8th Street Mode Festival Day 1 @ Λιμάνι Θεσ/νίκης, 2/9/2016

Ο Σεπτέμβριος δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα για τη Θεσσαλονίκη, συναυλιακά και όχι μόνο: Το 8ο Street Mode Festival φρόντισε γι αυτό, με ένα τριήμερο γεμάτο μουσική, χορό, graffiti, bmx, parkour, free running και άλλα πολλά, κι ένα line up αξιοζήλευτο.

Βέβαια, να αναφέρουμε εξ αρχής το "παράπονο" μας. Προσωπικά θα προτιμούσαμε να δούμε τα συγκροτήματα που εκπροσωπούν ένα συγκεκριμένο είδος όλα μαζί την ίδια μέρα, πχ τη μια ημέρα όλα τα συγκροτήματα του σκληρού ήχου, μια άλλη τα hip hop σχήματα κ.ο.κ. Παρ' όλα αυτά, κανείς από το κοινό αλλά και τους συμμετέχοντες δεν έδειξε να ενοχλείται, το αντίθετο ίσως.

Το... βασικό πρόγραμμα της 1ης ημέρας του φεστιβάλ είχε ως πρόλογο χορό, και συγκεκριμένα street dance από τις Dance Hall Invasion & The Groovement και τη νέα γενιά, ντυμένη... πόκεμον, Hooligans.

Η συνέχεια ανήκε στο πρώτο live της βραδιάς. Οι Στίχοιμα ανέβηκαν στη σκηνή και μας ζέσταναν για τα καλά με τους φλεγόμενους στίχους και τις δυνατές παραγωγές τους. Έως ότου το κεντρικό stage "ετοιμαστεί", στο Street Stage έλαβε χώρα άλλο ένα special dance show από τις... Harley Quinn, Dramajesties, και τους Papercity ενώ το πρόγραμμα της Street Stage για την πρώτη ημέρα έκλεισε με ένα flat bmx show από τον Αλέξανδρο Αλεξανδρίδη, από τους διασημότερους και παλιότερους Έλληνες bikers.

Τώρα ήταν η ώρα για Χατζηφραγκέτα, οι οποίοι τον τελευταίο καιρό εμφανίζονται full band: Τραγούδια ταξικά κι ερωτικά, με το κοινό να μπαίνει στο mood από την πρώτη νότα, να παρασύρει και να παρασύρεται από τη μπάντα. Επόμενοι στο πρόγραμμα, οι Bad Movies, πανκ, ουρλιαχτά και ξύλο, ένα stage diving εδώ κι εκεί, και το πρώτο ταρακούνημα στο κάγκελο.

Χωρίς στίχους, αλλά με ήχους που μας ξεσήκωσαν, ακολούθησαν οι Tuber. Από τις τελευταίες προσθήκες στο πρόγραμμα του φεστιβάλ, αλλά σίγουρα καθόλου αμελητέοι δικαιολόγησαν γι άλλη μια φορά το θόρυβο γύρω από το όνομα τους. Στο κλείσιμο, ανέβηκαν στη σκηνή ο Γιάννης Αγγελάκας και η μπάντα που περιοδεύει τον τελευταίο χρόνο, 100°C, για να γκρεμίσουν ό,τι μέχρι εκείνη την ώρα είχε μείνει όρθιο. Για μένα, η σύμπραξη αυτή είναι ό,τι καλύτερο έχει παρουσιάσει live ο Γιάννης Αγγελάκας εδώ και πολλά χρόνια, κάτι που απέδειξαν δίνοντας τον καλύτερο τους εαυτό και αποτελειώνοντας τα ήδη πονεμένα σώματα και τις ήδη βραχνές φωνές μας.

Από πολύ νωρίς ο κόσμος συνέρρεε στο χώρο του φεστιβάλ, ενώ δεν ήταν λίγοι και αυτοί που βρήκαν καταφύγιο στα παγκάκια μέσα και έξω από το χώρο, καθ' όλη τη διάρκεια της βραδιάς που κρίθηκε από κάθε άποψη πετυχημένη.

Δες εδώ το ρεπορτάζ της 2ης και εδώ το ρεπορτάζ από την 3η ημέρα!

Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.

Κείμενο - φωτογραφίες: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου