Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η ομάδα του Summer Rain ξεχώρισε -με μεγάλη δυσκολία ομολογούμε, πώς να ξεχωρίσεις μόνο μερικά- τα 20 αγαπημένα της άλμπουμ για το 2016 και σας τα παρουσιάζει. Φυσικά, πρόκειται για τις δικές μας επιλογές και με κριτήρια των παραγωγών του σταθμού. Οποιεσδήποτε παρατηρήσεις και προτάσεις είναι θεμιτές, με ένα σχόλιο κάτω από το άρθρο.
*Θα ήταν μεγάλη παράλειψη αν δεν "δημιουργούσαμε" μια παρένθεση δίπλα στα άλλα άλμπουμ, ένα ξεχωριστό βάθρο για τους κυρίους David Bowie και Leonard Cohen, μιας και αμφότεροι ολοκλήρωσαν το κύκνειο άσμα τους προφητικά και, ενδεχομένως, στην προσπάθεια τους να συμφιλιωθούν με το αναπόφευκτο.
20. Cyanna Mercury - Archetypes
Το ντεμπούτο των Cyanna Mercury μας συνεπήρε από την πρώτη νότα. Από τα δυνατά ονόματα σε ό,τι αφορά την ελληνική ψυχεδέλεια, με ένα άλμπουμ τόσο ατμοσφαιρικό και σκαλωτικό όσο το εξώφυλλο του, ατμοσφαιρικό, παγανιστικό, όπως κι οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τη μουσική τους, και... γιατί είναι μόνο 20ο είπαμε;
19. Stick to Your Guns - Better Ash than Dust
Αν και EP, κι όχι ολοκληρωμένο άλμπουμ, δεν γινόταν να αφήσουμε εκτός τη νέα δουλειά των Stick to your Guns. Ο λόγος; Είναι το κατάλληλο soundtrack για τις μέρες που θέλεις να σπάσεις κάτι με μανία, και το 2016 είχε αρκετές από δαύτες.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
18. PJ Harvey - The Hope Six Demolition Project
Η κυρία Polly Jean επέστρεψε μετά από πέντε χρόνια με το The Hope Six Demolition Project. Δημιούργησε διλήμματα για το πόσο καλό είναι, αμφισβητήθηκε, σχεδόν αγνοήθηκε από πολλά (ελληνικά πάντα) ραδιόφωνα, αλλά, όταν πρόκειται για την PJ Harvey και την εσωτερική δύναμη των στίχων και των ήχων της, για εμάς όλες οι αμφιβολίες εξαλείφονται.
17. Iggy Pop - Post Pop Depression
Όπως το νο.18, έτσι και το Post Pop Depression δημιούργησε δυο στρατόπεδα -εξάλλου, δεν είναι η πρώτη φορά, ίσως δυστυχώς η τελευταία- που ο κύριος Iggy Pop δημιουργεί διχογνωμίες με ένα άλμπουμ του. Αυτή τη φορά βέβαια είναι παρέα του και πλεονέκτημα του και τον κύριο Josh Homme. Love it or hate it μας είπαν, εμείς είπαμε να διαλέξουμε τη μέση οδό γιατί, όχι, δεν γίνεται να περιφρονήσεις αυτό το άλμπουμ, αλλά, όχι, ούτε αριστούργημα το λες.
16. Rumjacks - Sleepin' Rough
Οι Αυστραλοί Rumjacks κρατάνε ψηλά το λάβαρο του celtic punk, πλέον ιδιαιτέρως παραγωγικοί με δυο άλμπουμ σε δυο χρόνια (Sober & Godless [2015] και Sleepin' Rough [2016]). Στο δεύτερο μάλιστα φαίνονται ακόμα πιο ολοκάθαρα η τρομερή ενέργεια και το... ιρλανδικό αίμα των Rumjacks, όπως φανερώθηκαν και μπροστά στα μάτια μας στην εμφάνιση τους στο Los Almiros Fest. Oi, υψώστε τα ποτήρια κι απολαύστε υπεύθυνα.
