Το χαμογελο που με κραταει στη ζωη,που βεβαια δεν ειναι δικο μου....Η μηπως ειναι;Θα με γελασω και δεν το θελω,τοσες φορες που το χω κανει εχω αρχισει να βαριεμαι λιγο ειναι η αληθεια....Μαλλον το γελιο το δικο σου δινει ζωη στο δικο μου,οποτε ας πουμε οτι ειναι και των δυο μας....
Ξαναγυριζουμε στην αρχη....και παλι η μερα αλλαζει...αλλα μονο αυτη,ολα τ αλλα ιδια...Και μια "απεραντη θλιμμενη ανταρκτικη" μεσα μου για ολα αυτα που μενουν ιδια....Μον εσυ ομορφαινεις καθε μερα και ωρα,καθε λεπτο και δευτερολεπτο,κι οσο ομορφαινεις εσυ,τοσο ομορφαινει κι η ψυχη μου...
Λεγαμε ομως για την "α.θ.α.",παλι βγηκα εκτος θεματος....!
Δεν ειναι και λιγο πραγμα να θες να ζησεις και να μην σ αφηνουν,και απο πανω να σου λενε οτι το κανουν για το καλο σου.....!Ξερεις,αυτο που λενε οτι ολοι το τομαρι τους κοιτανε....ΑΥΤΟ.....Θα μου πεις,κι εσυ αυτο δεν κανεις;Ναι ρε φιλε,αλλα εγω δεν θα πετουσα τον "φιλοξενουμενο" μου,ειδικα αν ηταν συγγενης,εξω απ το σπιτι γιατι λεει δεν εχει κατανοηση.....Ενας χρονος σε ενα τετραγωνικο μετρο και με οχι 10 αλλα 100 εντολες μαλλον δεν ειναι αρκετη κατανοηση......
Τελοσπαντων,ξεκινησα ρομαντικα,θα συνεχισω ετσι,τερμα το κραξιμο.....
Κανουμε παλι ενα αλμα και παμε στο χαμογελο εκεινο της νεραιδας,το πιο ομορφο ολης της γης(ειπαμε,εχω παρεα τους εντεχνους).....Με μια μαλλον αστοχη παρομοιωση,θα λεγα πως ειναι σαν τα καλωδια που κρατανε ζωντανους τους αρρωστους(γιατι,οι πυξ λαξ δεν ειναι εντεχνοι;;;;)......Για να καταλαβετε καλυτερα,καντε αυτο το σεναριο στο μυαλο σας.......
Την ομορφια του να ξυπνας καθε πρωι χαμογελαστος γιατι ξερεις οτι η μερα σου εχει καποιο νοημα,οχι επειδη θα πας στη δουλεια/σχολη η θα κανεις καποια "καλη πραξη" η οτιδηποτε τετοιο,αλλα γιατι,μετα απο ενα χαος 2-2,5 ωρων σε λεωφορεια και στασεις θα βρεις τη ζωη σου.....
Ουφ και κουραστηκα....Τι θελω και γραφω,αφου στη μεση παντα το χανω......!
Αλλο θελω να γραψω,αλλο γραφω,και στο τελος οι λογοι οι πολιτικοι βγαζουν περισσοτερο νοημα απ τους δικους μου......Και τι φταιει γι αυτο;Το μυαλο μου το θολο,το λειψο,το αποκαμμενο,που ξεχνιεται......
Ε μιας κι επεσε ενα τραγουδι για κατι αγαπες παλιες που δεν ξεχνιουνται,ας σας πω και τουτο....Ειναι σαν τους νεκρους,δεν ξεχνιουνται,μα σβηνουν.....Κι αυτο το ξερω απο φιλους και γνωστους,εγω δεν ειχα προλαβει να αγαπησω.....Κι η αληθεια ειναι οτι ειναι ωραιο αισθημα...Ειπαμε πριν για το νοημα κλπ......
Πφ,επαναλαμβανομαι,μαλλον να σταματησω πρεπει.....Αυτα παθαινω καθε που γραφω,αν δεν παρει καποιος το λαπτοπ απ τα χερια μου παπαρολογω για σελιδες επι σελιδων......Κι αφου ολοι κοιμουνται,αποφασιζω να το παρατησω μονος μου το ρημαδι.....!
Με εναν επιλογο παλιο μα και νεο....Ειχα καποτε γραψει δυο κειμενα,ενα για την ομορφια του πονου κι ενα για το αν κλαινε οι δυνατοι.....Διχως σταλα διαθεσης να περιαυτολογησω,νομιζω μετα απο περιπου πεντε πραγματικα δυσκολους μηνες,μπορω να πω οτι ειμαι δυνατος,κι η αληθεια ειναι οτι,οχι παντα,αλλα με πιανουν γαμωτο μου καποιες φασεις που μπορει για δυο βδομαδες να βλεπω την ψυχη μου να κανει λιμνες δακρυων στο πατωμα....οποτε αυτος ο μυθος ΜΑΛΛΟΝ επιβεβαιωνεται....Οσο για τον πονο,ο ιδιος δεν ειναι γλυκος οπως ελεγα και τοτε,μα αυτο που τον απαλυνει....εδω και καποιο καιρο,το χαμογελο που λεγαμε πριν.....Αυτα...
Αυριο αν προσπαθησω να συμμαζεψω το κειμενο μαλλον δεν θα βγαλω ακρη,οποτε τ αφηνω οπως εχει.....
υ.γ.παλι γαμωτο δεν ξερω τι εικονες να βαλω μ αυτα που γραφω....!
υ.γ.2 ...βαρα καλη...βαρα γερη....(που κατακουτελα θα σε εβρει...) ;)
υ.γ.3,ασχετο με τους εντεχνους μου,μα κατι που με συντροφευει απο τοτε που το ακουσα.....
"...ειμαι ενοχλητικος....ΠΟΛΥ ενοχλητικος...ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ...!ψιθυριζω.....δεν ειμαι σας εσας....εγω ειμαι εγω....ΕΓΩ....ΕΙΜΑΙ....ΕΓΩ...ΕΙΜΑΙ.....ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ....ειμαι....ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ....."
(Yianneis-Μεδουσα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.