9:20 να δείχνουν τα ρολόγια, όπου ξεκινά και το Μέτρημα. Όλοι εκεί δείχνουν να 'ναι, αφού έρχεται να το επιβεβαιώσει το χειροκρότημα, σαν να μη πέρασε μια μέρα είπα μέσα μου! Τόση συνέπεια στα μάτια των ανθρώπων, τόση λαχτάρα να ξεχειλίζει στα πρόσωπα τους και ένα ελαφρύ αεράκι να 'ρχεται να σκεπάσει τους ώμους μας.
Αρχίζει για τα καλά να σκοτεινιάζει κι εκείνη φαντάζει ολοένα και πιο λαμπερή, τα φώτα να αντανακλούν στα χρυσά μαλλιά της και οι πιο φανατικοί του θεάτρου πλησιάζουν ολοένα και πιο κοντά στην σκηνή.
Ασπιρίνη βλέπεις είναι αυτή, ποιος άλλωστε δεν έχει ξενυχτίσει με φίλους ως το πρωί, κάνοντας συζητήσεις που κρύβουν όνειρα, αγωνίες, έρωτες και όλα ισορροπούν σε μια λεπτή γραμμή, κάπου στα όρια.
Δεν ξέρω ποιος έζησε έναν παράνομο έρωτα, οφείλω να ομολογήσω όμως πως η περιγραφή της Νατάσσας είναι τόσο περίεργα αληθινή που ναι ,θα είναι σαν να έζησα μέσα από τον στίχο. Κρυφτό, Εκκρεμότητα και ένα Σ' Έχω Βρει και σε Χάνω που κάθε φορά θα νιώθεις στο πετσί σου εκείνα που έχασες και η σιωπή τους θα πονά. Κι από εκείνα που 'μειναν σε αταξία έρχονται τα πιο προσωπικά, οι αξίες, η βάση μας, οι δικοί μας άνθρωποι.
Η λύση βρίσκεται στο Δεμένη ή σε ένα Εγώ Μεγάλωνα για Σένα ή ακόμη και στο πιο πρόσφατο Το Όνομα Μου, που οι περισσότεροι νιώθουμε σα να γράφτηκε για εμάς. Τρυφερό, γεμάτο αλήθεια, γιατί ορίζει την ταυτότητα σου και κάθε φορά θα έρχεται να σου υπενθυμίσει ποιος είσαι και από πού ξεκίνησες το ταξίδι σου.
Έντονες περιγραφές και μια πιο ιδιαίτερη φόρτιση όταν πρέπει να μιλήσω για εκείνη. Αν μπορούσα με δυο-τρία τραγούδια να πω ποια είναι η Νατάσσα θα διάλεγα το Κοίτα Εγώ, με βεβαιότητα το Εν Λευκώ και απ'τις πιο πρόσφατες δουλειές τις Μέρες του Φωτός.
Ναι στ' αλήθεια πιστεύω στις Μέρες του Φωτός και στα δώρα που θα φέρουν. Ίσως τις έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ, ίσως γιατί τις χαρίζει απλόχερα σε κάθε της εμφάνιση. Η Νατάσσα Μποφίλιου μαζί με τους σταθερούς της συνεργάτες-μουσικούς συνεχίζουν την καλοκαιρινή τους περιοδεία ανά την Ελλάδα. Ένα ταξίδι με πολλούς σταθμούς, πολλά τραγούδια και προορισμό εσένα.
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.
Κείμενο - φωτογραφίες: Ζέτα Καρκαμπούνα
Αρχίζει για τα καλά να σκοτεινιάζει κι εκείνη φαντάζει ολοένα και πιο λαμπερή, τα φώτα να αντανακλούν στα χρυσά μαλλιά της και οι πιο φανατικοί του θεάτρου πλησιάζουν ολοένα και πιο κοντά στην σκηνή.
Ασπιρίνη βλέπεις είναι αυτή, ποιος άλλωστε δεν έχει ξενυχτίσει με φίλους ως το πρωί, κάνοντας συζητήσεις που κρύβουν όνειρα, αγωνίες, έρωτες και όλα ισορροπούν σε μια λεπτή γραμμή, κάπου στα όρια.
Δεν ξέρω ποιος έζησε έναν παράνομο έρωτα, οφείλω να ομολογήσω όμως πως η περιγραφή της Νατάσσας είναι τόσο περίεργα αληθινή που ναι ,θα είναι σαν να έζησα μέσα από τον στίχο. Κρυφτό, Εκκρεμότητα και ένα Σ' Έχω Βρει και σε Χάνω που κάθε φορά θα νιώθεις στο πετσί σου εκείνα που έχασες και η σιωπή τους θα πονά. Κι από εκείνα που 'μειναν σε αταξία έρχονται τα πιο προσωπικά, οι αξίες, η βάση μας, οι δικοί μας άνθρωποι.
Η λύση βρίσκεται στο Δεμένη ή σε ένα Εγώ Μεγάλωνα για Σένα ή ακόμη και στο πιο πρόσφατο Το Όνομα Μου, που οι περισσότεροι νιώθουμε σα να γράφτηκε για εμάς. Τρυφερό, γεμάτο αλήθεια, γιατί ορίζει την ταυτότητα σου και κάθε φορά θα έρχεται να σου υπενθυμίσει ποιος είσαι και από πού ξεκίνησες το ταξίδι σου.
Έντονες περιγραφές και μια πιο ιδιαίτερη φόρτιση όταν πρέπει να μιλήσω για εκείνη. Αν μπορούσα με δυο-τρία τραγούδια να πω ποια είναι η Νατάσσα θα διάλεγα το Κοίτα Εγώ, με βεβαιότητα το Εν Λευκώ και απ'τις πιο πρόσφατες δουλειές τις Μέρες του Φωτός.
Ναι στ' αλήθεια πιστεύω στις Μέρες του Φωτός και στα δώρα που θα φέρουν. Ίσως τις έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ, ίσως γιατί τις χαρίζει απλόχερα σε κάθε της εμφάνιση. Η Νατάσσα Μποφίλιου μαζί με τους σταθερούς της συνεργάτες-μουσικούς συνεχίζουν την καλοκαιρινή τους περιοδεία ανά την Ελλάδα. Ένα ταξίδι με πολλούς σταθμούς, πολλά τραγούδια και προορισμό εσένα.
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.
Κείμενο - φωτογραφίες: Ζέτα Καρκαμπούνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.