Το ξέρεις πως το όνομα του δεν είναι τυχαίο. Ο Joey είναι γεμάτος joy και το καταλαβαίνεις μόλις τον δεις, αλλά κυρίως όταν τον ακούσεις. Παρέα με τη Μέριλυν, όπως πάντα, και το Τσιριτρίο του (με... την καλή έννοια), δηλαδή τον Μάνο Τσελέπη, τον Δημήτρη Ματζίρη και τον Δάνη Κουμαρτζή ξεκίνησε το συναυλιακό χειμώνα του στη Μαύρη Τρύπα.
Η αεικίνητη -αλήθεια σταματάει ποτέ να χορεύει;- προσωποποίηση της θετικής ενέργειας ανέβηκε στη σκηνή λίγο μετά τις 11, με το χώρο ήδη σχεδόν γεμάτο, και μας είπε "καντάδες και τα λοιπά". Ιστορίες για σουσουράδες, καλντερίμια κι αφεντάδες, πυγολαμπίδες, βατράχους και πριγκίπισσες (καινούρια ιστορία, από το δεύτερο άλμπουμ του που είναι στα σκαριά).
Δεν γινόταν να λείπουν τα ταξίδια, από το Μεξικό στο Μπαλί να πίνουμε ρακές κι από εκεί στη Σελήνη, πάντα με το Joey οδηγό και το κοινό να δίνει το ρυθμό σε μια συναυλία διαδραστική, με άμεση επαφή των δυο πλευρών, πάνω και κάτω από τη σκηνή.
Η μουσική χρειάζεται τον Joey και άλλους τύπους σαν τον Joey, η γεμάτη Μαύρη Τρύπα -κυρίως με γυναίκες, και όχι Joey, καθόλου δεν μας χάλασε!- το επιβεβαιώνει. Χρειάζεται αυτούς που κρατάνε τα πράγματα απλά και όμορφα, με αγάπη για τη φύση και τους ανθρώπους, με χαμόγελα, με θετική ενέργεια. Όσο δυσκολεύουν τα πράγματα γύρω μας, τόσο περισσότερο γίνεται επιτακτική η ανάγκη για φως, το οποίο ο Joey έχει και προσφέρει απλόχερα στα "λουλούδια" του. Μικρές ανάσες καθαρού αέρα στο πνιγηρό περιβάλλον γύρω μας... Οκ, ώρα να συντομεύω με το κείμενο, εξάλλου όπως αναφέρουμε και στην πρώτη μας φράση, ο Joey είναι γεμάτος χαρά, γεμάτος ζωή, αυτός είναι και γι αυτό ακριβώς τον γουστάρουμε. Keep it up!
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της συναυλίας εδώ.
Κείμενο - φωτογραφίες: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Η αεικίνητη -αλήθεια σταματάει ποτέ να χορεύει;- προσωποποίηση της θετικής ενέργειας ανέβηκε στη σκηνή λίγο μετά τις 11, με το χώρο ήδη σχεδόν γεμάτο, και μας είπε "καντάδες και τα λοιπά". Ιστορίες για σουσουράδες, καλντερίμια κι αφεντάδες, πυγολαμπίδες, βατράχους και πριγκίπισσες (καινούρια ιστορία, από το δεύτερο άλμπουμ του που είναι στα σκαριά).
Δεν γινόταν να λείπουν τα ταξίδια, από το Μεξικό στο Μπαλί να πίνουμε ρακές κι από εκεί στη Σελήνη, πάντα με το Joey οδηγό και το κοινό να δίνει το ρυθμό σε μια συναυλία διαδραστική, με άμεση επαφή των δυο πλευρών, πάνω και κάτω από τη σκηνή.
Η μουσική χρειάζεται τον Joey και άλλους τύπους σαν τον Joey, η γεμάτη Μαύρη Τρύπα -κυρίως με γυναίκες, και όχι Joey, καθόλου δεν μας χάλασε!- το επιβεβαιώνει. Χρειάζεται αυτούς που κρατάνε τα πράγματα απλά και όμορφα, με αγάπη για τη φύση και τους ανθρώπους, με χαμόγελα, με θετική ενέργεια. Όσο δυσκολεύουν τα πράγματα γύρω μας, τόσο περισσότερο γίνεται επιτακτική η ανάγκη για φως, το οποίο ο Joey έχει και προσφέρει απλόχερα στα "λουλούδια" του. Μικρές ανάσες καθαρού αέρα στο πνιγηρό περιβάλλον γύρω μας... Οκ, ώρα να συντομεύω με το κείμενο, εξάλλου όπως αναφέρουμε και στην πρώτη μας φράση, ο Joey είναι γεμάτος χαρά, γεμάτος ζωή, αυτός είναι και γι αυτό ακριβώς τον γουστάρουμε. Keep it up!
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της συναυλίας εδώ.
Κείμενο - φωτογραφίες: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.