15. Kings of Leon - Walls
Αν αναρωτιέσαι που χάθηκαν οι southern και folk καταβολές των Kings of Leon, θα αναρωτιέσαι για πολύ. Εδώ και χρόνια η... πολύτεκνη μπάντα το έχει γυρίσει σχεδόν αποκλειστικά στον "εναλλακτικό" ήχο, το Walls επισφραγίζει αυτήν τη στροφή αποτελώντας πάρ' αυτά ένα πολύ αξιοπρεπές δείγμα γραφής. Μπορεί αυτή τη φορά να μην ακούσαμε το μεγάλο hit, αλλά μπορούμε να ανακουφιστούμε που μένουν το ίδιο καλοί χωρίς να ακούγεται το Sex on Fire από ροκόμπαρα μέχρι σκυλάδικα.
14. Blues Pills - Lady in Gold
Αν τα νο.18 και νο.17 σήκωσαν αντιδράσεις, τότε το Lady in Gold χώρισε τον κόσμο των Blues Pills στα δύο σχεδόν οριστικά. Από τη μία πλευρά αυτοί που υποστηρίζουν ότι έπρεπε να κρατήσουν τη σκληρότητα του ήχου τους, ίσως να γίνουν και λίγο πιο σκληροί για να αποκτήσουν μια περισσότερο ροκ ταυτότητα. Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που ήθελαν μια αλλαγή στον ήχο της μπάντας προς τη soul και blues, για να δουν αν η Elin Larsson θα επιβεβαιώσει το ρόλο της νέας Janis Joplin, Grace Slick ή ό,τι άλλο μπορεί να σου θυμίζει από τα 60s και 70s. Κάθε αλλαγή είναι καλή, όταν γίνεται με βήματα μπροστά και όχι πίσω ή πλάγια, οι Blues Pills με το δεύτερο άλμπουμ τους προχωρούν μπροστά, ανακαλύπτουν περισσότερο τους εαυτούς τους και εμείς γουστάρουμε.
13. Gravitysays_i - Quantum Unknown
Οι Gravitysays_i κυκλοφόρησαν το τρίτο τους άλμπουμ, πέντε χρόνια μετά την προηγούμενη τους δουλειά, το οποίο μπορεί να αποτελείται μόλις από έξι κομμάτια, έχει όμως τη διάρκεια και τη συνοχή full length δίσκου. Πιο ώριμοι και πιο κατασταλαγμένοι από ποτέ, βρέθηκαν "αναγκαστικά" στη 13η θέση της λίστας, στα σημεία.
12. Sivert Høyem - Lioness
Άλλο ένα εξαιρετικά καλογραμμένο άλμπουμ που βρέθηκε στα σημεία εκτός δεκάδας, το πέμπτο σόλο άλμπουμ της εμβληματικής φωνής των Madrugada. Λυρικό κι ατμοσφαιρικό, όπως ο ίδιος ο Sivert Høyem που αγαπάμε, αναπόφευκτα αγαπήσαμε και το Lioness.
