Πιο πρόσφατα

23/1/18

The Myrrors: "Στην Ελλάδα οι καλύτερες συναυλίες της ζωής μας"

Οι Myrrors μιλούν στον Summer Rain, σε μια μοναδική και μεγάλη -από κάθε άποψη- συνέντευξη, λίγο πριν "προσγειωθούν" επί ελληνικού εδάφους για έξι συναυλίες, σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Ιωάννινα, Πάτρα και Σέρρες

Οι Myrrors είναι μια μπάντα από το Τούσον της Αριζόνα, που δημιουργεί αυτό που η ίδια περιγράφει ως "Εκστατική μουσική από την έρημο Σονόρα" ("Sonoran Trance Music"), ένα υπνωτικό κοκτέηλ αποτελούμενο από βαριά drones και ορεσίβιο krautrock, επηρεασμένο εξίσου από την παγκόσμια ψυχεδέλεια και τον πειραματικό μινιμαλισμό.

Από τις 23 έως τις 28 Ιανουαρίου το συγκρότημα "προσγειώνεται" στη χώρα μας για έξι συναυλίες στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, το Βόλο, τα Ιωάννινα -συναυλία για την οποία ανυπομονούν ιδιαιτέρως όπως θα διαβάσεις πιο κάτω, την Πάτρα και τις Σέρρες. Ο Summer Rain μίλησε με ένα από τα ιδρυτικά μέλη της μπάντας, τον πολυοργανίστα Nik Rayne, για την επικείμενη περιοδεία επί ελληνικού εδάφους, για τις -με μανιώδεις ρυθμούς- κυκλοφορίες τους, το βινύλιο και την κασέτα, αλλά και τους πειραματισμούς στη μουσική τους.

Επιστρέφετε στην Ελλάδα για έξι(!) συναυλίες. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για αυτήν την ελληνική περιοδεία;

Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι που θα περάσουμε περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα φέτος, από τη στιγμή που οι συναυλίες που δώσαμε την προηγούμενη φορά ήταν απίστευτα αξιομνημόνευτες. Από τις αγαπημένες μας συναυλίες όλων των εποχών, πραγματικά!

Τα περισσότερα συγκροτήματα επιλέγουν να εμφανίζονται μόνο σε μία ή δυο πόλεις. Τι σας οδήγησε στην απόφαση να ταξιδέψετε και να παίξετε σε όλη τη χώρα;

Οι συναυλίες μας στην Ελλάδα την προηγούμενη φορά ήταν αρκετά επιτυχημένες και η ανταπόκριση ήταν τόσο καλή που αποφασίσαμε πως θα ήταν καλή ιδέα να περάσουμε λίγο περισσότερο χρόνο, δίνοντας περισσότερη προσοχή στην περιοχή αυτή τη φορά. Επίσης, θα είναι συναρπαστικό να πάμε σε πόλεις που δεν πήγαμε την τελευταία φορά -νομίζω πως αυτό αποτελεί μέρος του κέντρου της προσοχής αυτής της περιοδείας, να προσπαθήσουμε να πάμε σε μέρη που δεν καταφέραμε να βρεθούμε στην τελευταία μας ευρωπαϊκή περιοδεία. Αυτό και, εννοείται, όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε να περάσουμε κοντά στη Μεσόγειο, τόσο λιγότερο παγωμένο Αλπικό χιόνι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε στα μέσα Φεβρουαρίου! Για την ακρίβεια τρεις από εμάς σχεδιάζουν να περάσουν λίγο περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα μετά την περιοδεία, ευελπιστώντας χωρίς το εναπομείναν άγχος και την ταλαιπωρία της καθημερινής περιοδείας να ξεχειλίζουν.


Για ποια από αυτές τις συναυλίες ανυπομονείτε περισσότερο;

Λοιπόν, φυσικά είμαστε ενθουσιασμένοι για το όλο πράγμα, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχουν αρκετές πόλεις στις οποίες δεν έχουμε βρεθεί ποτέ (και κάποιες που δεν ξέραμε καν ότι υπήρχαν). Αλλά μιλώντας προσωπικά, είμαι μάλλον περισσότερο ενθουσιασμένος που θα επισκεφτούμε τα Ιωάννινα, καθώς είμαι μεγάλος θαυμαστής της μουσικής της περιοχής και θα ήθελα να περάσω λίγο χρόνο ανακαλύπτοντας αυτό το σημείο της χώρας.

