Οι Baildsa μιλούν στον Summer Rain για το νέο τους δίσκο και τις συναυλίες τους, για αλληλεγγύη και ανθρωπιά, ενώ μας αναλύουν και τη δική τους άποψη για το "Μακεδονικό"
Ένα τέτοιο πάρτυ ετοιμάζονται να στήσουν και στην Αθήνα και το Temple, το Σάββατο 23 Μαρτίου, αλλά και στη Θεσσαλονίκη, στο Eightball, το Σάββατο 6 Απριλίου και τον Βόλο την Παρασκευή 22 Μαρτίου, παρουσιάζοντας παράλληλα και το πιο πρόσφατο -εκρηκτικό- τους άλμπουμ, WarZone.
Ο Summer Rain φυσικά δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη: Μιλήσαμε με τους Baildsa για το Warzone αλλά και για τις επικείμενες συναυλίες τους, για το τι χρειάζεται να κάνει μια μπάντα στη σύγχρονη Ελλάδα για να επιβιώσει, για την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά, αλλά και για ένα θέμα που -έχοντας γυρίσει όλα τα βαλκάνια πολλές φορές- έχουν γνωρίσει από όλες τις πλευρές του, ένα θέμα που μας... ταλαιπωρεί τον τελευταίο χρόνο, το ζήτημα του ονόματος της Μακεδονίας.
Τρίτο άλμπουμ, κι οι πειραματισμοί συνεχίζονται (προς το καλύτερο πάντα)... Τι αλλάζει και τι μένει ίδιο με το WarZone για εσάς, μουσικά αλλά και γενικότερα;
Εξελισσόμαστε διαρκώς ως άνθρωποι και ως μουσικοί. Έχουμε τα αυτιά μας ανοιχτά σε νέα ερεθίσματα, ακούμε πολύ μουσική, πηγαίνουμε σε πολλές συναυλίες. Συνεπώς και η μουσική που φτιάχνουμε αλλάζει και εξελίσσεται μαζί μας. Θα ήταν βαρετό αν παίζαμε ακόμα όπως παίζαμε πριν μια δεκαετία. Κάθε δίσκος αποτυπώνει την χρονική περίοδο στην οποία φτιάχνεται, έτσι και το "WarZone" για τα χρόνια από το 2014 ως το 2017. Ήδη σκαρώνουμε τα επόμενα... Η ταυτότητα του συγκροτήματος παραμένει η ίδια με συνέπεια.
Ουσιαστικά πλέον μετράτε κάτι πάνω από μια δεκαετία ως μπάντα, συνεχίζετε όμως ασταμάτητα να περιοδεύετε και να γράφετε. Νιώθετε ότι υπάρχει φθορά;
Το γουστάρουμε πολύ αυτό που κάνουμε. Δεν γίνεται αλλιώς να έχεις μπάντα και να συνεχίζεις. Υπάρχει και φθορά, υπάρχουν και ενέσεις αφθαρσίας. Μια μυστική κινητήρια δύναμη που μας κάνει να συνεχίζουμε. Συχνά λέω ότι μοιάζει με τραίνο... πότε αργά, πότε γρήγορα, κάποιοι κατεβαίνουν, κάποιοι ανεβαίνουν. Όσο ταξιδεύει, θα πάμε.
Μπορεί ένα συγκρότημα -μιλώντας για την ανεξάρτητη σκηνή- να επιβιώσει όταν η μουσική δεν είναι το βασικό "επάγγελμα" των μελών του;
Αυτό είναι το δύσκολο του πράγματος. Εφόσον ένα συγκρότημα δεν μπορεί να ζει τα μέλη του στην σημερινή Ελλάδα, θα πρέπει να κάνουνε παράλληλες δουλειές συμπληρωματικά για να επιβιώσουν. Στην δική μας περίπτωση 4 από τους 5 ασχολούνται μόνο με την μουσική, μαθήματα κτλ. Φτιάξαμε την ζωή μας γύρω από αυτό ώστε να μπορούμε να το ακολουθούμε σε συναυλίες και περιοδείες.
Τον τελευταίο χρόνο έχει ξεθαφτεί ξανά το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας. Όντας μια μπάντα που έχει περιοδεύσει σε όλα τα Βαλκάνια, και στη Βόρεια Μακεδονία, ποια είναι η άποψη που έχετε σχηματίσει πάνω στο θέμα και πως το αντιλαμβάνεται/ αντιμετωπίζει ο κόσμος εκεί;
Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι και στις δύο διαμαρτυρόμενες πλευρές υπάρχει μια σχετική ιστορική άγνοια και ιστορική ανακολουθία που οδηγούν σε τυφλό φανατισμό. Με βάση αυτό, ο κόσμος χειραγωγείται σχετικά εύκολα ώς εργαλείο στον βωμό μεγαλύτερων συμφερόντων και στρατηγικών και εν τέλει αναλώνεται σε επιφανειακά "προβλήματα". Παλιότερα για κάποια περίοδο ο "εχθρός" ήταν οι Βούλγαροι που θα παίρναν την Θεσσαλονίκη. Το να έχεις "εχθρούς" είναι μια πολύ γνωστή πολιτική τακτική που την αναγνωρίζουμε όταν πρόκειται π.χ. για την Αμερική (βλέπε ISIS κλπ), και όταν πρόκειται για το σπίτι μας δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Ταξιδεύουμε πάντα με καλή διάθεση, ανοιχτά μυαλά και ανοιχτές καρδιές. Έχουμε φίλους γείτονες που σκέφτονται όπως και εμείς. Τα ταξίδια βοηθούν σ' αυτό. Οι πιο φανατικοί δεν έχουν γνωρίσει τους γείτονες, δεν έχουν διαβάσει την συμφωνία κτλ, παρασύρονται και παραπλανούνται από τα μέσα. Πρέπει να προχωράμε μπροστά, φτάνει με τα φαντάσματα της ιστορίας. Ας ονειρευόμαστε μια δίκαιη κοινωνία που τους χωράει όλους.