11. Σωτήρες - Σωτήρες
Ο Φώτης Σιώτας, ο Λευτέρης Μουμτζής, ο Κώστας Παντέλης και ο Βασίλης Μπαχαρίδης μας παρουσιάζουν την πρώτη τους δουλειά και μας κλείνουν το μάτι σαν να μας λένε ότι θα μας απασχολούν για πολύ καιρό. Και οι τέσσερις δοκιμάζουν τις δυνατότητες τους με το συνολικό αποτέλεσμα να συνοψίζεται στο ντεμπούτο των Σωτήρων, σε ένα άλμπουμ που ξεχωρίζει στις ελληνόφωνες κυκλοφορίες του 2016.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
10. Παύλος Παυλίδης & B-Movies - Μια Πυρκαγιά Σ' Ένα Σπιρτόκουτο
Παύλος Παυλίδης και B-Movies κατάφεραν σε έναν δίσκο μικρό σε διάρκεια, να είναι παράλληλα τόσο περιεκτικός που μπορεί να γεμίσει κάθε ώρα της μέρας και της νύχτας σου. Δίνοντας βάση στους στίχους, δημιουργούν εικόνες, βάζουν τον ακροατή στη θέση του σκηνοθέτη και ο καθένας από εμάς δημιουργεί έναν δικό του κόσμο μέσα στον κόσμο που έφτιαξε για μας η μπάντα. Κι αυτό ακριβώς ξεχωρίζει έναν καλό, από έναν εξαιρετικό δίσκο.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
9. Sleepin Pillow - The Past is Already Here
Το The Past is Already Here είναι ίσως η πιο ώριμη μέχρι στιγμής δουλειά του συγκροτήματος, με μεγάλη συνοχή, κομμάτια που μπορούν να ξεγυμνώσουν κάθε ψυχή και να σε παρασύρουν στον κόσμο των Sleepin Pillow χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Μια λούπα, όπως είναι η ζωή κι η ιστορία η ίδια, πάντα επαναλαμβανόμενη, πάντα διαφορετική.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
8. Radiohead - A Moon Shaped Pool
Πέντε χρόνια περίμενες τη μέρα που οι Radiohead θα ανακοίνωναν την επιστροφή τους. Η ανακοίνωση έγινε, το άλμπουμ κυκλοφόρησε, οι σκληροπυρηνικοί fans ψιλοαπογοητεύτηκαν, οι... fans του Creep θυμήθηκαν την ύπαρξη τους, κι εμείς απολαύσαμε ένα καλοστημένο άλμπουμ, αν και όχι τόσο καλό -από κάθε άποψη- όσο θα το περιμέναμε. Παρ' όλα αυτά, δεν ήταν λίγα τα βράδια που μας έκανε και εξακολουθεί να μας κάνει παρέα.
7. Γιάννης Αγγελάκας & 100°C - Ήσυχα Τραγούδια για Ανέμελα Λιβάδια
Το ξέραμε ότι η δημιουργία των 100°C θα έφερνε έναν άλλο, έναν ζεστό αέρα (δεν το περίμενες ε;) στη μουσική του Γιάννη Αγγελάκα. Όλοι μαζί γεμίζουν με τρόπο αξιοθαύμαστο το μουσικό χώρο που τους δίνεται, δημιουργούν τρομερή χημεία και νιώθεις ότι παίζουν μαζί από πάντα. Τα Ήσυχα Τραγούδια που, τελικά, δεν είναι και τόσο ήσυχα, αποτελούν έναν εξαιρετικό δίσκο, τη μεγάλη επιστροφή του Γιάννη Αγγελάκα μετά από τρεισήμισι χρόνια, και μάλιστα ακόμα πιο εντυπωσιακά από την προηγούμενη δουλειά του.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
6. Nightstalker - As Above, So Below
Το As Above, So Below σε κάνει να κολλήσεις ήδη από το θεαματικό του εξώφυλλο. Στο As Above, So Below χωράει, θα μπορούσε κανείς να πει, όλη η προηγούμενη δισκογραφία της μπάντας -σε μια αναδρομή, μια αναζήτηση προς τα πίσω, όπως θες πες το- με αναφορές που σίγουρα οι "παλιοί" θα εκτιμήσουν δεόντως. Λιγότερο "εμπορικό" από το Dead Rock Commandos, αλλά από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του έχει εισβάλλει στις λίστες μας.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
5. Naxatras - ΙΙ
Η πιο ευχάριστη έκπληξη έρχεται από τους Naxatras, οι οποίοι ανέβηκαν ένα επίπεδο με τη δεύτερη δουλειά τους, δηλώνουν ισχυρότατη υποψηφιότητα για next big thing της ελληνικής, αν όχι της ευρωπαϊκής ή παγκόσμιας, ψυχεδελικής σκηνής και σχεδόν μας παίρνουν τα μυαλά με ένα δίσκο που βρίσκεται μόλις στην 5η θέση της λίστας μόνο και μόνο για να... μην πάρουν τα μυαλά τους αέρα.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
4. Planet of Zeus - Loyal to the Pack
Οι Planet of Zeus γράφουν εξίσου καλά ένα βαρύ metal ή stoner κομμάτι και μια ατμοσφαιρική μπαλάντα. Οι Planet of Zeus μπορεί ακόμη να μην έχουν κατασταλλάξει μουσικά, μπορεί και να μην το κάνουν, δεν χρειάζονται καμία ταμπέλα, αφού ο τρόπος που συνδυάζουν τους διαφορετικούς προσανατολισμούς μέσα στη δική τους μουσική βγάζει ένα αποτέλεσμα που αποκλείεται να σε αφήσει αδιάφορο. Οι Planet of Zeus κυκλοφορούν ένα από τα κορυφαία άλμπουμ (όχι μόνο) του 2016.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
3. 1000Mods - Repeated Exposure To...
