6ο Φεστιβάλ Αριστερής Ανασύνθεσης (2η μέρα), 16/4/2016

*Πολλές γραμμές και πολλά κείμενα θα μπορούσαν να αφιερωθούν στον πολιτικό ρόλο της Αριστερής Ανασύνθεσης και του Φεστιβάλ που διοργανώνεται από την Αρ.Αν. Ο Summer Rain, ως καθαρά μουσικός ραδιοφωνικός σταθμός, επιλέγει να επικεντρωθεί στο μουσικό κομμάτι του φεστιβάλ, κάνοντας μια αναφορά στις πολιτικές συζητήσεις, χωρίς σχολιασμό.

Μετά την πρώτη πολύ επιτυχημένη μέρα, το Φεστιβάλ Αριστερής Ανασύνθεσης συνεχίστηκε το Σάββατο 16 Απρίλη, με τη συμμετοχή των Nightstalker, Μωρά στη Φωτιά και Johnny Carbonaras. Η απογευματινή συζήτηση είχε ως θέμα το κυριότερο πρόβλημα των τελευταίων μηνών, τουλάχιστον στη δική μας πλευρά του πλανήτη, "Από τους πολέμους και την προσφυγιά, στην Ευρώπη φρούριο", με ομιλητές τους Κωνσταντίνο Ζαφείρη, Ελεάννα Ιωαννίδου και Γιώργο Πασσαλίδη.

Πρώτοι, λίγο πριν τις 23.00, έκαναν την εμφάνιση τους τα Μωρά στη Φωτιά. Με... διευρυμένη σύνθεση, όπως συνηθίζουν τον τελευταίο καιρό, μας καλησπέρισαν με τις Υποσχέσεις τους και ο πρώτος ιδρώτας άρχισε να τρέχει. Τραγούδια που έστειλαν στους πρόσφυγες, όπως ο Χαμαιλέων και το Αποτυχημένο Παιδί διαδέχθηκαν τον πρώτο μικρό χαμό που προκάλεσε το Παυσίπονο. Σαλονίκη, Αδρεναλίνη έφεραν το... γνωστό σύνθημα και στο Κάτω στην Πόλη πλέον ήταν αδύνατο να μην πωρωθείς κι εσύ. Με τον κιθαρίστα να δίνει το δικό του μοναδικό show και τον Στέλιο Σαλβαδόρ να κινείται και να "ουρλιάζει" σαν πιτσιρικάς, τα Μωρά στη Φωτιά μας έδωσαν τον ιδανικό πρόλογο σε μια σπουδαία -όπως αποδείχθηκε- συναυλία.

Επόμενοι στη σειρά, οι Johnny Carbonaras. Πρώτη φορά τους είδα, και ήδη περιμένω την επόμενη. Μπορεί να μην έχουν στίχους, η μουσική τους όμως, που κινείται ανάμεσα στην ψυχεδέλεια και το surf rock με πανκ, ίσως, πινελιές ήταν αρκετή όχι μόνο για να κρατήσει τον περισσότερο κόσμο ακλόνητο από τη θέση του, αλλά και για να κάνει τα περισσότερα κεφάλια και σώματα να κουνηθούν. Μάθαμε ότι ετοιμάζουν και περιοδεία στην Ευρώπη τον επόμενο μήνα, καλοτάξιδοι λοιπόν κι ελπίζουμε να ξεφύγουν από τα στενά ελληνικά μουσικά σύνορα.

Και, ως είθισται, το καλύτερο μας το φύλαξαν για το τέλος. Με τον κόσμο να μαζεύεται ίσως και περισσότερος από την πρώτη μέρα, οι Nightstalker κατάφεραν να μετατρέψουν ολόκληρο το χώρο της Αποθήκης 8 σε μια τεράστια αρένα. Σκορπίζοντας "αγάπη μόνο αδέρφια", αλλά πολύ ξύλο με τη μουσική τους, μας πρόσφεραν ένα live υψηλών ταχυτήτων και ποιότητας. Από τα... κλασσικά Just a Burn, Baby, God Is Dead που μας ξύπνησαν για τα καλά, μέχρι τα Dead Rock Commandos και Go Get Some που μας εκτόξευσαν, οι Nightstalker μας έδειξαν γιατί θεωρούνται ένα από τα καλύτερα ελληνικά συγκροτήματα.

Για να πω την αλήθεια, είχα τη μικρή ελπίδα ότι θα μας έλεγαν και την πρόσφατη διασκευή τους στο Iron Horse των Motörhead, αλλά μάλλον ευτυχώς που το απέφυγαν, γιατί δεν ξέρω αν θα έμενε όρθιο το κτίριο. Τον ίδιο φόβο είχαμε και όταν έφυγαν από τη σκηνή, μόνο για να επιστρέψουν και να μας βάλουν φωτιά με το -μικρό μεν, εντυπωσιακό δε- encore τους με το... χιτάκι Children of the Sun.

Με πιασμένες πλάτες, μαύρα από το πάτημα παπούτσια και μπόλικες μελανιές πήραμε το δρόμο προς την έξοδο, ξέροντας ότι αυτή τη συναυλία θα τη θυμόμαστε για καιρό.

Δείτε τις υπόλοιπες φωτογραφίες της βραδιάς εδώ.

Δείτε εδώ ρεπορτάζ της πρώτης ημέρας του φεστιβάλ.

Κείμενο - φωτογραφίες: Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου