Το άλμπουμ ξεκινά με μια απλή πρόσθεση. 1+1, ένα τραγούδι που ξεκινά ως "πρωινό" (1) και λίγο πριν το τέλος της εισαγωγής του ξεκινάει να δυναμώνει... και να δυναμώνει... και να δυναμώνει... (+1). Δυο σε ένα.
Ακολουθεί το Not a Slogan, που αντίθετα με τον τίτλο του, η ταπεινή μου γνώμη είναι πως θα γίνει "σλόγκαν" αρκετών ραδιοφώνων. Στο Everything γινόμαστε πλέον πλήρως μάρτυρες της καλής παραγωγής του δίσκου, η οποία δίνει περισσότερη έμφαση στη μουσική, ίσως κρύβοντας λίγο μεν τη φωνή, βγάζοντας όμως ένα πολύ καλό ηχητικά αποτέλεσμα.
Circles και I Am The Rain. Το δεύτερο έχει ήδη αγαπηθεί από τον Summer Rain (προφανώς!) και άλλα ραδιόφωνα, ενώ και το πρώτο έχει τις προοπτικές να τα κατακλύσει. Το ίδιο ισχύει και με τα First Winter και Infinite, όπως και με το άλμπουμ σχεδόν στην ολότητα του.
Κι ενώ ο μύθος της Χιονάτης (Snow White) έρχεται να μας βάλει σε πιο σκοτεινά μονοπάτια, το Half Breathing μας τραβάει πίσω στον ήλιο. Ή πιο καλά, στο ηλιοβασίλεμα. Δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει και το ακουστικό στοιχείο, το οποίο το συγκρότημα κατέχει υπέρ του δέοντος και το αποδεικνύει άλλη μια φορά, στο All Around.
Το άλμπουμ κλείνει με ένα σχεδόν 17λεπτο κομμάτι, το Thin Line, το οποίο με τον τρόπο που είναι δομημένο και ερμηνευμένο δίνει καθαρά το στίγμα ολόκληρου του άλμπουμ σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε να είναι μόνο του.
Συνολικά, πρόκειται για έναν βαθιά ραδιοφωνικό δίσκο, για όλες τις ώρες, μια κυκλοφορία από αυτές που δεν έχουμε συνηθίσει από ελληνικές μπάντες και ελπίζουμε και σε περισσότερες για να έχουμε καλό ελληνικό υλικό να γεμίζει τα μυαλά και τις καρδιές μας.
*Το άλμπουμ κυκλοφορεί προς το παρόν διαδικτυακά, μέσω του BandCamp του συγκροτήματος. Αύριο οι I Saw 43 Sunsets θα είναι στο Casa Bostani για ένα release party. Λεπτομέρειες και για τα δυο εδώ.
Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.