οσα ηδη εχει κανει......Ε,τα χω πει και σε παλιοτερα ποστ,δεν θελω να κουραζω......Αλλα η υπομονη μου τελειωνει,και το γαμημενο πληκτρολογιο ειναι μια διεξοδος....Τουλαχιστον σκεφτομαι,γραφω,σβηνω,ξαναγραφω περναει η ωρα μου βρε αδερφε....!
Γιατι,δεν ειναι να πεις οτι δεν εχω καπου να τα πω....μπορω να τα πω και να με καταλαβουν,μπορω να τα πω και ΝΑ ΠΟΥΝ οτι με καταλαβαινουν,μπορει να τα πω και χωρις κανενα ενδοιασμο να μου δειξουν οτι οχι μονο δεν ενδιαφερονται,αλλα κι οτι τα προβληματα του "φιλου" τους ειναι ενοχλητικα....Και οκ,δεν λεω,οταν εχεις τα δικα σου στο κεφαλι,ειναι ενοχλητικα τα προβληματα του αλλου,ενα επιπλεον βαρος,αλλα ακουσε με ρε πουστη κι ας μπει απ τη μια κι ας βγει απ την αλλη!
Δεν ξερω τι μ εχει πιασει σημερα,εχασα την "ποιητικοτητα" μου,αλλα δεν μου ρχονται οι καταλληλες λεξεις για να σκαρωσω ενα κειμενο ομορφο....και σε δευτερη αναλυση,που να βρεις και την ομορφια αν εχεις μονο εναν λογο για να ξυπνας το πρωι;Αυτος ο λογος ειναι η μονη ομορφια,μα ουτε κι αυτον δεν σ αφηνουν "οι δοκιμασιες" να χαρεις.....
Ενας ηλιος ολοχρυσος,παντα κρυμμενος απο τα μαυρα συννεφα της ζωης που μου χαρισαν χωρις να με ρωτησουν....Οχι οτι θα διαλεγα κατι αλλο αν ειχα επιλογη,αλλα δωσε ενα μισθο παραπανω βρε αδερφε,οχι πολλα,εστω και minimum wage που λεν οι εξωτερικοφιλοι μας,ισα ισα να βγαινει ενα νοικι,ενα φαι και δυο λογαριασμοι....Θα μου πεις υπαρχουν και χειροτερα,στην Αφρικη πεινανε....αλλα οπως λεω ΚΑΘΕ γαμημενη φορα,το μεγεθος των προβληματων του καθενος προσδιοριζεται με βαση την κοινωνικη του θεση,τα προβληματα που χει ως τωρα αντιμετωπισει κι ολες αυτες τις μικρες,πλην σημαντικες,μπουρδες....
Ε και για την αφεντια μου αυτο ειναι το προβλημα μου,οτι η ζωη μου περνα κι εγω μενω κλεισμενος,20 χρονων μαντραχαλος,στο σπιτι των γονιων μου,2,5 ωρες απ το κεντρο της πολης με πλησιεστερη παρεα το λαπτοπ......Ναι,εκανα υπομονη στα πρωτα δυσκολα χρονια,στις επισης δυσκολες αρχες της εφηβειας,στο λυκειο,οταν η μοιρα μ εφερε να φυγω απο τους γονεις για να παω σε ακομα πιο πιεστικους συγγενεις,ακομα κι οταν γυρισα πισω στους γονεις χωρις να χω φταιξει.....
Η υπομονη ομως τελειωνει και καταληγω σε δυο συμπερασματα:
Ειτε θα ξυπνησω ενα πρωι,θα τα κανω ολα πουτανα και θα φυγω με 5 ευρω στην τσεπη....Ειτε.....
Εκτος παλι αν δεν εχω τ αρχιδια για τιποτα απ τα δυο,οποτε γι ακομα μια φορα γραφω μαλακιες.....Oh well,ξεχασα και το αισιοδοξο κομματι,οτι καποιος θα φιλοτιμηθει,ενα τηλεφωνο θα χτυπησει,ενα μειλ θα ρθει,και απ αυριο θα πιασω δουλεια....
Και τωρα ας παω με το χαμογελο του πιθανου αυριανου ΥΠΕΡχαμηλομισθου υπαλληλου να κοιμηθω στο κρεββατι που κοιμαμαι απο πρωτη γυμνασιου,στο ιδιο δωματιο επι 8(συνολικα) χρονια,μαζι με τον 11χρονο αδερφο μου,στην αποκομμενη απ τη ζωη μου ζωη μου.....
υ.γ. Φαντασου σκατα ψυχολογια που χω,ουτε καμια ψαγμενη φωτογραφια δεν βρηκα να βαλω.....Αλλα ειπαμε,χαρα και τσαχπινια παιδια,χαρα και τσαχπινια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Thank you, and may the force be with you.