Ένα όμορφο live σε ένα καινούριο πλην αρκετά προσεγμένο χώρο, τον Κήπο του Μύλου, με προσωπικό ιδιαίτερα φιλικό και χαμογελαστό και ήχο καλύτερο από όσο θα περιμέναμε από ένα χώρο τέτοιου μεγέθους.
Λίγο μετά τις 22.30 ανέβηκαν στη σκηνή ο Μανώλης κι ο Στάθης, ο Στάθης κι ο Μανώλης, από όποια πλευρά κι αν ξεκινήσεις την αφήγηση αυτή η δυάδα "κολλάει", σαν Διόσκουροι. Με μουσικές πορείες παράλληλες και κοινές, παρά το χαρακτήρα της μικρής συναυλίας έβλεπες από την πρώτη νότα τη μουσική να κυλάει σε κάθε τους νεύρο σαν σε... καθιστή χορογραφία.
Αν και μικρό σχετικά σετ, πρόλαβαν και μας ταξίδεψαν σε κομμάτια δικά τους και διασκευές από αυτές που αγαπούν οι ίδιοι αλλά κι ο κόσμος. Μια παρέα κοριτσιών, ζευγάρια, παιδάκια και στη γωνιά ένα ζευγάρι μεγάλο σε ηλικία αλλά ερωτευμένοι σαν έφηβοι. Κι ήταν εκεί το Βιαστικό Πουλί του Νότου, ο Σκύλος ο Κανέλλος, η Ευτυχία που Περιμένουμε να 'ρθει, σε μια Όμορφη Ζωή κι ένα Μεγάλο Φωτεινό Καλοκαίρι κι αντάλλασσαν Φιλιά από Δυόσμο, με το Μανώλη και το Στάθη στη μέση και τις μελωδίες τους να χορεύουν γύρω τους.
Με περισσή διάθεση, αν και λίγο μουδιασμένοι (λόγω της ζέστης;) έγιναν ένα με τον κόσμο, ο οποίος δυστυχώς, αν και ως επί το πλείστον γέμισε τα τραπεζάκια, δεν ήταν αρκετός αναλογικά με τα ονόματα του Φάμελλου και του Δρογώση, ήταν όμως αρκετά ζεστός, τουλάχιστον μεγάλο μέρος του. Θα περιμέναμε ίσως μεγαλύτερη προσέλευση, ιδίως αν σκεφτεί κανείς πως ο Μανώλης Φάμελλος είναι παιδί της Θεσσαλονίκης, εδώ ξεκίνησε πριν "40 χρόνια" όπως μας θύμισε ο Στάθης Δρογώσης.
Ελπίζουμε να τους ξαναδούμε σύντομα, ίσως και με πλήρες μπάντα.
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.
Κείμενο - φωτογραφίες: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.