Pink Floyd - The Endless River: Η επιστροφή του θρύλου

Όταν μιλάμε για το Endless River, μιλάμε για ένα ιστορικό άλμπουμ: Οι Pink Floyd επιστρέφουν στη δισκογραφία μετά από ακριβώς 20 χρόνια, με ακυκλοφόρητες, "πειραγμένες" συνθέσεις οι οποίες γεννήθηκαν στη διάρκεια των ηχογραφήσεων του Division Bell, από τον David Gilmour, τον Nick Mason και τον Richard Wright. Στον τελευταίο αφιερώνεται και το άλμπουμ, καθώς έφυγε, νικημένος από τον καρκίνο, το 2008.

Από την πρώτη επίσημη ανακοίνωση σχετικά με το Endless River (εδώ) μέχρι την προχθεσινή του κυκλοφορία όλοι αναμέναμε να δούμε, ή να ακούσουμε καλύτερα, το αποτέλεσμα. Ένα άλμπουμ το οποίο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες - πλευρές, κυρίως ορχηστρικό, που μας οδηγεί πολλά χρόνια πίσω, τουλάχιστον τους "παλιούς".

Το τελευταίο άλμπουμ των Pink Floyd, σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις του Gilmour, μπορεί να μην έχει τη δυναμική που έδιναν τραγούδια όπως τα Money, Another Brick In The Wall κ.α., έρχεται όμως για να γράψει τον πιο κατάλληλο επίλογο για ένα από τα σπουδαιότερα και πρωτοποριακά συγκροτήματα στην ιστορία της ροκ.

Από το Unsung του 1:06 μέχρι το Louder Than Words των εξήμισι λεπτών, το μοναδικό ουσιαστικά τραγούδι που περιέχει στίχους, πρόκειται για μια σειρά τραγουδιών σε απόλυτη αρμονία, πολλές φορές αργείς να καταλάβεις πως άλλαξε το τραγούδι. Αυτή η σειρά εξυπηρετεί και την ταξινόμηση τους σε ενότητες και μέρη, κάτι που φανερώνει, ίσως, και την επιθυμία των ίδιων των Pink Floyd να ακούγεται ως μια ενιαία σύνθεση και όχι ως ξεχωριστά τραγούδια.

Η πρώτη ενότητα - πλευρά αποτελείται από τρία μέρη: Τα κομμάτια Things Left Unsaid, It's What We Do και Ebb And Flow, τα οποία συνθέτουν τον πρόλογο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Στη δεύτερη ενότητα συναντούμε τέσσερα μέρη. Sum, Skins, Unsung, Anisina. Χαρακτηριστικό είναι πως μεταξύ των Ebb And Flow και Sum υπάρχει ένα κενό, το οποίο μας "αναγκάζει" να δούμε το λόγο, ο οποίος δεν είναι άλλως από την έναρξη της δεύτερης ενότητας, η οποία έρχεται με περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία και ήχους από το περιβάλλον, που τόσο αγαπάνε οι Pink Floyd.

Η ίδια αλλαγή παρατηρείται και από τη δεύτερη προς την τρίτη ενότητα, όπου ξεχωρίζει το Talkin' Hawking, ένα επίσης ορχηστρικό τραγούδι, στο οποίο όμως παρεμβαίνει η φωνή του γνωστού φυσικού, Stephen Hawking, δημιουργώντας μια άλλη ατμόσφαιρα μαζί με κάποια φωνητικά, παρόμοια με το Keep Talking του... μητρικού άλμπουμ του Endless River, Division Bell. Πέραν αυτού η τρίτη ενότητα του Endless River αποτελείται από μικρές χρονικά συνθέσεις, οι οποίες διαδέχονται η μια την άλλη θυμίζοντας μας πως οι Pink Floyd είναι ακόμα εδώ. Στην τρίτη ενότητα παρατηρούμε και την "τριλογία" Allons-y (1), Autumn '68 και Allons-y (2), καθώς στα δυο Allons-y ακούμε μια ηχητική επανάληψη, όπως ο ίδιος έχει πει, της κιθάρας του Gilmour στο The Wall, ενώ στο ενδιάμεσο παρατηρούμε τον ιδιαίτερο ήχο του εκκλησιαστικού οργάνου που είχε παίξει το 1968 ο Rick Wright στο Royal Albert Hall.

Μετά την απαραίτητη παύση, η τέταρτη ενότητα ξεκινά με το Calling, ένα "κάλεσμα" με τον μοναδικό τρόπο του συγκροτήματος. Εδώ ξεχωρίζει ο επίλογος: Το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ είναι και το μοναδικό που φέρει στίχους. Το Louder Than Words, με το ιδιαίτερο βίντεο κλιπ (εδώ) και τους ακόμα πιο ιδιαίτερους στίχους ("But this thing we do/ These times together/ Rain or shine or stormy weather/ This thing we do", "An old pair of shoes, your favorite blues/ Gonna tap out the rhythm/ Let's go with the flow, wherever it goes/ We're more than alive", "It's louder than words/ This thing that we do", "The sum of our parts/ The beat of our hearts/ Is louder than words") είναι ο πιο κατάλληλος επίλογος στο κύκνειο άσμα ενός σπουδαίου συγκροτήματος. Εξάλλου, το ποτάμι δεν έχει τέλος.

Μπορεί να μην έχω πολλές "τεχνικές" γνώσεις, ξέρω όμως πως αυτό που ακούω γράφοντας αυτές τις γραμμές είναι οι Pink Floyd. Παλιότερες σκόρπιες συνθέσεις από τις αρχές του '90, με λίγες νέες προσθήκες σε φωνητικά και όργανα, οι οποίες με τη συμβολή του συγκροτήματος και των παραγωγών (Jackson, Manzanera, Youth και Gilmour) μεταμορφώθηκαν σε έναν σπουδαίο ηχητικά δίσκο που θα μνημονεύουμε για καιρό πλάι στις παλιότερες μεγαλειώδεις δουλειές του συγκροτήματος.

Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε ένα αφιέρωμα του Summer Rain στο Dark Side Of The Moon, λίγο μετά την ανακοίνωση για τη δημιουργία του Endless River.

Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου