Οι Bazooka μιλούν στον Summer Rain για το βολιώτικο τσίπουρο και το βολιώτικο πεϊνιρλί, για ελληνικό και αγγλικό στίχο, για τους μπάτσους που "έκοψαν" live τους στις ΗΠΑ και την εμφάνιση τους στο 10ο Street Mode Festival #StreetModeON
Οι Bazooka δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2008 στο Βόλο και έκτοτε σηκώνουν κύματα θορύβου έχοντας ως βάση τους την Αθήνα. Το 2012 συνεργάστηκαν για πρώτη φορά με την Αμερικάνικη Slovenly Recordings για την κυκλοφορία του EP Ι Want To Fuck All The Girls In My School.
Το 2013 κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο album τους και ακολούθησαν το single Δεμένος Στο Κρεββάτι Σου και το δεύτερο album τους Άχρηστη Γενιά. Στην καινούρια τους δουλειά με τίτλο Ζούγκλα οι Bazooka διευρύνουν ακόμα περισσότερο τους μουσικούς τους ορίζοντες, χωρίς να χάνουν ούτε στιγμή την δύναμη και την ορμητικότητα του ήχου τους, ενώ για ακόμα μια φορά επιστρέφουν στις ρίζες τους δίνοντας έμφαση στον Ελληνικό στίχο.
Μιλήσαμε μαζί τους λίγο πριν ανηφορίσουν στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 1η Σεπτέμβρη, για την 10η επετειακή έκδοση του Street Mode Festival, σχετικά με την εμφάνιση τους εκεί, για το βολιώτικο τσίπουρο και το βολιώτικο πεϊνιρλί, για ελληνικό και αγγλικό στίχο, και φυσικά για τη νέα μουσική τους περιπέτεια με τη Ζούγκλα.
Το πρώτο κεφάλαιο γράφτηκε στο Βόλο. Πώς ήταν ο πρώτος καιρός ζώντας ως μπάντα, και πώς η μετάβαση στην Αθήνα;
Τον πρώτο καιρό ήμασταν γεμάτοι ενθουσιασμό χωρίς να έχουμε ιδέα για το τι πρέπει να κάνουμε ως μπάντα. Ο ενθουσιασμός μας για τη μουσική ήταν ουσιαστικά η πυξίδα μας. Έπρεπε να φύγουμε από το Βόλο γιατί είχαμε αρχίσει να πλήττουμε και γιατί εκείνα τα χρόνια δε βρίσκαμε ανταπόκριση σε αυτό που κάναμε. Η Αθήνα μας φαινόταν πιο περιπετειώδης και έτσι σιγά σιγά μετακομίσαμε όλοι εκεί.
Ποιος είναι ο ρόλος του βολιώτικου τσίπουρου στη μουσική σας;
Θα λέγαμε ελάχιστος. Πιο πολύ ρόλο έχει παίξει το βολιώτικο πεϊνιρλί με πατάτες και ουγγαρέζα.
Είστε από τις ελληνικές μπάντες που δεν μένετε "εντός των τειχών", αλλά γυρνάτε όλη την Ευρώπη -μέχρι κι Αμερική έχετε φτάσει- σχεδόν ασταμάτητα. Υπάρχει κάποιο τουρ, ή στιγμή από τουρ, στο εξωτερικό που θυμάστε έντονα;
Κάπου παίζαμε στην Αμερική και μας σταμάτησαν μπάτσοι στο τρίτο τραγούδι λόγω παραπόνων ενός γείτονα. Κυριολεκτικά ανέβηκαν πάνω στη σκηνή και βάλανε τα χέρια τους στα πιατίνια και στις κιθάρες γιατί εμείς δεν τους είχαμε πάρει χαμπάρι. Τελικά πήραμε τα όργανα και συνεχίσαμε το live σε ένα διπλανό μπαρ. Και μια άλλη φορά που τουράραμε με τους Acid Baby Jesus στην Ευρώπη είχαμε day off στη Βαρκελώνη, γίναμε τύφλα στο μεθύσι και παίζαμε μπουκέτα για πλάκα μεταξύ μας. Είναι και πολλά άλλα. Αυτά μου έρχονται τώρα.
Που συναντήσατε το πιο καυτό κοινό;
Ελλάδα, Αγγλία, Γαλλία και Αμερική.