Τι είδους μουσική ακούτε στο λεωφορείο της περιοδείας;

Ο καθένας στο συγκρότημα έχει αρκετά εκλεκτικό γούστο, οπότε υπάρχει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία, αλλά συνήθως όλοι συμφωνούμε στο σουηδικό prog ή στο κλασσικό krautrock. Can, Amon Duul II και Trad, Gras och Stenar παίζουν συχνά.

Διάβασε ακόμα:

Το 2016 κυκλοφόρησε το άλμπουμ σας, Entranced Earth. Θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα για το concept και τη διαδικασία της δημιουργίας του. Και το artwork μοιάζει μάλιστα να ταιριάζει απόλυτα με τη μουσική.

Σε αυτό το άλμπουμ νομίζω πως είναι η προσπάθεια μας να παγιώσουμε πολλά από τα πράγματα που κερδίσαμε από το Arena Negra και έπειτα, η προσπάθεια μας να τραβήξουμε και να σπρώξουμε τον ήχο αυτού του δίσκου σε καινούρια μέρη. Μας ενδιέφερε ακόμη να καθορίσουμε ένα μέρος του ακουστικού υλικό πάνω στο οποίο δουλεύαμε και να ηχογραφήσουμε και αυτήν την πλευρά της μπάντας, με το αποτέλεσμα να είναι μια αρκετά δίκαιη μοιρασιά ακουστικής και ηλεκτρικής μουσικής. Το artwork ήταν ένας πίνακας που έφτιαξα ειδικά για το εξώφυλλο του δίσκου, και συνήθως έχω μια αρκετά καθαρή ματιά της αισθητικής κατεύθυνσης για κάθε ένα άλμπουμ καθώς το ηχογραφούμε και προχωράω στη διαδικασία της μίξης. Κάθε ένα δείχνει να εξελίσσεται και να δημιουργείται φυσικά, σαν ένας οργανισμός.


Από το 2016 και την κυκλοφορία του Entranced Earth έως σήμερα, έχετε κυκλοφορήσει πέντε EP μέσα σε μόλις ένα χρόνο. Νομίζω πως απλά δεν σταματάτε ποτέ να ηχογραφείτε! Είναι απλά ότι θέλετε η μουσική σας να μοιράζεται και να ακούγεται, σας αρέσουν περισσότερο οι "μικρές" κυκλοφορίες;

Για την ακρίβεια έχουμε κυκλοφορήσει κι έναν ολοκληρωμένο δίσκο μετά το Entranced Earth, το Hasta La Victoria που κυκλοφόρησε το 2017 -και πραγματικά προτιμούμε πολύ περισσότερο τις full length κυκλοφορίες από τις πιο "μικρές", μιας και τα κομμάτια από φυσικού τους τείνουν να φτάνουν σε διψήφιο αριθμό λεπτών και μπορείς να κυκλοφορήσεις μόνο τόσα πολλά "αποσπάσματα" κομματιών πριν αρχίσεις να αναρωτιέσαι γιατί καν μπαίνεις στον κόπο. Έχοντας πει αυτό, λατρεύουμε να ηχογραφούμε και τη διαδικασία της δημιουργίας δίσκων (ή κασετών, ή ό,τι θέλεις), οπότε είμαστε πάντοτε ενθουσιασμένοι δουλεύοντας σε νέα projects αν η άνθρωποι μας ρωτάνε για το υλικό μας. Άρχισα μάλιστα να σκαλίζω στο αρχείο του συγκροτήματος τον τελευταίο χρόνο και να ετοιμάζω πολύ "χαμένο" υλικό για να κυκλοφορήσει -τα πρώτα δυο μέρη της σειράς από το Αρχείο κυκλοφόρησαν από εμάς τους ίδιους μερικούς μήνες πριν, και για ένα από τα οποία (Lunar Halo) θα έχουμε ολοκαίνουριες κόπιες βινυλίου μαζί μας στην περιοδεία. Υπήρξε μια περίοδος πριν από ένα δυο χρόνια που απλά δεν σταματούσαμε ποτέ να ηχογραφούμε, οπότε υπάρχουν αρκετά πράγματα στοιβαγμένα στις αποθήκες. Αυτή τη στιγμή δουλεύω προσπαθώντας να ολοκληρώσω ένα διπλό LP με ακυκλοφόρητες studio ηχογραφήσεις από την εποχή του Entranced Earth, με το οποίο ενθουσιάζομαι όλο και περισσότερο καθώς το ακούω.


