Η Μαύρη Τρύπα κατάμεστη πριν καν ανοίξουν οι πόρτες, με μόλις τρία ή τέσσερα τραπέζια να μην είναι κλεισμένα από πριν, παρόλο που ήταν η δεύτερη εμφάνιση τους στο χώρο. Γι αυτό το λόγο, όπως μας αποκάλυψε αργότερα ο Μίλτος, αποφασίστηκε τις επόμενες τρεις εβδομάδες του Μαρτίου να παίζουν και Σάββατο και Κυριακή.
Γύρω στις 11 ανέβηκαν στη σκηνή και μας οδήγησαν σε ένα ταξίδι σε γνωστά κομμάτια, κυρίως του Πασχαλίδη, αλλά και από την εποχή των Χαΐνηδων, σε επιλεγμένες διασκευές, αλλά και τραγούδια που δεν ακούγονται συχνά στις ζωντανές εμφανίσεις τους.
Δυστυχώς η Μιρέλα τις τελευταίες μέρες, αν διακρίναμε καλά τα λόγια του Μίλτου, ταλαιπωρείται από μια αμυγδαλίτιδα, οπότε τραγούδησε λιγότερο απ' ότι συνήθως. Αυτό δεν αρκούσε για να χαλάσει τη διάθεση και το χαμόγελο τους.
Ακόμα περισσότερο, δεν εμπόδισε τη μουσικό από το να δώσει, γι άλλη μια φορά, το δικό της στίγμα στο Παπάκι του Άσιμου, τη Σιωπή των Σπαθιών και το Αερικό του Θανάση. Δεν ήταν μόνο αυτό όμως, αφού λίγο πριν μας καληνυχτίσουν μας προσέφεραν και μια πανέμορφη εκτέλεση στο Τι να Θυμηθώ.
Και στον επίλογο; Απόψε η Νύχτα, μετά από πολλές παρακλήσεις του κοινού, και μια όμορφη καληνύχτα, την ίδια ώρα που στον ουρανό της πόλης την παράσταση έκλεβε το μεγάλο κόκκινο φεγγάρι.
Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.
Φωτογραφίες: Αναστασία Μανωλούδη - Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Κείμενο: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.