Επί ελληνικού εδάφους, ποια συναυλία θυμάστε περισσότερο;
Ίσως τα πρώτα μας live στο Καταραμένο Σύνδρομο στη Φυλής γιατί ήταν και τα πρώτα live που γινόταν χαμός από κάτω.
Αρχές Σεπτέμβρη έρχεται άλλη μία, στη Θεσσαλονίκη και το 10ο Street Mode. Ποιες είναι η σκέψη σας ενόψει του φεστιβάλ;
Γουστάρουμε πολύ που θα παίξουμε στο Street Mode καθώς είναι ένα από τα μεγαλύτερα festival στο χώρο. Ανυπομονούμε να δούμε πως θα είναι και από κοντά.
Με τη Ζούγκλα εξελίσσετε τη μουσική σας ακόμη περισσότερο. Ήταν αυτός ο στόχος σας ή προέκυψε στην πορεία προς τη δημιουργία του EP;
Η μουσική εξέλιξη είναι κάτι που προκύπτει φυσικά γιατί έτσι ήμαστε σαν άνθρωποι. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουμε δύο φορές το ίδιο πράγμα γιατί απλά δεν μπορούμε.
Δεν φαίνεται πάντως να έχετε "κόμπλεξ" με τη γλώσσα, αφού γράφετε και σε ελληνικό και αγγλικό στίχο. Υπάρχει κάτι που προτιμάτε; Πλεονεκτήματα και μεινονεκτήματα του καθενός;
Με τα ελληνικά υπάρχει αμεσότητα στη χώρα μας αλλά είναι δύσκολο να τα προωθήσεις στο εξωτερικά ενώ με τα Αγγλικά συμβαίνει το αντίστροφο.
Θεωρείτε ότι οι ελληνικές μπάντες προτιμούν αγγλικό στίχο επειδή "πουλάει" περισσότερο από τον ελληνικό, επειδή ταξιδεύει πιο εύκολα και στο εξωτερικό ή για κάποιον άλλο λόγο;
Σίγουρα με τον αγγλικό στίχο είναι πιο εύκολο να δουλέψεις στο εξωτερικό. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι οι περισσότεροι τραγουδάμε στα Αγγλικά από κεκτημένη ταχύτητα γιατί επί το πλείστων η "Ροκ" μουσική που ακούμε από μικρή ηλικία είναι στα Αγγλικά. Επίσης θεωρούμε τον ελληνικό στίχο σε αυτή τη μουσική "κιτς" και αυτό εν μέρη είναι δικαιολογημένο γιατί υπάρχουν όντως πολλά παραδείγματα του παρελθόντος προς αποφυγή. Η ουσία στο rock and roll είναι οι στίχοι και το τραγούδι να δημιουργούν ένα ενιαίο σύνολο με τη μουσική και όχι η μουσική να είναι απλά συνοδευτική για ένα ποίημα ή ένα νόημα. Πάντως πιστεύω πως βρισκόμαστε σε μία καμπή που όλο και περισσότερες μπάντες από εδώ και πέρα θα δημιουργούν με ελληνικό στίχο.
Η Αθήνα είναι μια μητρόπολη με ανθρώπους κάθε είδους, με τρελούς ρυθμούς αλλά και τέχνη σε πολλές γωνιές της. Τι γουστάρετε και τι απεχθάνεστε στην πόλη;
Η Αθήνα είναι η μόνη πραγματικά μεγάλη πόλη στην Ελλάδα. Και σαν μεγάλη πόλη που είναι από τη μία είναι δύσκολο να πλήξεις καθώς υπάρχουν ατελείωτα πράγματα να κάνεις και να δεις και από την άλλη υπάρχουν φορές που μπορεί να γίνει ασφυκτική.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά στίχους σας από το Θέλω Φύση. Είναι τελικά αποπνικτική η κατάσταση στην πόλη; Όλη αυτή η πίεση και οι τρελοί ρυθμοί που προαναφέραμε, σας προσφέρουν αφορμές για να γράψετε;
Σίγουρά το περιβάλλον στο οποίο ζούμε μας επηρεάζει και μας δίνει τροφή για να γράφουμε μουσική.
Τι σημαίνει και τι εκφράζει η μουσική σας για εσάς τους ίδιους;
Είναι ο τρόπος να κάνουμε και να επικοινωνούμε πράγματα που δεν έχουν μπορέσει να βγουν από μέσα μας στην καθημερινότητα μας. Είναι αυτό που αγαπάμε να κάνουμε.
Λάμπρος Loco Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.