Ίσως επιφανειακά να έχουμε ένα άλμπουμ που μοιάζει αρκετά με το Vultures, δεν είναι όμως όμοιο του, αλλά η συνέχεια του. Οι 1000Mods είναι ένας οργανισμός που εξελίσσεται και αναπτύσσεται, ίσως όχι πολύ γρήγορα, σίγουρα όμως εντυπωσιακά με τον τρόπο τους. Πρώτη απόδειξη, τα συνεχώς καλύτερα live τους. Δεύτερη, αυτό το άλμπουμ που ήδη έχει βάλει πλώρη για μόνιμο στις λίστες μας και στο repeat στα αυτιά μας.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
2. Metallica - Hardwired... to Self-Destruct
Παραδέξου το, όσο σκρόλαρες τόσο περισσότερο αγχωνόσουν για το αν θα βρεις το Hardwired... to Self-Destruct. Μπορεί να ήταν άφαντοι οι Kirk Hammett και Robert Trujilo, μπορεί να έχει... κουσούρια και κολλήματα, αλλά αποτελεί την επιστροφή των Metallica μετά από μια δεκαετία σχεδόν και το αποτέλεσμα, κι ας μην τους ικανοποιεί όλους, στέκεται αντάξιο της ιστορίας τους.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
1. Nick Cave & The Bad Seeds - Skeleton Tree
Αν έπρεπε να επιλέξεις ένα μόνο δίσκο από τη φετινή χρονιά για να χαρακτηρίσεις αριστούργημα, ποιο θα διάλεγες; Εμείς διαλέξαμε, μοιραία, το Skeleton Tree. Αν υπάρχει ένα μόνο άτομο στον κόσμο που μπορεί να γίνει πατέρας, αδελφός, σύντροφος, φίλος και ψυχολόγος σου "απλώς" με τη μουσική του, να σε κάνει να δεις τη ζωή σου αλλιώς, να θες να αγαπήσεις, να θες να ζήσεις αγκαλιάζοντας την ίδια στιγμή το θάνατο, αυτός είναι ο Nick Cave. Αν όλα τα προηγούμενα χρόνια το πίστευες, αν το Push the Sky Away σε έκανε δακρύζοντας να το επιβεβαιώσεις, το Skeleton Tree θα σε κάνει να παλέψεις ώρες ατελείωτες με τον εαυτό σου, σε μια μάχη που θα σε βγάλει νικητή, είτε βγεις αλώβητος, είτε σακατεμένος από τα χτυπήματα. Βίβες αδέρφια.
Διάβασε την κριτική μας εδώ.
*Εκτός λίστας, σε δική τους ξεχωριστή κατηγορία, οι Leonard Cohen με το You Want it Darker και David Bowie με το Blackstar. Και οι δυο έβλεπαν το θάνατο να πλησιάζει, και οι δυο πρόλαβαν να ολοκληρώσουν την πορεία τους στον πλανήτη Γη με δυο εξαιρετικούς δίσκους. Χωρίς πολλά λόγια, τιμής ένεκεν και εις μνήμην τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Thank you, and may the force be with you.