Πιάνομαι από το προηγούμενο για να ρωτήσω: Είμαστε τελικά όλοι οι Βαλκάνιοι "una faccia una razza"; Κι αν ναι, πέραν των όσων μας πλασάρουν τα μέσα, υπάρχει αλληλεγγύη κι αλληλοκατανόηση μεταξύ των λαών;
Έχουμε πολλά κοινά αλλά και διαφορές με τους βαλκάνιους και είναι λογικό. Διαφορές βλέπεις και σε βόρεια και νότια Ελλάδα αλλά π.χ. και από χωριό σε χωριό στην Κρήτη. Σίγουρα τα σύνορα δεν το ορίζουν αυτό και φαίνεται στην φυσική μίξη που γίνεται στις περιοχές στα όρια των κρατών. Επιβεβαιώνεται έτσι το πόσο βίαια μπορούν να είναι τα σύνορα. Πολλές φορές περιοχές δίγλωσσες, με ανάμεικτα ήθη και έθιμα ή στην περίπτωση της Κύπρου. "Τα σύνορα είναι οι πληγές στο πρόσωπο του πλανήτη" λέει ο Eugene Hutz. Το ζητούμενο είναι να μάθουμε να ζούμε μαζί. Αν θέλουμε να ζούμε καλύτερα πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί. Θεωρώ πως η αλληλεγγύη και η αλληλοκατανόηση μεταξύ των λαών δεν έχει να κάνει με έθνη, χρώματα και θρησκείες. Μιλάμε για ανθρώπους.
Η αλληλεγγύη είναι μια λέξη πολυφορεμένη τον τελευταίο καιρό. Πιστεύετε πως υπάρχουν πραγματικά παραδείγματα αλληλεγγύης γύρω μας;
Η αλληλεγγύη αν δεν είναι πράξη δεν είναι τίποτα. Κάποιοι την χρησιμοποιούν ως "βιτρίνα ανθρωπιάς", κάποιοι την εκμεταλλεύονται για οικονομικό όφελος. Έτσι ακυρώνεται η έννοια και η ουσία της πράξης. Πρόσφατο πραγματικό παράδειγμα αλληλεγγύης ήταν η άμεση αντίδραση του απλού κόσμου στην προσφυγική κρίση. Πριν προλάβει ο γραφειοκρατικός μηχανισμός να αντιδράσει υπήρξε κόσμος που άνοιξε τα σπίτια του, έστρωσε τραπέζια, έδωσε ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης. Αλληλεγγύη στην καθημερινότητά μας, στην γειτονιά μας και σε αυτούς που έχουν ανάγκη, στους πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά διωκόμενους.
Το Μάρτιο κατηφορίζετε στην Αθήνα για να παρουσιάσετε το WarZone στο Temple και να στήσετε ένα μεγάλο πάρτυ όπως γίνεται κάθε φορά. Ποια είναι η σχέση σας με τον κόσμο της Αθήνας και τι "περιμένετε" από αυτό το live;
"Χτίζουμε" διαρκώς την σχέση μας με τον κόσμο της Αθήνας, φροντίζοντας να ερχόμαστε κάθε χρόνο 2-3 φορές. Με την κυκλοφορία του νέου μας άλμπουμ περιμένουμε ένα ευρύτερο κοινό να τον αγκαλιάσει και να μας στηρίξει με την εμφάνιση του στο Temple. Μαζί μας ως special guests ένα νέο συγκρότημα από την Αθήνα, οι Third Eye Bizarre. Θα είναι μασίφ...
Υπάρχουν άλλες εμφανίσεις στο πρόγραμμα σας;
Το "WarZone" ταξιδεύει: 8/3 Γιάννενα, 9/3 Γρεβενά, 22/3 Βόλο, 23/3 Αθήνα, 6/4 Θεσσαλονίκη. Τον Μάη έχουν ανακοινωθεί οι πρώτες ημερομηνίες της ευρωπαϊκής μας περιοδείας όπως και κάποια φεστιβάλ του καλοκαιριού. Συντονιστείτε στα παρακάτω links:
Official Site
BandCamp
YouTube
Διάβασε ακόμη:
Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.