Κάθε νέο υλικό που κυκλοφορεί είναι κάτι νέο. Σίγουρα μοιάζει με το προηγούμενο, αλλά την ίδια στιγμή είναι αρκετά διαφορετικό. Οι πειραματισμοί με τη μουσική είναι κάτι που απολαμβάνετε να κάνετε.

Κάθε ηχογράφηση ή άλμπουμ προσεγγίζεται με πολύ ανοιχτό μυαλό, αφήνουμε τις ιδέες να ρέουν αυθόρμητα και τη μουσική να εξελίσσεται περισσότερο μέσω του διαλόγου παρά της σύνθεσης. Το αποτέλεσμα είναι ότι, ενώ ξεκάθαρα έχουμε έναν ορισμένο ήχο και τρόπο που προσεγγίζουμε τα πράγματα, κάθε κυκλοφορία είναι ευρέως ενημερωμένη και σχηματισμένη από παράγοντες όπως τι μουσική ακούγαμε πρόσφατα, πράγματα με τα οποία έχουμε πειραματιστεί στη σκηνή κλπ. Αυτό την κρατάει πάντα φρέσκια και ενδιαφέρουσα.

Πιστεύετε πως η δυναμική επιστροφή του βινυλίου έδωσε ώθηση και στη μουσική, ή ήταν το αντίθετο;

Δεν νομίζω πως από μόνη της η φόρμα του βινυλίου προσέφερε πολλά στην ώθηση και την επιτυχία του συγκροτήματος, αν καταλαβαίνω σωστά την ερώτηση. Αλλά κάθε άλμπουμ είναι σίγουρα ηχογραφημένο σε αυτή τη μορφή, και γίνεται πολλή σκέψη για την οργάνωση της μουσικής με τέτοιο τρόπο ώστε να συμβάλλει στη ροή που δίνεται από τις δυο πλευρές ενός LP.

Έχετε και κάποιες κυκλοφορίες σε κασέτα. Είναι η νοσταλγία των 80s και 90s που χτυπά;

Δεν έχει να κάνει με τη νοσταλγία, αλλά απλά με το ότι η κασέτες είναι μια αναλογική ηχητική φόρμα που δεν κοστίζει πολλά και δίνει το δικό της μοναδικό χαρακτήρα στην κυκλοφορία. Υπάρχει μια ευρεία underground σκηνή που κυκλοφορεί σε κασέτα εδώ στις ΗΠΑ, που κινείται στον πειραματικό noise, drone και free-improv ήχο η οποία με ενδιαφέρει πολύ, ειδικά με την εταιρεία μου, Sky Lantern Records, που βασικά στοχεύει σε πολλές κυκλοφορίες σε κασέτα.

Τι απολαμβάνεις περισσότερο; Βινύλιο, CD, κασέτα, ψηφιακές φόρμες;

Προσωπικά προτιμώ το βινύλιο και τις κασέτες, και σε αυτές τις μορφές ακούω περισσότερο μουσική στο σπίτι, αλλά δεν είμαι τόσο επιλεκτικός. Με πολλές από τις κυκλοφορίες σήμερα δεν έχεις ακριβώς την επιλογή, πρέπει να πάρεις αυτό που σου δίνεται.

Ποια είναι η γνώμη σου για τις ψηφιακές κυκλοφορίες; Σας έχει βοηθήσει να προχωρήσετε, να γίνεται περισσότερο γνωστή; Τελικά το ίντερνετ κάνει περισσότερο καλό ή κακό στη μουσική;

Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα για να εμβαθύνω σε λεπτομέρειες, ειδικά το τελευταίο κομμάτι, αλλά θα έλεγα πως, γενικά, η δυνατότητα συγκροτημάτων σαν εμάς να παρέχουν ψηφιακές κυκλοφορίες και να έχουν μια online παρουσία είναι κάτι καλό -όσο περισσότερες μορφές και δρόμοι υπάρχουν όπου μπορείς να κυκλοφορήσεις τη μουσική σου, τόσο περισσότερες ευκαιρείες έχεις να ακουστεί. Και στην τελική, στόμα με στόμα μέσω του ίντερνετ έγιναν οι Myrrors αρχικά γνωστοί έξω από την Αριζόνα, οπότε όπωσδηποτε χρωστάμε πολλά στην τεχνολογία.


English version here.

Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Thank you, and may the force be with you.